На овој начин ќе се создаде впечаток дека ДАГ ќе го почне нападот во насока на Нестрам - Костур, а со тоа ќе се сврти вниманието на непријателските единици кои држат позиција на Алевица - Гинова.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пред да преземе било каква јавна акција, протиница отиде кај Никола кој, освен куќата во која живееше, имаше уште една куќа - стара и дотраена - во која држеше неупотребиви бочки, качиња и други такви работи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа историја е во голема мера безначајна за потиснувањето на жените од страна на мажите. (4) Ако, сепак, ја отфрлиме дистинкцијата материја-свест и прибегнеме кон првата од двете дефиниции на “идеологија” наведени според Иглтон, доаѓаме во конфликт со философските гледишта за вистината, знаењето, и објективноста до кои држат најголемиот број современи интелектуалци феминист(к)и кои се надеваат да ги стават во употреба своите дарби и способности во критикувањето на маскулинистичката идеологија.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
За миг ни се стори дека во еден од нив, кој држеше в раце долга поморска дуљбија, го распознавме дедо Симон, во неговите помлади години; светлината беше недостапна за тоа да можеше да се утврди.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Беше своевиден перфекционист кој држеше до тоа прикаската да ја држи во коритото на нејзинот тек.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Од една маса отспротива се подзаврте и ја крена раката во која држеше расчадена цигара некој несмасно крупен човек, со месести образи, со одвај два прста место за челото помеѓу веѓите и косата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Последен пат се видовме пред Нова година, мислам во 2000 и некоја кога како личен багаж пренесов со себе, меѓудругото, десетици и десетици панталони, силно свиткани и изврзани едни за други како колбаси во вентилацијата на автобусот на стар шверцерски начин, потпомогната од еден господин кој држи тезга на зелен пазар за грицкалки и батерии.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ретко кој држеше до оваа добро намерна желба на власта, гардистите најмалку, ама одвреме – невреме мораше да се даде позитивен пример.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Околу него се стегаше обрач на прашања без ред: кој се бореше во војната со митралез, кој ги сочува шумите, кој донесе трактор во задругата ( сега нема трага ни од тракторот ни од задругата), кој држеше предпразнични говори и кого го слушаа луѓето?
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Од заробениот поручник дознавме дека целта на грчките кралски единици беше да го заземат селото Смрдеш и на тој начин од запад да ги опколат единиците на ДАГ кои држеа борбени позиции на ридовите над селата Косинец, Лобаница и планината Мали – Мади.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Енграми веќе втиснати на убавина кои држат свесна психа, не дозволува разорување телесно.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)