кого (зам.) - разговара (гл.)

- Со кого разговарам? – праша збунето. - Со џуџињата дедо.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Ти го украдов, татко. Ти го украдов“, рече, откривајќи си самата на себе со кого разговара и како на јаве во сеќавањето ја гледаше сликата од пред повеќе од седумдесет години кога татко ѝ, по посетата на ќерката, излегуваше да се врати дома, во своето село, а по него, испраќајќи го, одат прво свекрва ѝ, па свекорот и најпосле таа самата, со покорно поведение и на растојание зад нив.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но, кого убиле вечерва? Со кого разговараше мајка ми? - треперев.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)