- Каква стара куќа какво Маџар- маало! На нејзино место се оние огромни банкишта, зарем не знаеш?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
— И го фата окото, или како што велеа во Солун: просто напросто се заљуби на стари години, и пак почна да се праша: „Зар пак толку су стара да ми е поминато времето?“, и пак сама си одговара: „Мори, каква стара, Досто, какво поминато време?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)