каков (зам.) - човек (имн.)

Уште во првата година на моето студентство мене ме запрашаа: каков човек е г.Станчев?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ти барем знаеш каков човек бев јас.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ете дојде момент да ми кажат каков човек бил, сфатив зошто сите така чудно ме гледаа во Западот кога ќе им кажев кој ми е дечко и дека сум дошла таму за да живеам со него.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
„Бре“, гровна уште еднаш со набрекнати жили на вратот, „бре, каков човек“, повтори.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Каков човек си ти? Какви живци имаш? Плу!“, стори, плукна во правта од бес.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Ама каков човек си ти?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Заборавив со какви луѓе сум се смешала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега јас се чудам: со каков човек ли се сретнала Билјана, ни црн, ни висок, ни грд, - а сепак чуден!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)