- Смири се Бреза – ме прегрна тој поцврсто. – Ти ништо не знаеш за животот по смртта и никогаш не си чула што е реинкарнација, нели?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Барем тие да ве натераа да размислите малку на каков пат сте тргнале!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А темата беше – каков пат избираме за себе и дали навистина во својот живот стигнуваме некаде подалеку од онаа точка од која сме тргнале.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Многу благодарам, му велам, а не ми текнува да го прашам за каков пат ми зборува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Море какви патишта не изградивме, какви не лоши стапици не и измисливме на вештерката...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Што зборуваш! – писнав, - каков пат и какво невраќање?!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)