208                                                                                      okno.mk           За овој елементарен гест не е потребно било какво објаснување, но беше трогателно и           волшебно.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Уште долго одевме со брат ми пеш низ Битола, уште можеби сат-два, а тој никако    не сакаше да проговори, да ми даде било какво објаснување, само ме водеше низ    градот, а јас како пијан одев по него неспособен да си ја подобрам сопствената    положба.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Но, зошто ваквата негова ненадејна и без било какво објаснување, промена, не ѝ го врати мирот? И среќата?
               
             
           
            
            
              „Омраза - длабоко“
               од Драгица Најческа 
              (1998)