Сакаше да ми каже, но што? се прашував навреден и веќе сфаќав каква крв имаме ние од Кукулино: не простуваме, тоа е нашата најголема мака што или гроб отвора или до гроб доведува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Рече само за крв, та каква крв — човечка или биволска, коњска — ништо понатаму не објасни и остана затворен спрема сите негови другари во кулушот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го нурнав влажното лице в дланки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Пред неколку дни му пошла крв од уста.“ „Крв“, повтори тихо и сонливо. „Каква крв?“ Мануш се потпре на ѕидот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)