им (зам.) - прави (гл.)

Дури сега се сеќавам дека само за едно би се повратил таму: да им солам памет на соседите околу, да им се жалам да им правам незгоди.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Имаше луѓе на кои сум им правел добрини: сум се зазел дете да им влезе на работа, болен да им се излекува, да се оперира од најбашни оператори, лек да земе од најдобри аптеки, данок ако задоцнил да плати, да не се казни, сливи со ним да се наведнам да собирам, ако се стемнувало и не можеле да стигнат да ги дособерат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Рабинот го погледа Карер под око и задоволно потврди со главата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Се обидуваме да не им правиме проблеми на луѓето”.  „Однесувајте се како и досега, Ели”, му одговори градоначалникот на рабинот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И на другите така ќе им правеле, ако ги разберат дека им помагаат на нашите в шума.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Некои сијалици се прегорени и им прават неволји на типовите со болни рожници.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Толе уште тогаш со алчност ги погледа арамиите и нивните јатагани, кубури и пушки со кои овие се бранеа од Турците и со кои и колеа по некого што им паѓаше в раце да им одмаздат за многуте зулуми што им правеа на христијаните и сиромасите, како Адембег на неговите родители и нему.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во слободното време тој ги распретувал корените на роднокрајните детски соништа а таа ги цртала цветовите од кои ќе им прават венчиња на внучките.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Ги прифаќа и тој шишињата што му ги тутнуваат в раце и одлево и оддесно, им прави чест на добродушните селани, лизнува по малку од ракијата, а тие гледаат на сите начини да им угодат на гостите од градот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Замолчува и брзо додава: Јас им правам поклон на ајдутите, каков што бил Владимир Акиноски.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А кога Васил ги наредува камењата на ќошевите на раздиплената тутурка и кога тој седнува на тревата покрај неа, Максим се исправа на столчето; исправен така на столчето на другите им прави место да можат да се доберат над раздиплената тутурка и да ја разгледаат одблизу.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа секој го знае, но и сите добро се пазат да не направат нешто со што ќе ги предизвикаат властите да им прават претрес.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога луѓето сега овде прават згради, тие сè уште им прават под и sидови и таван, како да има гравитација таму, а нема!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Им правеа куќи на погорелците од војната.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Профим настојуваше да те земе од болница и да те донесе овде, а таа, вчудоневидена, потресена од она што Профим го сторил, почна да паѓа во несвест. Ѝ беше тешко, ги земаше девојчињата и бегаше кај мене; јас ги прибирав, но немав што да им правам, со што да ги хранам.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ќе мораш да внимаваш со каков тон им се обракаш на твоите и на нејзините, а тоа ќе го вежбаш пред огледало, значи, ненавежбан нема да ги погледнуваш, а не да им правиш муабет, зашто секако ќе бидеш погрешно сфатен од сите.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Така, во огромен број на детски одаи подмладокот на бившите Југословени изнареди еден куп каначки, да им прават друштво на Илјада зошто илјада затоа и Како се калеше челикот.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Таа оди напред, а јас мислам дека цела земја оди по неа. Погледот ѝ паѓа пред врвот од чевлињата. Им прави место на чекорите, на стапалките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Збирам суви лисја, од под буките, и им правам легла, ги завиткувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама што да им правиш, многу ми навалија: „Ти, бабо, знаеш да зборуваш; тебе, бабо Анчо, ти врѕи зборот, ти вака — ти така, ти реков, ми рече, никому ништо...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Некои велеа дека магија им прави на мажите преку огледалата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Не знаеш што им прават на луѓето таму Алек и не сакаш да знаеш верувај ми!
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Цели две години по маршот на гардистите, партијата функционираше без Стојановци да им прават некои поголеми проблеми.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Вечерта додека ја средуваа една од одаите за да се смести Илко, жена му му рече на Мил: - Досега се мачев на двајца да им правам измет, да ги хранам, а сега на тројца...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Гнидите политички го рушеа крстот а потоа правеа невиден прогон се сметаа себеси за посебна врста на градите имаа масонско лого Друштво им правеше куртизанка млада висока стројна ја викале Рада ја стискаа сите за бујната града го калеше стажот во странска амбасада Дојде време за конечна битка и одмазда на тие разбојници зли време за крвава масовна чистка за сите животи што страдаа од нив
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Се избистри работата дека таа област – Мариово е личен султанов хас и дека прилепскиот кадија навистина им правел зулуми на тие луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Да си жив, бре синко Јунусе – се провикна кадијата, задоволен од предлогот на новиот бег. – Навистина ти ќе одиш кај големиот пророк во рајот, што им правиш вакви услуги на неговите верни – а потоа се обрна кон другите агалари: – Што велите вие, ефендилер?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Девојчињата им правеа пречки на мајките во работата, та Муарем сакаше да се куртули од нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Откако ги ислуша и се увери во нивните искрени прикажувања, везирот се обрна кон Арслана: – Ќе наредиш да се напише ферман.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Па јас фатив да им правам муабет...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Колоната по патот се зголемуваше со луѓе од другите села и се слушаше сѐ поголем рикот на добитокот и се креваше поголема прашина по патот; колоната често се прекинуваше, застануваа луѓето да се напијат вода на изворите крај патот, да го напојат добитокот и да се одморат, да се разладат од јулската жештина , која потпалувајќи го воздухот, им правеше трептежи пред очите; ставаа на главите лисја од лопушки, гранки, 'ржаница за да ги заштитат главите од сонцето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Низ дворот црковен луѓето тешко се пробиваат до црквата, особено оние што зад себе влечат добиток за да го подарат; калуѓерите одат пред нив, се пробиваат низ настисканиот народ и им прават пат; пред секој што носи дар, зурлите одат напред, свират, а дарителот по нив; свртуваат по три пати околу црквата со добитокот и потоа им го предаваат на калуѓерите.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Оттука зафатил Силјан да им ги кажува на луѓето сите грешки што му грешавал на татка си и на мајка си, што им правел, при сѐ што домаќинот од половината и повеќе беше му ги знаел на Силјана грешките.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Зашто тие заедно со своите домашни ги трпеа сите маки од Лумана, ноќе сонуваа страшни соништа и сѐ се будеа причинувајќи им се дека арамијата дошол и сега којзнае што ќе им прави.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Не знам што да им правам на прстиве: тријам со нив по клупата.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Се меша зеленото мастило со црвената крв: надежта отпочинува под сенката на муренката пред лутиот бој со смртта. ем молчат, ем бијдат брановите: доаѓаат нови поплави од тага за докусурување на дваесетиот век. секое листе на белата муренка им прави сенка на мечтите на сите кои умираат со гордост во погледот.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Ние само се поттргнуваме, им правиме место за да поминат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Им правиме реченици од мешани зборови, ко мешан леб што се прави.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не да им правам реклама, ама со брат ми Иван си поминавме - супер!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Ами така им правеа Турците, бабо Крстовице, на нашите. - Не, Турците, синко, ами клетите Грци, синко...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Беља ќе им прави таму, бре татко, - рече татко ми.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И ние уплашено им правиме пат и ги поздравуваме. И сѐ додека се плашиме, тие ќе газат преку нас.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МАТЕЈ: Што да им правам?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Нашинци, селани, Турци и Арбанаси, а најмногу Власи, па и по некој дубровчанец во таа нивна китнеста одора, туку влегуваа и излегуваа од опулот на Петре: големите зулуфи им стрчеа како сабји, долгите косишта им правеа цели кошари на главите, и тие намќоресто се пазареа гледајќи го него, не грнците и вината, така што можеше лесно да му се збоктиса - ама нели си имаше план Петре, сè беше готов да издржи.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овој, човек, си реков, е типичен пример за еден од оние кои обожаваат да им прават интриги на своите конкурентни другари, на кои веројатно цел живот им прават лице дека животот би го дале за нив.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)