го (зам.) - пак (прил.)

Од пазувите го вади часовникот, откако погледнува во него и ставајќи го пак в пазува вели: Време е да ги оставиме домаќиниве да се соземат малку.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И ете го пак Џем, ама сега со џандари, со суварии да прават бозгун низ селото..
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
По едно време, а големо време, ете го пак татко, слегува по скалите во гумното.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)