„Ох“, ми велат тие грди носители на лошата вест, „Ох, сметај го сина си за жив, никој нема право мајката да ја наведува на лоши мисли, можеби така и треба кога родениот син ќе ѝ замине в борба.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ги испуштив прстите од срцето низ мускулните превиени гради и во трепетот на ова утро дојдов пред тебе да молам-алаху Доведи го сина ми она горко да се збрише од желчта на тиранот...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)