Одоздола си беше дошол Илко и веќе дремеше, потпрен со лактот на билото, чекајќи го човекот што ќе дојде да му го земе „пиленцето од седелцето".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги пресретнаа одочесниците, ги вперија пушките во Јанческите, во Трајана и во Тодија, и им наредија: Оставете го човекот и вратете му ја фотографијата, зашто додека вие него со крстови по глава, ние вам крстови ќе ви насадиме на главите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Миланче, - вика Боце, - ела избричи го човеков! Миланче ги остава полека земените фигури од скутот на клупа и влегува внатре.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Кускуле, ама не сакаш да си ги мериме,.. Ајде, де? - Не пречи. Остави го човекот да раскажува.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ужасна екстаза од страв и од одмаздољубивост, од желба за убивање, за тортура, за смачкување на лица со ковачки чекан, изгледаше како да тече низ целата група како електрична струја, претворајќи го човекот и против неговата волја во размавтан и разврескан лудак.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Видувајќи го човеков на сон како жив пред себе, та гледајќи ја потребата негова по верба, сеќавајќи ја духовната глад негова по спасението што на душите човечки им го носи Радосната Вест, дека Он воскресна та нѐ избави од злото, се упативме кај вас, браќа мои, во вашата Македонија“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
КОТЕ: Молчете сега, оставете го човекот да каже!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Пушти го човеку нека расте, нека се радува, нека живее...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога ќе се разбудиш, расправај се со кавгаџиите. Подвикни им со некој трет глас и смири ги. Тие сепак се твои.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Не будејќи го човекот со чадор, појдов кон Шумшул – град, во пресрет на секакви неизвесности.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
ОК, слушајте! Погледнете го човекот од феудализмот: немал поим дека живее на планета полна со природни ресурси, како што се фосилните горива, коишто ги движат машините, коишто создаваат уште покомплексни машини, коишто произведуваат хемиска- електрична енергија.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Силјан дошол на амварче и си го отнал црпчето, да си се потурил и ете ти го човек како што си бил дома у себеси при татко и мајка, при жена и дете.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ами ене го човекон во црно, еее тамка кај главта на тренто! додека Родна ја надополнува сѐ уште туркајќи ги двете топли цицки во Чанината рака Требало на друг колисек... колосак... демек не можело овде!...
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
- Не готвиме горе, во новата кујна, туку тука, во старата, - ми го подобјасни тетка ми тоа што беше повеќе од јасно.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Аман Олга, остави го човекот, го исплаши, доста веќе со тие твои глупости, - рече тој со ист тон како да му се обраќа на чаршафот пред него.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)