го (зам.) - предмет (имн.)

„Само златото може да не потемни со векови“ - си помисли Бојан, па држејќи го предметот в рака, се исправи, ја крена главата, напнат да извика, но в миг некаква нејасна мисла, некаква непозната желба го запре.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Данчо, земи го предметот што падна под клупата и донеси го! - со ист, тврд, метален глас, заповеда учителот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)