го (зам.) - време (имн.)

Го положија на одарот во гостинската одаја и зашто добија заповед да не смеат да тажат, за да не го вознемират суланот запалија свеќи, ги склопија дланките и чекајќи го времето кога ќе си одат Турците од Потковицата, немо молеа за душата на покојникот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Конзулот го забележа тоа и го утеши: — Не жалости се, Мито, и не губи го времето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Биди ѓенеш, ќе се сврши, море, и оваа работа како што се свршиле толку пред неа!...
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе проведувајќи го времето постојано во природата меѓу животните и птиците, им го знаеше нивниот немушт говор и ги имитираше: кога ќе зарикаше како магаре, сите магариња што ќе го чуеа во селото рикаа; кога ќе замукаше, како крава, сите крави мукаа; кога ќе залаеше како куче, се одѕвиваа кучињата; кога ќе замјаукаше, се одѕвиваа мачките; кога ќе закукаше, му се јавуваше кукавица.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
И сега еве го времето како наидува да ми укаже на ограниченоста на мојата перспектива со оглед на која сум создал.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Пречкртано Не мери го времето. Заеби.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Искреноста е доблесна маана. Кога лагата е поприфатлива од вистината, заштеди го времето за објаснување на неприфатливите одговори.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Малиот павиљон е едноставно таму чекајќи го времето кога повторно ќе биде голем.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И. К.: Јас го опишувам Советскиот свет со специфиичен метод којшто содржи посебен вид на хумор.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Долго, дол­го време не успевале во својот наум.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Григзби не погледна надолу во него, туку гледаше нагоре, проценувајќи го времето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)