го (зам.) - тој (зам.)

Беди:Не ме помага никој, а и кога акам навака-натака низ Македонија проучувајќи го тој често волшебен простор, тоа го правам со свои пари што ги заработувам ко театарски сценограф.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
„Институтот Чотоква“, го потсети неговата жена - и Френк сега се сети како еднаш, пред многу години, одмавнуваа со главата гледајќи го тој помпе­зен натпис над сцената на која досадно се одвиваше еднаа мошне несовр­шена поставка на некоја второкласна опера.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во таквите ноќи, наслушувајќи го тој далечен звук кој напати не се разликуваше од другите шумови на градот, но напати одекнуваше многу јасно и чисто, дедо Симон ги развиваше старите поморски карти на Медитеранот, полни со ознаки на морски струи, пристанишни податоци и точкесто назначени патишта на парабродски линии; ги одвиткуваше картите на Турската империја, кои беа свиткани наопаку, бидејќи југ со светите места на исламот им беше горе, картите на Балканскиот Полуостров издадени во Франција на кои Македонија, Албанија и Грција спаѓаа во Блискиот исток; тука беа и лажните карти на санстефанска okno.mk | Margina #26-28 [1995] 136 Бугарија, источни и бесмислени, картите на балканските земји работени за потребите на Ватиканот, на кои сите називи беа на латински и териториите поделени според црковните диецези, како и картите на Македонија издадени од автстроунгарскиот генералштаб, работени според несигурни шпионски податоци.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Пре­скокнете го тој детаљ и а) ќе ги промашите потполно, или б) ќе се вратите на поче­ток бидејќи нема да имате доволно материјал за донесување на одлуката.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Едноставно, само земете ја предвид нивната потреба за поголем број податоци.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На пример, за еден инженер или лабораториски хемичар логично е да се претпостави дека ќе имаат потреба за поголемо количество на технички податоци.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И, замислете си го тој занес - в сиромашна соба Без стилски мебел, без големи љубовни зборови, Без јасен поглед во иднината!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
И ете ти го тој, додека јас така си мислев, право над глава, над мене, почна да се врти како сврдел навртен во мене и почна да ми слегува тој сврделот право на темето од мојата глава.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не можам повеќе да се контролирам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Остави го тој проклет коњ - се свртувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Без да сакам да бидам догматичен, мислам дека може да се каже дека ефектот од Фелоусовиот пристап е претерано да ја обопштува појавата што ја објаснува толку раскошно и емпириски, истовремено хомогенизирајќи ја до еден „мошне доследен образец“, иако, мора да се признае, „испреплетен“ и „комплексен“ (25).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па ајде да повториме некои од нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Конкретниот есенцијалистички модел на машкиот геј-идентитет кој го промовира Фелоус, неговата визија за геј-мажите како природни старинари, архитекти реставратори, љубители на стари куќи и „чувари на културата“, не може да ги објасни оние мажи – а знаеме дека такви има, дури ги има и во значителен број – кои се страсни и посветени модернисти, кои инстинктивно мразат украси, мразат викторијанска ситничавост и детали од разни периоди, кои копнеат по чисти линии и по апстрактни форми, по простори на зен-чистота и по јапонска апстракција и кои ни мртви нема да ги најдат ниту на сто метри од некое милјенце.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Понатаму, третирајќи го тој образец, чија највидна одлика е „родовата атипичност“, како претставителен за „геј-мажите што се склони кон зачувувањето“ (25) и најпосле за геј-мажите воопшто, Фелоус на крајот на краиштата ни ја наметнува како вистина за нас која мораме да ја признаеме – инаку ќе нѐ обвинат дека сме во состојба на одрекување (токму поради таквите тактики на виткање рака противниците на есенцијалистичките модели на хомосексуалната различност честопати го нагласуваат имплицитно принудувачкото, дисциплинирачко или „законодавно“ дејствување на есенцијалистичките теории).343 ‌Покрај сите тие проблеми, кои се типични за секој обид општествените идентитети да се претстават во есенцијалистичка смисла, во овој аргумент има и уште една слабост од толкувачки или критички вид.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Минувај го тој пат што води до срцето, оставајќи го пострана шумот, зошто шумот постои само нашите глави.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Излегуваше последен од колата и пред него сите се потргнаа, правејќи му место и смешкајќи се кон него, а селаните, гледајќи го тој почит, се веднуваа и се оддалечуваа мрморејќи по нешто под мустаќ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Остави го тој твој дедо нека си почине. Не сме дојдени заради него.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ослободен во набожната покорност да господари и да ги држи дизгините на туѓите судбини, не можел да сфати зошто се буни крвта на неговиот имењак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Запомнете го тој збор ако не сакате на секој чекор да ве клоцаат.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Немаше ден по неколку пати да не го изодам ѕидот околунаоколу барајќи го тој простор, тој поглед кон Големата вода.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Шилерлинг, преземете ја наркозата, однесете го тој хлороформ, доста ни беше една незгода.”
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
„Еве го тој што би требало да го одведете, не мене!“ извика.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Споделувајќи го тој мал чин на мислопрестап со него, О'Брајан направи од Винстон свој соучесник.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еве ние седиме овде, беснееме како во Пир во време на чумата, а јас имам такво чувство, дека можеби секој момент ќе летнеме во воздух. (На Барбошин) Заради Христос, побргу допијте го тој ваш идиотски чај!
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И таа така му одговараше, но не ја ведеше главата, ами ги задржуваше своите очи во неговите терајќи го тој да ги наведе прв.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Само вие опуштете се и слободно оставете го тој волан на рецепција, нашиот белбој ќе ви го качи во соба.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Запишан со звучни јоти Еве го тој ракопис на макот Како привидение на разболените.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Којзнае зошто, го послушав.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Светот на комунистите си имал свои војски, ќе си имал и свои генерали, ако не веднаш, тогаш малку подоцна; броси јево; фрли го тој царски генерал в ѓубре, сосе рамка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Фрли му го тој бел фустан на ветерот раздразнувач залажи го тоа маѓосливо омајниче што севезден ме лаже и остани, о остани во летнава жега летна сејачка, задомување.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Замислете го тој добродетел ако бара признание, ако бара за неговата крв сите што ја добиле да му се оддолжат! Тоа веќе не би било добродетелство.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Веќе не сум оној Стево од пред десет години каков што ти ме паметиш. Заборави го тој Стево. Стево е сега друг.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Потоа молчеше едно време, веројатно слушајќи го тој што ѝ зборуваше од другата страна на телефонот, па продолжи: - Не знам, - рече, - немам никаква идеја.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)