го (зам.) - чини (гл.)

Иако изгледа лесно да се набројат придо- бивките – сепак, психичката тортура, партиските притисоци и стравот од новото утро се „невидливата рана“, што се нанесе и остана да трае.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А во одделни судови од државава има судии што, годишно, имаат во работа по 500 предмети, додека во други судови, на истиот број предмети, работат дури седум судии.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Присеќавајќи се, наназад, во однос на судските такси и трошоци, С. С. вели дека тужбата го чинеше околу 2.000 МКД, а нивното чинење не го одврати од помислата да тужи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Целата парнична постапка, во однос на судските трошоци, го чинеше 3.700 МКД, додека адвокатот своите трошоци, во висина од 5.000 МКД, си ги наплати од склучениот договор за вонсудско порамнување. 119 ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Колку за пример, Бугарија, која е членка на ЕУ и е четирипати поголема од нас по бројот на жители, има вкупно 500 судии.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
И да бидеме докрај иронични, кај нив отсуствува креативен сенс за една природноправна, контекстуална и телеолошка интерпретација на пишаното трудово право, а со тоа како потсвесно да се сложуваат со познатата Катонова приказна дека дури и „... смртта на работникот, не го чини работодавачот ништо“ [ако со закон поинаку не е определено]!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Од целиот процес К. П. доби само околу 16.000 МКД (265 ЕУР) со што е задоволен, иако сумата воопшто не е голема.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Белината на млекото – утринскиот напиток, така топло вкусно, мислиш те препородува утрото ти го чини свето!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тоа го чини и Луан Старова во романот Времето на козите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во светот почна студената војна, малку години по заедничката борба на голем број земји против фашизмот. Историјата го чинеше своето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Едно место, мил мој Беренц, го чинат пред сè луѓето.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Навистина, зошто Ве испратија во интернација?” - запраша искрено заинтересиран Беренц.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со овој инцидент дефинитивно е потврден Ворхоловиот концепт на воајер, тој ги остава протагонистите безоглед на тоа што се случило.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Меѓутоа, Ворхоловиот пасивен воајеризам, кој својата интервенција ја сведува на одбирање на субјекти за свое набљудување, па со тоа и изгледа либерален и безопасен, се покажа како опасен кај агресивните егзибиционисти како Ондин, што можеше да го чини и глава.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Макар што рамнината и правиот пат, кој наместа намерно завива, за да ја измени едноличната панорама, треба да го чини здодевно патувањето, особено ако трае подолго, не е такво ова патување на север, кое уште од Брисел замириса на море.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
За Берлин се има престава дека е град кој треба да е многу голем, многу убав, со големи згради, со паркови и зеленило, со улици, авении, булевари, со сите оние атрибути што го чинат еден ваков град и голем и убав, и различен од многу други градови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во него навистина многу е пријатен престојот, но сето тоа го чини многу злоти и не е за секој џеб.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Не е важно колку сето тоа го чини и дали поевтино може да се купи во земјата. Задолжително го купуваат и шампанското.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Имено, јас не се снебивав да го навратувам меѓу другарите почесто зборот на моите чевли, било да се жалев, било пак - што порадо го чинев - да правев смешки за своја сметка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Гостилничарот нѐ одмеруваше, час Живка час нас, да разбере со кого си има работа, но молчеше и го одлагаше тоа додека детето од кујната не му шепнеше што кола запрела пред нивната воденица; зашто иако навудум неугледен, не беше толку недугав во главата за да мисли дека и денес облеката го чини човека - денес колата го чини човека.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ване стана да си оди и посегна по џебот, но Азис го запре: тоа му дојде премногу, ем да си направи убав муабет ем да не го чини ништо.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Татко често ни кажуваше дека работата го чини самиот живот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Овие фрази, често лебдејќи преку филмските слики, заедно со непрекинатиот монолог на Гилгуд, го чинат примарен јазикот, а не дејствието на карактерите.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Оваа графичка густина води кон екстремизирана варијација на темата “книга”, а токму тоа го чини Гринавејовиот филм да функционира идеално како видео книга.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа е веројатно една од причините што творците неретко посегнуваат по дрога или алкохол, верувајќи дека овие супстанци творењето го чинат побрзо и полесно, а имагинацијата ја збогатуваат со нови содржини, сакајќи што побрзо да создадат дело кое и инаку е предодредено да се роди, само нешто подоцна.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Од искони меѓутоа, од своите прапочетоци, стои исправена пред прашањето: може ли таа тоа да го чини?
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Така тогаш правеа Трбиќевците и српските џандари во поробена Македонија - убиј некого, кој не му беше по ќефот, убиј го чинеа потајум и прогласи го за избеган во Бугарија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Со тивка, ненаметлива упорност, во залезните години на животот, сакаше да нѐ доближи до својата некогашна одисеја и големите тајни на животот, но тоа го чинеше со многу такт за да не влијае на однесувањето и постапките на своите блиски, потомците.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во светот ретко кој го чини тоа...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се повлекуваме во хотелот. Заморот го чини своето. Тешко заспивам. Премногу се случи за еден ден и една вечер.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
XIII Најпосле го чинам пресудниот чекор. Го минувам прагот на Атеистичкиот музеј, единствен од таков вид во светот, следен од зборовите на една белокоса старица: „Да даде Господ да ни живее вечно Партијата!“
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Со нагласени големи букви се изнесува и еден податок на Волтер од неговото време: „Религијата го чини човештвото седумнаесет милиони човечки жртви, еден милион секоја година!“
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Колку ли пати во ова макабрично патување, во трагикомичниот балет на сенките на водичите, во близината препознавав луѓе од мајчина и таткова рода како ми се приближуваат, но не го чинат последниот чекор до мене, а и јас останувам нерешителен на тоа.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Широчината не е без сајбија иако е тој без тапија, без документ, речиси, со кое би имал право да го чини она што го чинеше.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Но, да го знаев тогаш она што го знам сега – односно, дека самиот наслов на предметот ќе го чини Универзитетот на Мичиген речиси онолку време и напор да го брани колку што му требаше за да си ја одбрани доследната примена на позитивната дискриминација во своите приемни политики – сигурно ќе го наречев некако поинаку. ‌Меѓутоа, откако почна контроверзијата, веќе беше предоцна да му се менува името на предметот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Коските со својата тридимензионалност, кои го чинат ушниот отвор, созадаваат ехо, звукот го идентификуваат и пренесуваат брзо до мозокот, во дел од секундата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
-Длабокото верување на своите способности човека го чини моќен, така што разликата помеѓу верниците и неверниците е голема.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Презирот кон секоја каприциозност на власта, историјата, па дури и судбината, го чини исклучителен напор на овој човек да ја достигне идеалната рамнотежа, идеална во однос на овие средновековни услови што владеат кај нас.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се плашам дека по примерот на бугарските кинаџии, кај нас можат да тргнат нашите политичари затоа што тие се оние кои на нашава почва го чинат единствениот гледлив театар, а и гледливо кино.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Тие што го прочитале романот „Сликата на Доријан Греј“ од Оскар Вајлд, сигурно ќе се сетат на големата љубов на Греј - Сибил Вејн, актерката во еден од лондонските театари на кој репертоарот му го чинат само Шекспировите дела.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ако некој се посомнева во ова моја одредница, тогаш нека повели нека ги регистрира репертоарите на театрите, нека ги регистрира екипите кои го чинат сегашниот театарски израз, нека се потруди да слушне на кој јазик се обраќаат на домашната публика, со каков сценски конфликт сакаат да го заслужат нивното внимание, нека се потруди да забележи дека нашите театарџии се прават како да се паднати од Марс.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сепак, она што остана за мене како поука е дека секој творец на уметничкиот чин треба да знае зошто го чини, го изнедрува уметничкото од себе, зошто бара јавност за својата слабост, за својата поразеност, за она кое многумина би го сокриле.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Она што сакам да го истакнам како особеност кај нашите актери (секоја чест на исклучоците) е умешноста да се наметнат на театарската јавност како актери, а всушност ни оддалеку да не се тоа - дури и да изгледа дека исполнуваат некаква ролја, тие, всушност, не го чинат тоа.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Ајте сега, господот ваш, обидете се ако ви држи...” им велеше на луѓето кои стоеја со копачките да му ја срушат; тие кога ќе ја видеа пушката, се растураа и пак се враќаа; тоа со месеци го чинеа: идеа со копачите, вртеа околу куќата и пак се распрснуваа кога ќе го видеа Бандо со пушката; се обидуваа и ноќе и дење, но тој секогаш беше тука: стражареше на мазгалката и ја вртеше пушката кон нив.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ја слушнав и караницата меѓу вас во оние денови кога ја натеравте тоа да го чини; таа ти се спротивставуваше, плачеше, паѓаше во несвест, но твојот бес и закана ја тераше да попушти.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Некои кучиња полесно научуваа, други потешко ја наоѓаа трагата; но војниците продолжуваа да ги измачуваат: безброј пати ги тераа сè истото да го чинат: да прескокаат преку огради, преку ендеци, да лазат по земја, да се провираат под жица; да се качуваат по скала, да клечат на едно место притаени со муцката до земјата и да не мрдаат додека не добијат одобрение, да скокаат од покривите, да скокаат преку оган, да носат врзани пакетчиња динамит на мевот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
(Повторно пие. Овој пат со цврста намера да го испразни до дно. Токму кога тоа и го чини, на вратата се слуша ѕвонењето, со договорениот знак.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ова треба на секој начин да се одбегнува, затоа што ништо не ја нарушува толку власта како што тоа го чини некоја истакната или забележлива за сите гнасотија.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Многумина градоначалници имаат долги раце и заради тоа, со време си ја губат должноста; многумина се одликуваат со особен okno.mk 127 развиток на другите делови на телото или со грда нивна краткост, затоа тие изгледаат смешни или грди.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И сето тоа го чинеме само заради себе, во тоа е нашата суштина, оние по нас треба да продолжат да го чинат тоа исто така само заради себе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Појасот со повеќебојни риги му се одмотал од половината и се влечел по него, го чинел бавен, грмушките и камењата му ја кинеле линијата на движењето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сѐ уште се надевал извлекувајќи го јатаганот од појас: можел да стаса до својот коњ побрзо отколку гонителите до него. Многуте гласови како да го сопнувале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога ќе го видеа неговите домашни каде што ги прави тие работи, ќе почнеа да плачат гледајќи дека тоа го прави од некое претчувство што му иде смртта и што никогаш веќе не ќе има можност тоа да го чини.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Нејзината сопственичка, Марија, беше самотна жена која секој ден, пред да оди на работа, ја оставаше и го замолуваше Богдана, како новодојден, да ѝ обрнува поголемо внимание на пудлицата, зашто имаше впечаток дека другите од персоналот тоа не го чинат доволно.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
„А кога ти велев... Мислеше дека тоа од љубомора го чинам...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
И додека таа безуспешно се бранеше и испушташе грлени гласови, тој со сета сила навалуваше на неа, завраќајќи ѝ го фустанот што таа го туркаше со рацете надолу, ја труцкаше, а во тоа имаше и бес и освета за сето она што таа му го чинеше од неговото доаѓање во Пансионот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
И не ли е само суета да ја имаш таа Јана крај себе секогаш и да го исчекуваш нејзиното затруднување место Иван тоа да го чини?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Одлична прилика да и се посветите исцело на науката.“ „Јас тоа и го чинам“, самоуверено го гледаше Иван. „А за Јана немам што да речам. Таа сама рече сѐ.“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Беше горда што синот веќе го знаеше англискиот јазик, што подоцна живот ќе го чини!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во една пригода, во излив на отвореност и искреност, ова му се случуваше само пред Татко, кога ќе кажеше нешто што можеше скапо да го чини од што и собеседникот го обземаше немир, ќе заклучеше дека само затворот на Голи Оток можеше да го ослободи од стравот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ова го чинеше обично кога на вратот ја имаше својата жолта пеперушка, во денот што го сметаше за посебно значаен. Овој беше бездруго таков ден.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но Климент Камилски најголемата благодарност и восхит му ги должеше на Андре Мазон, кој ја беше утврдил посебноста на македонскиот јазик, близок до српскиот и бугарскиот, но различен од обата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Макар што содржината на оваа дисертација десет години по нејзината одбрана во Париз, во неговата родна земја може лесно да го чини глава, според тајните домашни универзитетски рецензенти жедни за брза кариера и подготвени да му го заземат местото на можеби единствениот докторанд, во докторскиот труд на Климент Камилски вриело од „прозападните декадентни идеи во воспитувањето“ кои не биле во согласност со социјалистичкото воспитување на детето и доминирале просоветските идеи во времето на Информбирото во неговата земја!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од восхитот со кој му зборуваше Камилски на Татко за руските класици на литературата, најмногу откривани од читањето за нив во делата на Андре Мазон, Татко можеше да утврди лесно од каде потекнуваше прорусизмот на неговиот пријател, кој подоцна, продолжувајќи во просоветизмот својата судбина ја насука во сталинизмот, што можеше да го чини глава на Голи Оток.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во месечното списание Современост во ноемврискиот број на 1957 година Климент Камилски ја објави студијата Ромен Ролан за Октомвриската револуција, во која ги распосла своите слободарски и мирољубиви идеи, кои некогаш за малку глава ќе го чинеа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
6. ЗА ОДОТ НЕЈЗИН СЕКОЈ АШИК СЕ ЧИНИ - небаре чекорот ѝ ѕвони и на внимание вика, но тука своето го чини и здолништето мини погледи, ко парички в џеб, во скутот што пика...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
И мислата ми одлетуваше, пак заради онаа потреба од заштеда на силите која не станува со план, свесно, туку самото тело тоа го чини.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Огледалото му ги фаќаше тие негови движења - копирајќи го чинејќи сѐ што тој чинеше: седни, стани, шетај, пали цигара, гази ја под нога, фаќај се за глава, налактувај се, гризи ги усните.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Со лошо: ѝ викаше, ѝ го пцуеше слабиот карактер, лакомоста, ѕверчето што ѝ вие во стомакот и ѝ бара храна; ѝ велеше нека тропа колу што сака, нека вика, грлото нека го искине - нема да ѝ отвори, зашто не може веќе да ја гледа таква, не може веќе да ја носи по бањи и лекари, и дека ова што ѝ го чини - е последно.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Домаќини луѓе да се влечат по срезот, не го чинат кабул сето што ќе го продадат да е печалба, не само 40—50 проценти колку тие што печалат на продадената ракија, шеќер и друг бакаллак.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Долго време во живот не можев да се ослободам од вкусот на Мајкиното тесто со кое ја мамеше нашата сиромаштија и ни го чинеше животот поубав.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мене, најмалиот, ме крена високо. Велеа дека тоа го чинел прв пат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко сега реши да ѝ го раскаже на Мајка, како што си беше, своето прво заминување во егзил и како татко му сакал да го спречи, како што тоа го чинела неговата мајка, дваесет години подоцна: „Каде заминуваш, сине?“
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но сиромаштијата си го чинеше своето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Синовите, кои речиси и немаа видено како Татко ја бакнува Мајка, помислија дека тоа го чинат поради среќното поминување на границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Друг нека му го монтира... Или самиот... ако знае... Поевтино ќе го чини...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Немав право да ја спречам во она што сакаше да го чини.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И ја менат својата облека како змијата што го чини тоа. Ноќе.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Сметате ли за нужно да ми држите лекции? Го чинам она што сакам.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И убаво успеаја, во палати завршија, ама заборавот си го чинеше своето.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се сетив каков беше во градината, испотен, и на сите оние патувања и сите нешта што ги правеше и на наслушнувањето, и знаев дека тој тоа го чини за да се убеди себеси дека морето, градовите, земјата и неговото семејство се единствените вистински и добри нешта.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И дали да ги фрлаш едно врз друго кога на крајот ќе дознаеш дека мораш и тоа да го чиниш.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Кога е во прашање злото секој обид што може да го помогне неговото одложување или оневозможување, си го чини трудот - рече тој веројатно во желбата да му ја врати на разговорот потребната сериозност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)