го (зам.) - фали (гл.)

— Така, така. Си го погодил чорбаџи Дано. — Го фалеше Лесната бравот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Нека ми е живо коњчето, та какво и да е самарчето, ќе ме носи! — зборува Бојана и ја бели жолтата грчка волнена шамија, продолжувајќи: — На Вилка ѝ „навеза“ Ристе, да му даде господ илјада добрини ! . .. Море, море, море! Со злато не се докупува вој Ристе мој! — почна пак да го фали.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ама време, ааах! — Пак почна да го фали времето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во зелениот бескрај ретко кој еднаш прелаган од млазовите на надежта го фали Бога туку така, без задршка.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Но залудо ти ми го фалиш ко јунак, бидејќи враг си му нему по вера.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
А бре, немат чоек со кого ни лав да направит, а остави за некој шенлук и да не зборуваме — почна да го фали Адем чифлигот и сака да му го тапоса на чорбаџи Јована за некоја и друга лира поскапо.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Многу ми го фалат бабо курвичето твое курвичето твое бабо ептен малолетно целиот град бабо слушам бил со него со твоето курвиче бабо малолетно Ај што е малолетно не е толку штетно курвичето било бабо куриозитетно паметно ти било бабо и премногу спретно директори и господа ги служело дискретно Ајде дали знаеш бабо кого чуваш в куќа техничарче право бабо била твојта внука од куќа во куќа бабо внука ти е блудна по неколку абортуса и еве пак е трудна
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Рекламирачите го фалат нашироко „вистински симулираниот орев”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Компјутерската анализа на купувачките навики им дава информација на супермаркетите колку високо и каде да ги постават рекламите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ја слекува кошулата и гледа телото нагло му остарува: кожата ожебавела, капиларите пукаат и оставаат бенки како од капнато мастило; му омлитавува телото кое некогаш беше цврсто, набиено, кое пукаше од здравотија, а кожата затегната и светла како кај пеливан; во тоа тело и Стела и Аниса и Хера и Марија ги зариваа забите како да сакаа да го раскинат; и секоја на свој начин се воодушевуваше и му го фалеше телото како да не им беше важна душата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Иако Петар постојано го боцкаше, си помисли, дури и тогаш кога се чинеше дека го фали, со истата слаткоречивост поради која и себеси се сметаше за најмилиот меѓу еднаквите, дури и тогаш кога го нарекуваше „нашиот сакан брат Павле“ и кога зборуваше дека неговата мудрост доаѓа од Бога.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Е па, тој Миклош, едно доаѓање, веднаш ѕиркаше во везалото на Калија да види што направила таа за тој ден, и уште пред да види, почнуваше да го фали на унгарски.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Со штавел и киселец е! - го фалеше дедо Алексо зелникот, но тоа воопшто не му беше потребно, зашто двете момчиња веќе го голтаа вкусниот зелник.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Му зборувам на девојчето, го фалам детето, како што е редно стројница да фали.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Во модерната култура научната заедница го фали неслагањето како нешто корисно за збогатување на знаењето.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Има голема дарба во него”, се согласува синоокиот Шварц, додека професорот Гејер со очилата спуштени на носот под густите веѓи, сркнува од чајот и, како што дискусијата за него се развива, каснува пишкоти и ту на едниот, ту на другиот, живо им потврдува со главата... 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Мавтаат професорите со дневното издание на Дер Морген и го фалат неговото интервју.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Иако Динкинс, можеби, тогаш не сфатил, Русо не го фалел.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Првиот беседник на закопот, во декември 1990 година, бил Дејвид Динкинс, тогашниот градоначалник на Њујорк; цитирал, без видлива иронија, нешто што Вито Русо му го имал кажано неколку денови порано, кога Динкинс го посетил на смртната постела: „Во 1776 година, Едмунд Берк од британскиот Парламент вака говорел за ропството: ‘Долгот на политичарот кон народот не е само да биде вреден туку и да расудува, а ако си го жртвува расудувањето заради народното мислење, тој го изневерува народот“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
“‌ ‌Или размислете за следнава приказна од закопот на Вито Русо, геј-милитантот, виден припадник на ЕКТ АП Њујорк и автор на Целулоиден плакар (студија за прикажувањето на геј-мажите во холивудските филмови).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го кудел тој Динкинса зашто си ги изневерил гласачите кога именувал хомофобичен комесар за здравство, зашто ја укинал пилот-програмата на Њујорк за замена на игли и зашто не ги бранел бездомните носители на ХИВ и зашто не се борел против сѐ поголемиот бран насилства кон гејовите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И реков дека се лаже и себеси и нас, но не ѝ се противев.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе видиш како ќе се зашарени небото кога панделките ќе се престорат пеперуги! - го фалеше таа пред доктор Пачев изумот чија што убавина во нејзините размисли заземаше посебо место.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Го слушна Чауле што рече? Нема лага кај нас - му се насмевна Мајката на Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Мастиката ти е со снег, момче! - го фалеше Чауле пијалокот на Иле Битолчанецот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Малку ја олабави работата, Пена почна да го фали слаткото и да ја распрашува дали сама го прави или го купува, а Танаско после секоја голтка од ракијата гласно офнува.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Закачил царско лавче на шубарата. Царот го фали, војниците од мед и ореви ги почестува.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Па, бидејќи сите зборуваат за него, го фалат, ги опишуваат неговите збеснувања, го караат и го клоцаат, викаат по него, па само се слуша неговото име, славата на Фигаро секој ден расте.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Убаво е кога вашето дело, корисно и за вас и за вашата средина, го фалат други.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Акакиј Акакиевич, иако малку засрамен, но како простодушен човек, не можеше да не се израдува гледајќи како сите му го фалат шинелот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
П Памет - Ретко нешто, за неа има многу Молчење - Најчеста маска на побарувачи, но малку купувачи. непристојноста.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Панегирик - Говор по нарачка, што Морал - Дел од филозофијата, за кој повеќе го фали говорникот отколку најмногу се зборува и кој најмалку се оној за кого се говори. извршува.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)