го (зам.) - теши (гл.)

- Не е тоа ништо, - го тешеше Пискулиев со глас на стар паталец.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Оти ми плачиш? — почна да го теши и мајка му и да го гали по русата бујна коса, плачејќи заедно со него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ами како шо знајш. Лели сме го правеле пустиот план.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас сега ќе наредам деврие низ селото, караули по сите патишта, а еден чауш лично кај тебе ќе караули.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Повеќе не можат да бидат — го тешеше Толе Петрета и му го покажуваше силниот Брниклија, кој со нокти му ја извади душата на војникот во Брник.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И сега, ете то, го теши Митрета и му го изложува својот план: — Каде е на конак аскерот? — Долно маало — одговори Митре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сефедин почна да го теши старецот: — Без гајле, мудур ефенди, без гајле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Да ти ебам судбината проклета, викаше Трпе - Ајде бе, не се секирај, ќе испливаш од срањето - го тешеше другарот Спасе. - Жими ашимов шо ќе испливам.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Единствена поткрепа му беше секирата, со која сепак се чувствуваше малку посигурен, а го тешеше и сознанието дека „планината е чиста“, дека од поодамна не се зборува за волци и мечки.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А Живко го тешеше: тоа е зрно црн пипер а не сачма за крупен дивеч, може да ти замени пломба на заб; тоа ти е терзиски конец, а не врвца за опинок, можеш да ја џвакаш ама не и да ја голташ; тоа е дафинов лист, а не еврејска кожа, можеш да го исплукаш и да го залепиш на слепоочник од урок; тоа е говедско, а не биволско, сечкано, а не мелено, ако ти е тврдо тоа е од бутот, а не од плешката; тоа е малку свинско, а не од крмак, да ти омекне на жлебината, ако не ти пречи на верата; се ставаат и други мевца, од телешки до јагнешки, ама по малку, башка од тоа тие се топат; некои ставаат и месо од мечка, тоа е црно, овде го нема, ама на ширденот му дава посебен шмек на дивина; а тоа ти е обичен лут пипер, а не црн барут, можеш да се закашлаш ама нема да експлодираш, гарантирано. Маде ин Прилеп.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Принцот кој ја смисли казната за несреќната девојка го тешат: „Тоа е само претстава... Не потресувајте се...“
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Го возиш цела ноќ, по пат го тешиш, го молиш да издржи, да не стенка, му велиш и му ветуваш дека уште само оваа кривина да ја поминеме и зад таа или другата ќе се отвори поширок, порамен пат по кој побрзо ќе стигнеме до болницата; го носиш за да оздрави, а тој, ти се скаменува, оладува, те гледа со стаклени очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Луѓето не му верувале. Се веднеле над него и го тешеле: кога ќе преспие, ќе биде поздрав и од мајски дрен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но тој навистина, додека Онисифор Проказник со уште двајца отишол да го земе скриеното оружје на оној бег и на неговите измеќари со кои се колеле во куќата на немата Ганка пред да влезат во Лесново, седнал под стар орев и умрел говорејќи, зачудо смирено и без страв, дека не умира од старост, дека на дружината крлешки ѝ се залепила црна чума или проклета утеха: болката го одбрала него за да ги предупреди дека ни најумниот не е достатно силен да ја победи: злото ни секира го сече, ни нож го дупи, ни можеш да го зграпчиш за уши и да го урнеш од карпа в бездна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
После го крмеше своето немирно срнче и го тешеше да не ги зема толку присрце оние завивања, сѐ додека не се смиреа и не заспиеја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Арно ама, кротката и молчалива млада жена не го ни прашала од каде толкава тага, зашто не сакала да го принудува да ѝ се исповеда, ниту пак ѝ требало да знае што мака го мачи за да го теши.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оф, оф, оф, денес сум за никаде, тики да си седам и да си пекам од болки...“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Црквата екна, офнаа иконите, се затресе олтарот - така му се стори на попот Ставре кој сега немаше друга моќ во себе освен да се предаде на семоќниот водител негов, оној што го тешеше, ама и го туркаше од немило до недраго, како и сиот негов народ.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овој се поразмрда, постенка пак, пушти една длабока воздишка и проговори: – Што стана ова со нас, бре ќерки? – Гајрет, кади баба, гајрет – почна да го теши Ајша, задоволна што остана жив нејзиниот добар кадија. IX дел ОД ПУСТОШЕЊЕТО на Чаништа и одведувањето на Анѓа се потресоа селаните и решија да се бранат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Не бери гајле, Мусо-ага, не бери, само вие добро спремете јатаганите и кога ќе наредам јас, удрете – го тешеше кадијата, одејќи по него со беговите. Со таков разговор се појави колоната на Чашка над самото Чаништа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Идеа поворки познати и непознати луѓе да го смируваат, да го тешат големото Мајкино срце, на кое многумина му должеа многу живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А и самиот знаеш дека, за среќа, она што можело да биде лошо во твојата судбина веќе е поарчено.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И додека го теши вознемирениот дел од главата на закланото добиче нејзиниот конечен суд постојано се сведува на ист заклучок: "Гледаш, непотребно ме засрамуваш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога видоа дека Илчо секој момент ќе заплаче и баба му и татко му почнаа да го тешат и да му ветуваат дека ќе му купат друга санка, уште утре.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Не знае како да го теши.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сите ние, кои бевме покрај него, го тешевме, а еден дури и му вети: - Немој многу да се секираш, пријателе.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)