го (зам.) - суредува (гл.)

- „Дадено ми е нешто што се нарекува појава. Тоа го суредувам.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Крши си а сега тиквата од ѕидот, ама го пушчи заекот меѓу нози, оди сега ваќај му а пашката!“ — и стана од столот да го суредува заирјето што го донесе Трајко од пазар, оти нејзина беше таа недела.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)