И не само тоа. Негова поголема заслуга е што „сонот“, таа најнепосредна манифестација на несвесното, на еден ослободувачки начин го спротивстави на „идеалистичкиот“ рационализам на своето време.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Но ако зороастеризмот му го спротивставиме на таоизмот, според којшто светот пулсира ритмички во постојани преобразби, при што доаѓа до алтернирање на две комплементарни, значи се соочуваме со неспротивставени енергии Yin и Yang.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Фројд, кој како и Фичино, на граѓанската Европа ѝ ги даде обновени прастарите ориентални мудрости неретко, се разбира, во сосема рационализирана форма, како некаков ориентален волшебник барем привремено ги разорува градовите во облаците на доцнаграѓанскиот идеализам.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)