Ах, таа волшебна птица на радоста која на животот му се свети - живеејќи го!
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Но баш ме боли за Јонче шпиончето и за ломотењето на Богдан.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ми се допадна неговиот настап, кога го сосече во дискусијата директорот на РЕКООПС, Козаров…
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Прашањето беше колку моите размисли помеѓу себе разговараат на глас. И од кога почна да се случува тоа?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Само на местото кај што го сосекоа и корнеа стеблото не никна трева.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Метонимија На Иванка Со години и години и откако го сосекоа до корен стеблото во дворот секое утро тука долетуваше птица и застануваше во воздухот кружејќи точно на местото каде што во круната на некогашното стебло беше свиено нејзиното гнездо.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)