го (зам.) - скокотне (гл.)

- Нема што да мислам, - грубо го прекина високиот. – И глув ќе слушнеше кивање.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Едно перче нејзина коса ми го скокотнува увото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тивок ноќен ветар заниша лист. Листот ми го скокотна врвот на носот. Кивнав.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)