го (зам.) - скине (гл.)

Изминаа веќе три часа откако Ева се обидуваше да го скине сочното јаболко, кое речиси доземи ја беше навалило гранката на старата јаболкница, а сите мислеа дека таа никогаш повеќе нема да раѓа плодови.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Попусто кучето како бесно и подивено напинаше да го скине синџирот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Вчера предвреме го скинав августовскиот лист: не ми се гледаше езерскиот пејзаж.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дадоа некако знак за повлекување на исток и се источкаа низ растот тие што останаа живи; се ставија со Толевци, оставајќи го Пешковчето и десетина петнаесет четници и на овој црн врв.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По нив аскерот, a по него се спуштија четниците и уште со понекоја запазена бомба го скинаа и овој кордон, како оној на Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Престанаа со пукањето и едните и другите, но Турците, таман се затемни убаво, ја запалија племната од комшијата Стевана и целото куќарче го осветлија, та Шаќир и Јован не можеа да го направат предвидениот препад зад куќата и да го скинат опсадниот обрач.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пак кајмакамот ги повика да се предадат, а овие пак одбија со истиот услов — само на конзул ќе се предадат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас упорствував: - Можам ли да го видам?... - Го скинав... Не ѝ поверував...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бавно кревајќи рака, тој го скина пликот, и, штом ги прочита во себе првите редови, лицето му светна и тој извика: - Таксај, Бојано, таксај! - Што бре, што има?
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Честити војводо, - почна да чита Бојан откако го скина пликот, - си заминавме откај тебе, од твојата прекрасна планина, но не те забораваме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А има луѓе се плашат и на пиле да му го скинат вратот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Со брз, последен замав во животот му го зграпчил левото уво на светиот злосторник и му го скинал - една крв се, нека џбурка таа од две глави.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред да пробие од пукнатата черупка со крвца и бела глекавост, пред едното око да се покрие со сив и лилав мраз, подивениот се извиткал со крик.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
РИСТАЌИ: Пушти ме, мор, да ѝ го скинам гркланот! (повторно налетува на Антица, но Саветка го спречува).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тоа оди отприлика вака -партизаните се пробија, партизаните го скинаа обрачот, или нешто слично, се до конечното ослободување.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Сега бараме иљач: бараме печен праз, бараме тегавец за да му го скине.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А таа, Јага, го скина со заби конецот на последната закрпа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој што ќе се намами, ќе го скине.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ме гледа и како со умилен глас да ми вели: - Убаво ли е, сине, ми ти се допаѓа ли домчево, кажи што не ми ти достига, татенцето сѐ ќе стори за моето соколче, - чинам така ми вели татенцето и јас сѐ поблиску приоѓам кон него, божем ќе му се фрлам во прегратките, ќе го гушнам како роден татко, а тоа од страв му се доближувам да не ме запне од подалеку, да не ми го скине главчето, та без главче да останам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Да не беше присуството на тоалетна ролна, се знаеше за што ќе го употребев, но вака, го скинав, во надеж дека ќе ми заврши некоја малку попристојна работа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Но во секој случај знам дека завршуваше со „ Еве една свеќа да ти го осветли патот, еве еден џелат, да ти го скине вратот!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Беше тоа еден вид игра. Тие се држеа за раце кренати високо за да те пропуштат да поминеш и кога ќе стигнеа до „еве еден џелат да ти го скине вратот“ ги спуштаа рацете и те запираа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А тогаш еден друг, сосем различен глас, еден тенок, култивиран глас, за кој Винстон помисли дека го слушнал веќе порано, упадна: „И, патем речено, кога сме веќе кај тоа 'Еве една свеќа, да ти го осветли патот, еве еден џелат да ти го скине вратот'.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не се сеќавам како беше понатаму, но знам дека завршуваше со „ Еве една свеќа да ти го осветли патот, Еве еден џелат да ти го скине вратот“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На гушата му висеше синџирот што го скинало.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Со стадото руди овци по перунските рудини, како свири со својот кавал во утринската мугра, а двата големи овчарски пци мирно ги вртат опашките крај него, секогаш готови да скокнат и да му го скинат гркланот и на најголемиот волк.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Почнаа да викаат за помош, се разбудија соседите, дотрчаа, започнаа и тие да помогаат, да влечкаат садови со вода, да гаснат; се фрлаше вода на пламенот кој сѐ повеќе се ширеше и ги зафаќеше сувите плотици од чардакот и се качуваше нагоре кон одаите; коњот исплашен во кералот, напна на оглавот, го скина и излезе низ запалената врата бегајќи и 'ржејќи панично.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Уште кога беа спомнати раните плодови, мислам дека Самоников ја сфати пораката, или ако сакате метафората за брањето, што симболизираше нечии судбини гравирани со знакот на минливоста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Судијата, од разбирливи причини, при овој свој повик можел да го прескокне описот на Мирко Бунде како познат и осведочен стрвло кога е во прашање женската убавина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Овој разговор се водеше помеѓу Зрновски и Јана пред да ѝ го постави Зрновски она провокативно, а по мое мислење и неодмерено прашање, дали ѝ се допаѓа новиот млад пријател и тоа во присуство на Самоников, а Јана речиси во истиот момент со прстот нерешително покажа кон мене, како да избира помеѓу многумина, и покажувајќи кон мене таа всушност ја крена раката за да го скине јаболкото, си реков и сетив дека црвенеам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам на оној, познат податок: кој го скинал јаболкото, и чија рака му го подала на кутриот маж!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
(Место да го скине листот со туѓите надраски тој доаѓа за да провери, па дури и да допише ако треба уште некоја нова!).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тогаш се сети дека тоа со своето клунче го скинало и ѝ го фрлило во скутот цвеќето, како благодарност, а можеби и поздрав.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Тие почувствуваа дури дека брадјосаниот човек ги лаже нешто исто како кога лисицата му се преправала на петлето за да му го скине вратот.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ќе ти го скинам вратот!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ако пак не можеше да го скине синџирот, тогаш душата ни ја вадеше од завивање, од пискање: сон немавме никој.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Џеки гледајќи дека се случува нешто со него, напињаше на синџирчето со сета сиал да го скине и жално цимолеше, барајќи го со очите Винко, ко ја држеше свртена главата и ронеше солзи.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Војниците ги симнаа кантите со бензин од камионите и јурнаа по куќите да ги штркаат: пламенот вивна и луѓето почнаа да лелекаат, да се раздвижуваат, да напинаат да го скинат обрачот, но војниците со бајонетите и кундаците ги натискаа еден во друг.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сонцето како течно злато се разлеваше по водата, блескаше, ги опсенуваше очите; Висар тешко се приспособуваше кон таа силна светлина; од шумот на веслата дивите патки пркнуваа пред нив и се преселуваа понастрана барајќи мир и спокојство; Висар му го вртеше грбот на сонцето и ѕиркаше во водата која ги менуваше боите спрема длабочината на езерото и гледаше во јадиците и канџите што ги спушташе Трајан; кога ќе се занишаше конецот, Трајан го креваше нагоре, го собираше и му даваше знак на Висар дека е фатена риба; Висар трепереше од радост и ѕиркаше во водата да ја види рибата; кога рибата, влечена нагоре, ќе дојдеше во погорните води, ќе почнеше да разлетува и да шета дè ваму дè таму, правејќи секавични движења и обидувајќи се да го скине конецот; но колку што конецот се собираше и ја доближуваше до чунот, таа сè понемоќна стануваше, ги скротуваше своите напнувања, чувствувајќи болка од јадиците и канџите во устата; тогаш Трајан отсечно ја тргнуваше нагоре, а Висар го потклаваше оршето под неа и ја внесуваа во чамецот; потоа го проверуваа другиот конец и почнуваа да го тргаат и собираат; рибите скокаа во чамецот, пласкаа со опашките, подзинуваа по воздух, а потоа се отпуштаа и се смируваа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Напинаше Пуше со сета сила да го скине јажето со кое беше врзан; со силата што му идеше ја влечеше и колата по себе.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тоа го разбесна војникот, му ја впери пушката, чкрапна и Делин се струполи на земја: низ устата му брзна крв; коњот во дворот за'ржа бесно и напна да го скине оглавот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се исправи над нив наеднаш голем и страшен и неговиот глас грубо го скина летот на нивните раскрилени мисли: - Картите ве молам!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Вечерта ме сослушаа: — Зошто го скинавте весникот? — Затоа што лаже.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме фати некој за врат и ми го скина фустанот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Добро, велам, и истиот ден го одбив од дојка. Ивана мој. Му го скинав млекото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ја заколам твојата Оливера, вели, ќе го скинам твојот кабјол.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)