го (зам.) - сепнува (гл.)

- Чичко Мудроглавец, Чичко Мудроглавец! - го сепнува детето нов, пискав глас.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Уште едно кафе, стари? – го сепнува зарипнатиот бас на келнерот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Детето брзо зема камен, но пред да замавне, го сепнува нечиј засипнат глас: - Што правиш тоа, малечок?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)