Бојсовата уметност е бескрајно компулзивно повторување на истата дејност на топлење на она што не може да се стопли.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Неговото пијано е кристал, кого завиткувањето во топол филц требало да го растопи, како и многу други културни објекти кои ги завиткал за да ги врати во живот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Мислеше дека тоа е погодниот момент за да го растопи и последното парче мраз што Никодин го носеше во душата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Бојсовите масти можат да бидат сфатени како супститут за медот, со енергија исполнета материја која се наоѓа во состојба помеѓу течен и студен кристал.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)