го (зам.) - разбуричка (гл.)

Топлиот воздух од Катините гради и чувството дека таа живее кај бегот му го разбуричка и умот и стомакот и тој уште сред црква поврати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стана, го разбуричка жарот, насече сланина, ја нареди на машата и ја стави врз огнот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)