Ако навистина е тенџере, мора да е без капак за да може секој да ѕирне внатре, да погледне, да направи анализа, да донесе заклучок, па и да проба малку од твојот живот за да може да го преслика, таму некаде, на кафе со некој кој ниту те знае, ниту те познава.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Прозата го пресликува или го пресоздава светот; поезијата настанува на местото на судирот меѓу светот и свеста за него.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)