Дури ни неговото блиско пријателство не го објаснува мотивот на изборот и испишаната посвета на оваа необична играчка како подарок на својот пријател.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За било кој друг уметник, ваквиот гест лесно би можеле да го пренебрегнеме, но како што знаеме, три години подоцна Дишан ќе почне со трансформација на обичните секојдневни предмети само со обично ставање на својот потпис на нив.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Не сакаше да го пренебрегнува сето тоа, но често немаше трпение.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сепак, за гледачките, ироничната реакција кон филмот не е предодредена и неизбежна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Погрден е, на еден или на друг начин, и за жените и за геј-мажите, затоа што го пренебрегнува она што ги разлачува едни од други и затоа што не им ги признава субјективните особености, а тие, најпосле, се оние што ги удриле темелите на можноста за вкрстена идентификација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дури и денес, филмските критичарки феминистки и натаму спорат, и тоа многу ревносно, колку сериозно треба да се сфати филмот – поконкретно, колку сериозно треба да се сфатат феминистичките импликации на филмот – прашање што геј-критичарите во голема мера го пренебрегнуваат и кое, изгледа, не ги интересира.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Бродвејскиот мјузикл, така, ги научил своите протогеј-зналци дека нивната восприемчивост за гејството на тој жанр можат да ја изразат само под услов на сопствена изолираност и скришност.
[Ниедно момче] никогаш не било толку надвладеано од својата страст [кон бродвејскиот мјузикл] за да заборави да води сметка за тајноста во која уживало во него, а ако и заборавело, ако некогаш... нешто, ете, случајно доволно му го одвлекло вниманието, па да заборавело да ги превлече завесите пред својот настап [односно кога пеело и танцувало на албумите од првата бродвејска постава], поради што другите маалски момчиња успеале да го фатат на дело како сочувствително трепери со нумерите што ниту тоа ниту тие никогаш не ги гледале, бргу сфатило – и тоа предоцна – дека чувството на срам му било дадено, како и нагонот за повраќање во грлото, да му биде опомена да се варди од општественото понижување што, сигурно, ќе настапи ако некогаш му падне на памет да биде толку шашлив оптимист, што да го пренебрегне. (11)
Практиката да се слуша и да се пее во придружба на снимки од бродвејски мјузикли ги научила оние што уживале во тоа една претпазлива поука за срамот, всадувајќи им свест за невозможноста геј-желбата и геј-чувството некогаш да се преведат во јавен израз и во општествено одржлива стварност – како и изострено сознание за опасноста што ја повлекува и самиот обид да се стори тоа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, тој заклучок е погрешен. Ѝ ја одрекува на Крафорд прочуената и силна женствена гламурозност, која, мора да се признае, се потпира врз едно стратешко мешање на машки и на женски особини, а со тоа таквиот заклучок одбива да го признае она што сме научиле да го викаме „женска мажественост“, многуте видови мажественост што жените, како жени, можат да ги изведуваат.297 Неправеден е кон Крафорд, бидејќи одбива да ѝ го признае внимателно негуваниот и променлив стил на женско отелотворение и да се занимава со него, како и нејзиното комплексно справување со женствениот идентитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Односно – а ова можеби е поентата и на едното и на другото толкување – тешко е да се согледа како може обете тврдења да бидат вистинити, освен ако поентата и на едното и на другото е дека Џоан Крафорд воопшто не е никаква жена, дека претставува машки геј-идентитет и дека, без разлика на тоа што не изгледа така, е геј-маж во дрег.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А како што одминува времето, некои жени може и да си дозволат да се подучуваат за динамиката на гледачката иронија и за играта на идентификациите/деидентификациите преку гледачките практики на геј-мажите, кои од неодамна станале толку пробивни и толку нашироко привлечни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мојата анализа, да се знае, нема да го пренебрегнува општествениот живот на културните облици.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, најважниот услов за успех ќе биде изборот на уредник за ваков владин орган.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Уредникот треба да биде човек достоен во секој поглед, познат по својата усрдност и верност, кој ужива литературна слава без оглед што се наоѓа на државна служба, готов за корист на владата да го пренебрегне јавното мислење и почитување заради цврстото убедување во нивната целосна некомпетентност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)