го (зам.) - преврти (гл.)

Со тенкиот шилец на чадорот да го превртува гнас­ното жолто лисје?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Гледај, прошепотив. Го превртив уште еднаш- двапати во раката и пак се загледав.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ти тоа го преврте и покажа дека е можно и поинаку.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Сега и Соколе се вгорештува: - Гледај овде, - го превртува тој листот на книгата што ја држи Боце на колена.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го преврте белиот плик, го прочита името на испраќачот и виде дека е од женско. Тоа му ја побуди радозналоста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го преврте листот и рече: - Напиши овде: „Падна првиот снег...“
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Песочникот го преврти и деновите почнаа повторно.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Митко стрчна, го преврте столот, „мечката“ падна на земи а тој се фрли врз неа.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Дури тогаш жителите на Потковицата имаа време да се запрат над стрика Анѓела; го превртија на грб и со викање, со триење на вратните жили се обидуваа да го освестат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Старецот зема од нејзините раце едно цветче, го превртува со сувите прсти и го милува со погледот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Замислете ако Ели чинијчето со јадењето ми го превртеше на светнатиот чист паркет, кој мама со таква грижа го правеше лимонов и сјајен!
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Се случуваше да плаче, зашто не сакаше да ја измијам, или да ми го преврти чинијчето со јадењето, поради кое јас и ќе ја потчукнев по рацете, но, за тоа никој не смееше да разбере.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Ќе ја надене ко со вила, ко со вилушка, велеше, ќе ѝ го преврти чкембето, ќе ѝ ги смеша цревата, ќе ја истрбуши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мора секое грутче да се скрши, секое тревиште да го превртиш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И викај по Јона да превртува сѐ што е мое: алишта, обушје, сиот ковчег да го преврти наопаку.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се свртел ненадејно и се сопнал на едно од осумте деца на вујкото, го превртел, го оставил да лежи крај неколкуте празни стомни.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Те натепав зашто нема вода со која ќе го измијам срамот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Те барав од изворот до утоката, во годинава што мина, стигнав до секој забит, го превртев секој камен, но те немаше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Двојната улога не почека да го преврти скорешното доживување во благо и „наивно“ прашање: Зошто оваа девојка не го напушта кланот, ако чувствува недостаток на индивидуална бенефиција која ја бара од оние кои не му припаѓаат?
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Ни се чинеше оти со секое завеслување Гури Порадеци го удира по главата езерскиот змеј за да го оддалечи од нас и за да не го преврти чунот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Можеше да го преврти говорот во вообичаена осуда на предавниците и на мислопрестапниците, но тоа ќе беше премногу очигледно; додека, пак, да измисли некаква победа на фронтот, или некаков триумф во натфрлањето на Деветтиот тригодишен план, би можело премногу да ги искомпликува документите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И луѓето под небото се во голема мера исти - насекаде, низ целиот свет стотици илјади милиони токму вакви луѓе, кои не знаат за постоењето на другите, одделени едни од други со ѕидови на омраза и на лаги; а сепак речиси сосем исти - луѓе кои никогаш не научиле да мислат, но кои натрупуваат сила во своите срца, утроби и мускули, со која еден ден ќе го превртат светот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред огледалото ја извадив и преостанатата шминка, а потоа го превртив на себе лесниот фустан и зедов да се соблекувам за да одам в кревет.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Горјан брзо ја распара стелата од самарчето и го преврте.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Нумо, заради тоа што првиот пат се вмеша во навалицата која го преврте и почна да го гази, сега си стои настрана и никако не може да ја здогледа кабината на камионите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Почна да ги врли очите уште повеќе и одеднаш како што го држеше шишето дополу со вода, го преврте и го истури.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Светот и да го превртиш наопаку да гувее.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тој навлезе во светот со сила тогаш само така беше можно тоа, и го преврте светот наопаку испитувајќи ги туѓите можности за при тоа ТОЈ да ја измери сопствената моќ!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
И се пристори дека животот и личи на грст песок: некој го зеде в дланка и го мери, го превртува, го префрлува и го отсејyвa низ прсти...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кога отидовме на ливадата да го превртиме и сушиме сеното, сено не најдовме.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)