Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Мајка ми, приклештена од блиското раѓање, го сети татковото излегување, но не можеше да стане за да го прати до порта, како и секогаш во заедничкиот живот, да му ја подари благата насмевка, како тивко искажување на надежта за неговото среќно враќање.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Тој дури од Смилево го прати да учи, а ние, речиси Солун ни е пред нос.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

За да ги наплати парите, Никола го пратил во Цариград синот Санде, а тој во тоа време се обидел и успеал повторно да ја заземе улогата на мухтар.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Еден од кодошите што го прати дедо ми во затвор живееше неколку врати понатаму во истата зграда.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Корилчета го праќаат да ја викне тетка Доста.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

4. Саботата е пазарен ден. Спасија го прати Соколета да ѝ купи пиперки за сушење.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Наивен - вели татко ми - го праќаат да купува чоколади, а тој трча и купува, и јаде, и молчи.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Погледнав и видов: кутре - црно кутре. Сосем црно кутре. „Зошто го донесе кај мене? Пак ли да си навлечам некаква беља на глава!

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Ја подоткри јакната: „Гледај...“ ми рече, „гледај што најдов пред нашата зграда“.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Напастрми пет шест чукани брави, една две јалови крави и го прати Трајка Кулиќев со семејството во Горно Радобил да го бере лозјето.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Уште сонцето не искочи од ридот, Толе со дружината ги фати карпите во Мечи Дол и го опседна тесното патче.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Од Чуките бешишки Толе го прати Андона до Полчишта и утрото на уруп пристигнаа со Мачникот.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Затоа Толе реши да го прати Јована во Бугарија по пушките.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Аха, — си пробрбори Толе и го прати Ќосото да ги собере другарите од конаците, што беа по двајца распоредени.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Адем пак дојде пред Велигден кај Кулиќевци да го утврди денот на свадбата, и кога слушна од старите дека детето непара го бендисало девојчето, страшно се налути, та го прати Муарема да му го дотера Толета на кулата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Ги најде шестотини лири и навистина купи сто и дваесет куси манлихери за нив, а од војните магацини украдоа со некои прилепчани две три илјади патрони и ги испрати за внатрешноста.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Но којзнае како, комшиите веќе начуле, па гласно си шепотеа да се слушне до чаршијата: „Наќе го пратил синот да учи за молер!”.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Фотографот дојде дома, го извади филмот од апаратот и го прати на развивање во една прочуена лабораторија.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Почека додека настана пауза од гласовите и тогаш го прати својот глас нагоре, кон лавиринтот од дрвенарија.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Ја бара низ мислите девојката на која некогаш ѝ раскажуваше Што ќе пишува во писмото од нејзиниот младич утре што ќе ѝ го прати: На секој негов збор ѝ се надаваа, ѝ се поткреваа дојките,

„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)

Слава на Господа што ви го пратил писмото со кое пишувате. А какво беше видението, оче Стефане?“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Оти Господ кога словото го пратил, за луѓе го сотворил, и водел сметка од луѓе да може прочитано да биде“.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Господ Бог ни го прати словото, преку видение на отец Стефан“.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Редовот на музичката капела Јегор Пономаренко наредувам службено да го пратат на економката Акулина по предметот десет аршини јаже од кудељ.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Историјата сочува еден од нив, меморандумот број 52.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Најпосле главатарот го нави часовникот за да заѕвони и за да го избрка стравот и викна: - Ќе го пратиме белово дете да го најде лавот и да му ја земе сенката.

„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)

- Уште нешто, - реков. - Познавав еден Карамба-Барамба, Беше нацртан на бел ѕид и немаше сенка.

„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)

Штом примолкна плачот, Албанецот, пак меѓу своите, продолжи повтор за него — „Не тажи го, жено, ти сина си Кузман, бидејќи господ во рајот го пратил; неизмерни сласти му нуди; и само плачејќи душата ти му ја матиш, бидејќи тој падна со своите, бранејќи ја со нив херојски земјата мачна, а не како злосторник кого Темида го гони, фрла во јамата мрачна, и не како здушен од наказ, ил' прогниет, гладен, не како удавен в браној, и не како жена што потајна болест ја јаде, — туку од јуначки рани . . .

„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)

Го навести Судниот ден Господ, но Судниот ден не го прати. Ко што падна, така и се крена облакот.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Неколку дена по добивањето на писмото, на улица го сретнав средниот син на стрико Бојан Дамански, Масим и со радост му кажав за писмото што ми го пратил стрико Бојан, со кое ми се јавува по една година од кој знае кое делче од светот, од кој знае кое ќоше од светот.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Кога ќе го замолеше да погледне некој нејзин извештај пред да го прати по електронска пошта, ѝ го враќаше недопрен.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Капарот што ни го пратија не беше голем.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ќе им дадеме ли нешто, пара или камен, за двоколките што ќе им останат, Доце? - Ќе им дадеме колку што ќе можеме. Сепак, и за дваесет камења, тие ќе ни доплатат.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Но јас си останав кир Ристаќи, а на него му најдов пат по кој да го пратам под ледина!

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Кога ми го прати писмото за да ја земам, а тој пес ја одвлекол дома си и таму ме рани, ми пиша дека ја држеле под клуч... (се бара во пазувата и вади писмо).

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Жандармерија од погледи што го пратат секој нејзин чекор на измешани сигнали, што водат до искушение..

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Со метод на микроорганизирање секое дете го прати, но и цел клас знае и лесно ќе сфати децата се радуваат, со новиот систем се знае пеејќи на глас што долго во иднина ќе трае.

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Томо иако ја знаеше адресата на Рада, не смееше да и го прати по пошта, зашто од кажувањата на Рада го знаеше табиетот на нејзиниот татко.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Реши ова писмо да го прати на својот другар, а тоа смееше да и се достави само лично на Рада.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Знае и тој дека ќе седнам надвор и дека соба не земам, па ќе го прати детето со сребрен послужавник и шолјата кафе со волшебна моќ.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Нито писмо праќа, нито сам се враќа, само ми го прати својто бело коњче. На коњчето седло, под седлото писмо, во писмото пише: „Омажи се, Маре, омажи се, Маре, и јас се оженив, и јас се оженив за црната земја, за црната земја, за Македонија, за Македонија, земја поробена.“

„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)

Покрај јазов беше изникнал еден корен крастајчин: порасте, расцути и даде плод такви големи крастајци, шчо една крастајца беше се префрлила преку јазов на другијон брег и ние врвевме и камили по неа, како по мост...

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Го сторил син му од царот тебдил и го пратил кај момчето да купи еден од зајаците, колку пари ќе сакат, толку ќе му даел.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Татко му му тоарил на магарето еден осмак жито и го пратил.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Царицата и самиот цар се сториле тебдил и еден по други беа ошле кај момчето, та беа му купиле по еден зајак за како од како да му ѝ скусат зајаците, арно ама момчето било итро како некој ѓаол, тики ѝ сетило и царот и царицата, та му зело пари многу и му удрило по еден муур на буто.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Му го однесол зајакот син му од царо на царот.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

И детето се почудило.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Дедо ти го прати `ржеников. Ранетиот се наведна и ги залепи своите испукани усни на детскиот образ.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Така е, Тој не ќе ги остави да ми го ископаат срцево и да му го пратат како подарок на некој дамкав и `рскавичав реонски секретар што остарел предвреме од алчност додека му грабал и ништо не му давал на животот.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Така е, Тој не ќе ги остави да ми го ископаат срцево и да му го пратат како подарок на некој дамкав и 'рскавичен реонски секретар што остарел предвреме од алчност додека му грабал и ништо не му давал на животот.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Се присетуваме овде на писмото кое на Isabell d’Este ѝ го пратил нејзиниот доверлив човек, Piero de Nuvolaria: „Животот на Leonardo е непредвидлив; тој како да живее од ден на ден...

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

Ја гледа Богдан Видуша допрена до него на сликата пред училишната врата и му навираат нејзини зборови од писмото што го најде во ковчегот заедно со другите неиспратени писма: „Еве ти пишувам пак, иако не знам каде да ти го пратам писмово.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Згора виде парче хартија, писмо што таа го напишала, но не успеала да го прати: ”Јас си заминувам на оној свет каде што господ ни дава уште еден живот за да го надоместиме она што не сме го имале на овој...

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Кога ќе беше заедно со другарите, беше среќен и правеше сѐ што ќе му речеа тие: одеше каде што ќе го пратеа, носеше сѐ што ќе му побараа.

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Може господ ни го прати таков, за да го куртулиме народот од него?

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Тој син ти бил еден од нашите први учени луѓе, му се фалеа, оти татко му, кралот, беше ти го пратил во туѓина да учи за лекар.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Та санџак-бегот управува со петстотини војници, тој оди во војна каде ќе го прати султанот, не мрмори, не се колеба во верноста, Бајазит сигурно го гледа со милост.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Кога убаво израсна и мустаќот горделиво го пушти, а мајка му и татко му веќе беа се простиле пред бога, го пратија и на панаѓурот во Скопје.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Петре, ибн Бајко, иако манастирот беше, што се вели, не само близу туку поблизу и од трепката до окото, веднаш спроти Скопје, над реката Серава, а на ридот што се вика Вергин, одвај дочека да го пратат на панаѓурот со манастирските чоеци, па да слезе во градот како што тој милее, да слезе и да го разгледа градот што ти имал сто и дваесет чешми и сто и дваесет џамии, над четириесет меани и маала, себил анои и амами, за кои беше многу слушал.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Само што таа, иако веруваше во господ, не веруваше дека него господ ѝ го пратил.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

И сѐ очите му беа во малата Анѓа. – Ете, да не ни го грабнеа Ѓелета, сега ќе си го пратев со бацка му овчар; да не ни го грабнеа Ѓелета, сега ќе ни помагаше на снопјето врзување, на жниење, на вршење.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

До пролет кадијата го прати Суљо-ага со педесетина сејмени и овој го опљачка и изгоре до темел малото селце Лисиче, кое веќе не се обнови.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

За да не бидат присутни на страшната глетка, христијаните бегаа рано, а Турците и Циганите се заврвеа исто така рано, носејќи секој по заграб дрва и ги трупаа токму на она место од каде што пред дваесет и седум години кадијата го грабна Ангелета Сирмев и го прати за јаничар во Истанбул.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Во овој „алабак табури", како ја викаше еден од родителите оваа дружина, беше „аскер" и малиот кржлав, мрсулав, мешлест како жаба, Крсте, син на манастирскиот ѓак Петка, кој штотуку беше, се запопил, и немајќи ни волови, ни коњи, ни орање, ни копање, немаше каде да го прати сина си на работа.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Дедот Петко го прати Илка кај попот и му понаговори колку пари ќе треба да понесе за да не се расправаат по таа работа.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

И каде ќе го пратат неговиот полк на позиција? Се разбира, на Соколот над Старавина.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Арно ама, времето си вршеше и попот реши да го прати Крстета на училиште.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Бре, немој, ќе ти се смеат векот и тебе и на детето — го советуваа селските луѓе, ама попот си остана на своето и го прати притропот Петрета да му помогне на малиот Крсте да ги натоварат парталите на магарето и да ги донесе кај Бисера.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Те прашуваат дали некој знае да бекне нешто на енглески или да ви го пратат црнецот што студирал у Београд.

„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)

Заборавил да го прати општинскиот курир до дома.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Додека ние цел ден мрзневме и не јадеше студениот ветар што дуваше од заснежените планини, Ѓорѓи патуваше на топло и меко.