го (зам.) - поткрева (гл.)

Го гледам тоа по неприродниот начин на кој го поткрева газот на душемето.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ја вадев матарката со вода и пивнував, потоа го поткревав сенчилото на капата, која почнав да ја носам и дури кога немаше сонце.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Данче погоре го поткрева фустанот: Баш ми е гајле, ако сакат и келнерот нека го исправат овде да им запее...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Но зема паниче за прскање.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Таа го поткрева фустанот и гази во водата така сосе налани.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Го поткрева главчето, ги дига раменцата игра со рачињата, мавта со нив во иднината. целото зацрвенето како огног во прекршениот леб, како чистата зора во згаснатите ѕвезди.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
МИТРЕ: (го поткрева куферчето). Море што било тешко!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МИТРЕ: (оди пак го поткрева капакот од куферчето и на Мара која му застанала над главата).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Како може без причина да го поткрева својот крескав глас и да ги истура пред нејзините очи сите незадоволства што го мачат?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Забележал како алиштата му омекнуваат, стануваат воздушести, пердувести, како ветрот полесно му се протнува под мишките, чиниш го поткрева од земја.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
По три дни, го видовме како занесено свири на свиралка изделкана од врбова гранка, чекори како да чекори кон небесата, се крева ко да го носи морско ветре и го поткрева од земјата, а по земјата, занесени од свирежот, лазеа безброј змии, со кренати глави кон свирката и кон очите на нашиот другар.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Склопчена од постојаните болки, таа само малку го поткреваше чаршафот со кој беше покриена.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Придржи го, така, да го пригледам, ѝ велам на Уља и Уља само го позавиткува и го поткрева над мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кине Богдан од тревките и билките околу себе, ги џвака, чувствува како силата на земјата му се пренесува во него и го поткрева на своите раце како што мајка му го крена кога се роди.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Имаше и денови кога ветерот ѝ го поткреваше фустанот откривајќи ѝ ги белините на ципите, или кога при разминување на тесното скеле ќе им се поджулнеа телата или кога ќе му подаваше цигли под него, а тој слободно ѝ ѕиркаше во нејзините гради низ широкиот отвор на фустанот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Го чувствував нејзиниот јазик, играта со врвот од јазикот чија топлина разлеана по непцето ме отвораше и почнуваше да игра со мојот јазик, да го поткрева одоздола, да го натиснува одозгора, да го шмука и да го голта длабоко во себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сонуваше како одат на венчавање: таа облечена во истиот тој бел фустан, со бело венче на главата, а тој во црн костум - во костумот од татко му што го облекуваше само на свечености или кога ќе заминеше на некој научен собир; алиштата му се поголеми, а шеширот му паѓа на очи па постојано го поткрева.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Земаше лозови и се смируваше малку до вечерта до легнувањето, но пак започнуваше нешто да му ја разбранува душата, да го поткрева, да го возбудува, да не може да спие, и пак излегуваше да шета, да гледа во ѕвездите, да ја чека нестрпливо зората, идењето на весниците.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Прв пат го чуле Петре Караколев како го поткрева гласот Затвори си ја таа чорапата да не ти ја затнам со завратник! рекол Петре и после гласот не ѝ се чул.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Погледот на Костадина е тврд, го крепи таванот од одајчето, го крепи и го поткрева сѐ повисоко и повисоко мислиш секој миг ќе го откорни од ѕидовите туркајќи го лево или десно за да може светот пак да влезе во неговите очи.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Дедот поп го ислуша коџабашијата и рече дека и тој одамна размислува, а кога, ете сега, тие сами го поткреваат тоа прашање, тој реши веднаш да им ја исполни желбата и да им го покаже својот наследник, на кого мисли да му го остави своето духовно стадо.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Јасно! Тој само го поткреваше капакот на тенџерето во кое се вареше јадењето.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Се мачи да се одлепи, невината, го поткрева главчето, прпелка со крилцата, и секој обид одново да погледа кон сонцето - е нова казна: стежнува нејзиното тело, сѐ подлабоко и побезнадежно само се заробува во смолата...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Нејзиното рамено толку цврсто му беше вглавено под мишката што имаше чувство дека го поткрева.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Крени ја главата, ќерко, нема кој да ти простува освен еден Господ и една Богородица! и со двете топли дланки го поткрева мургавото лице на Пелагија кое е наквасено од солзи па блесокот на очите е заматен.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Јас го поткревам детето да му го чујам дишењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, кога ќе погледнам кон детето, како го поткрева мешето, како си дише накусо, мислам целата соба мириса на јоргован.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го поткревам повисоко и гледам глави од царски војници.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По мене трча Оливера Поточка, одвај го поткрева мевот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)