го (зам.) - посочи (гл.)

Ама ми се чинит овој школо од ефенди Трајчета? — и се обрна кон него да го посочи на другите за пофалбен пример.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Максим ни тогаш, додека беше жив и додека се расправаа, и ни сега, иако сите нешта него го посочуваат како единствен виновник за таквата состојба на Имотот и на семејството, не му се лути на татка си.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но третиот ниту сам смее да се јави, ниту, пак, некој друг смее јавно да го посочи или да го предизвика сам да се јави.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И, што е најважно, во големи неволи ќе се најдеше сам пред себеси, викогаш не ќе беше уверен дека го посочил токму вистинскиот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На истите оние на кои се подале многумина луѓе од неговата блиска работна околина и како пример го посочил басистот од неговата група.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
За да биде гонењето според сите правила, го потенцираат времето (на пример, транзициски период) и го посочуваат просторот (планински или пустински предели).
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Прстот на сликарот го посочува токму правецот на таа патека, ликовно предадена во вид на скала од јаже, какви што има на лаѓите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не е само она место во неа што го посочи Боце, има и други што ја кажуваат осудата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Како искусен педагог, тоа и во самиот вовед кон романот авторот го посочува. Д-р Васил Тоциновски
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Учителска школа завршил во Скопје, а подолго време работел како учител во Битола и Скопје (тој е еден од првите учители што децата ги учел на македонски јазик во уште недоослободената татковина).
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Леснодајната Ана забремени, но за да биде бруката поголема на прашањето на Томо од кого е детето, не знаеше да го посочи вистинскиот татко.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ненадејното свртување на вниманието кон нешто ми ги возбуди заспаните сетила, и разбрав оти патот до Франкфурт е благо завиен и длабок, претежно рамен и директно не го посочува местото кон кое води, спротивставено на општите очекувања.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Ги зеде парите, ја отклучи фиоката од креденецот и ми го посочи производот.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Самиот проблем веќе во шеесеттите години сатирично го посочи Даглас Адамс (Douglas Adams) во својот Стоперски водич низ галаксијата (делче од него беше објавено во Маргина 13-14), а докрај со него се справија токму сајберпанкерите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Поводот што го посочува валијата изгледал неверојатен.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ни го посочи за пример убиството на руските конзули.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сега полн осмев го зафаќа, ја ниша главата, му го посочува на Етхем-паша местото од страницата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Знае дедо Петре според Евангелиските писанија што се случило и со Петар, и со сите Христови ученици, и со предавството на Јуда - за триесет сребреници бакнувајќи го Христа го посочил на војниците фарисејски - па да го фатат, да го врзат, да го водат на суд...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Геро не гледаше накај корзото, каде што можеше да го најде последниот член на екипата што им недостигаше, туку право во Ванета како да очекува тој да му го најде или барем да му го посочи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Јакобсон натаму го посочува влијанието што преведената литература го имала врз развитокот на руската книжевност.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Сосема е јасно и сигурно дека нејзините стихови го посочуваат изворот и патот на стрпливоста, храброста, мудроста и вербата во животот!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Тоа го посочи и вашата соученичка која токму во насоката за одржување на хигиената го заврши започнатиот расказ - Одгриз на срцето.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
А потоа го посочи и местото на средбата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Младиот човек, стапувајќи во живот, може да си ги заборави науките.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Имајќи пари и вујковци, тој веќе има право на неукост и на среќа, но, картите му се неопходни: без нив, тој во најдобрите куќи ќе биде мртовец и него ќе го посочуваат со прст, како да е бегалец од оној свет!
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)