Е, море, Јован, командире мој. Ние сме едноселани, а ти ме праќаш таму.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Зашто штом го заколеш крмакот, треба веднаш да го попариш со горешта вода.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Сигурно го насланил во жилите, му го подјал коренот, го попарил.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Чизмите, Сотире, коланите, Сотире, брилјантинот, Сотире, јајцето, мајката твоја, е тврдо, а сум ти рекол да биде меко, и на човекот му дошло преку глава и му го попарил скутот со жешка вода небаре котлето му паднало од раце...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)