го (зам.) - помага (гл.)

Нешто што, велеа, им останало во крвта уште од времето на комитите, кога тие, на очиглед на Турците и предводени од Михаила Акиноски се учеле да нишанат, а кое, денешниве власти, во согласност со потребите на општонародна одбрана, усрдно го помагаат - и тогаш кога Потковицата беше полна со мажи, а и сега, кога е останат уште само некој од нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од горниот раб на северните падини на Горник, веднаш од зад црквата и гробиштата, шумата продолжува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Од друга страна го заскокоткаа Арслана и Сефедина оние петстотини лири што ги зедоа од витоливци, та добро им дојде Толе да можат да ги уценат и другите села како Витолиште.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разбира, и на едниот и на другиот им служеше нашиот коџабашија Трајко за да ја додржи и тој клетвата дека ќе го помага Арслана, не откажувајќи се да го помага и Толета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Главниот проблем на СОЕ не бил кого да помагаат во Југославија и Грција туку со што да го помагаат.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Тие милиони не само што се пропаднати досега без полза, но имаат поддржувано непријателство помеѓу балканските држави, кога тие по својата географска близост и еднаквите интереси треба една со друга да го помагаат заедничкото економско развивање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со тоа женскиот лик го помага тој саркастичен удар на Гринавеј како една целисходно изведена доследност на тематски опсесии што континуирано ја проникнуваат неговата работа.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Беди:Не ме мачи. Дали некој ти го помага творештвото, пред сѐ мислам финансиски и пред сѐ мислам на оваа тажна само-сожалувачка и цицијашка држава која, со дебелите задници потонати во бедните кабинетски фотељчиња, вели „Обратете се во Сорос”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Уште повеќе што и овие, како и луѓето од Кружокот, сметале дека позаможните велешани треба да бидат принудени да го помагаат револуционерното движење.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Потекнуваат ли тие од едниот од двата големи комитети: бугарскиот комитет или внатрешното здружение (Под бугарски комитет Стег подразбира Врховен комитет, а под внатрешно здружение - МРО) или пак се продукт на договорот меѓу двата комитета или, на крајот, дали комитетите, или еден од нив, го помагаат нивното изведување, без самите да го конципираат и диригираат?
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Нечистите христијански побуди ја натерале Русија (царизмот се двои од рускиот народ, што и самиот страдал како македонскиот) да ја ослободи Бугарија, да го помага ослободувањето на Романија, Србија и Грција, а чисто за чисто задоволувачките интереси.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во тренд се новите медиуми, новите технологии, новите и побрзи методи на пренос на информации, демократизација на технолошкиот раскош, диверсификација на пристапите кон дигиталните мрежи, стандардизација на форматот на податоците, умножување на умрежените односи - во тренд е тие предности да го помагаат спроведувањето на новата ера обележана со поголема приватна слобода, зголемена интерперсонална комуникација, ублажен товар да се репрезентира, нови перспективи за проблемот на телото, како и поголем избор за потрошувачкото општество, можности за слободно изразување без исклучоци, а над сè, тие ни овозможуваат брзина.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Alexander Galloway ФОНТОВИ И ФРАЗИРАЊЕ
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Бегаа од дома и се капеа во студеното море до доцна во октомври, а во топлите летни вечери пееја закинтски кантати во компаниите што шетаа по градките улици и се упатуваа на молот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Уште како дете, дента на Шабат, Лука одеше во домот на Кореови да го пали огнот за подгревање на саботниот ручек, па тие го задржуваа и го помагаа на начини што ќе бидат полезни, а нема да ги навредат ни него, ниту пак неговите родители.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Не би можело да се каже дека медиумите го помагаат издаваштвото, но ова е тема која не би ја коментирала, зашто ветив дека малку ќе ви пишувам, ветување кое не успеав да го одржам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сеѕt dans ce contexte dѕоlаnt que je dсоuvriѕ, un jour, Lе temps des сhvrеѕ de Luan Starova, puis Lеѕ livres de mon рrе et Lе muѕе de Lаthiѕmе que vous avez ditѕ. Je suis, сеѕt certain, trop ignorante de lhiѕtоirе et de la culture des peuples qui y sont vоquѕ pour pouvoir аррrhеndеr correctement la dimension politique de ces сritѕ. Luan Starova рrосdе toujours de mаnirе trѕ allusive et јаi du souvent avoir recours des dictionnaires et des atlas pour tenter de me rерrеr dans cet еnсhеvtrеmеnt. Mais peu importe, lеѕѕеntiеl a t lmеrvеillеmеnt qui mа saisie devant un homme, le рrе de lаutеur. Le plus impressionnant nеѕt pas tant les situations chaotiques ou dramatiques quil a du incessamment affronter depuis les bords du lac dОhrid јuѕquаuх rives du Bosphore, mais la mаnirе dont il les a аffrоntеѕ et les a fait affronter a sa famille, en ayant ses сtѕ une роuѕе tout aussi admirable. Il me suffisait dоuvrir ces livres, et presque nimроrtе quelle page, pour sentir irradier une рrѕеnсе lumineuse qui ѕimроѕаit comme lехасtе аntithѕе de tout ce quunе certaine асtuаlit nаvаit alors cesse de рrѕеntеr: haine, сruаut, folie, et par-dessus tout btiѕе. Et cette sensation tаit la seule vritаblеmеnt rсоnfоrtаntе. Certaines traditions mystiques rapportent que si lhumаnit nа pas encore рri, victime de ses propres errements, сеѕt grсе la presence de quelques Јuѕtеѕ toujours inconnus, mais dont le rayonnement invisible neutralise les tnbrеѕ environnantes. Lorsque јеѕѕауаiѕ de rерrеr, sur une carte, les chemins imрrviѕiblеѕ suivis par ce рrе quun fils a si раѕѕiоnnmеnt аim et vnr il me semblait voir courir furtivement une flamme. Oh certes, une flamme fragile, tremblante et mеnасе, mais, une flamme dont aucun coup du sort, aucune trahison nаurаit pu ternir la сlаrt. Comme tout lecteur, je suppose, la реnѕе mtаit parfois venue dсrirе certains auteurs, mais je ne lаvаiѕ jamais fait: јаvаiѕ trop la sensation que Monsieur ou Madame X demeurant telle adresse ne pouvait pas trе la mmе personne que celle qui vit dans ses livres. Mais le contexte dans lequel јаvаiѕ dсоuvеrt luvrе de Luan Starova tаit particulier et јрrоuvаiѕ le besoin de rendre en quelque sorte hommage ces trеѕ exceptionnels quаvаiеnt t son рrе et sa mrе. Ce que јаi fait en сrivаnt une dizaine de lignes leur fils, car ce ntаit pas lаutеur que je voulais mаdrеѕѕеr. Il est des circonstances о le fait littrаirе рѕе de peu de poids. Quelque mois арrѕ, Luan Starova mа rроndu me demandant de continuer lui сrirе. Sur ces entrefaites lt dernier, un article dans Tlrаmа (dont je vous joins la copie pour le cas о vous nеn auriez pas eu connaissance) mа fаitdсоuvrir que Lе temps des сhvrеѕ et Lеѕ livres de mon рrе avaient pour traducteur lасtuеl ambassadeur de France en Albanie. Et l encore, quel homme exceptionnel! Au milieu des inсоhrеnсеѕ et des gсhiѕ dont est souvent tiѕѕе lехiѕtеnсе, comment ne pas ѕmеrvеillеr que ce soit lui, justement, qui ait t аmеn par dimрrviѕiblеѕ voies traduire cette oeuvre, comme ѕil tаit en quelque sorte un membre de cette famille spirituelle? Tard dans la nuit, il mаrrivе parfois de penser quil doit trе encore реnсh sur un de ces livres dont le personnage principal reste ce sage qui, lui aussi, poursuivait dintеrminаblеѕ lectures nocturnes. Et quelle aventure insolite que de se livrer la traduction avec deux policiers аrmѕ la porte de son appartement! Il y a quelque temps Luan Starova mаvаit joyeusement аnnоnс la sortie de Lа сl bаlkаniquе, et aussi Lе temps des сhvrеѕ en collection de poche. La, il vient de mсrirе avec tristesse que ces projets tаiеnt аbаndоnnѕ. Il ne mарраrtiеnt pas de juger une politique ditоriаlе. Je ne connais rien au commerce du livre, mais le peu que je lis, que јеntеndѕ ou que je vois me laisse souvent pantoise. Et on ne peut vraiment pas dire que les mdiаѕ aident les ditеurѕ; sujet sur lequel je mаbѕtiеndrаi de tout commentaire, car je vous avais promis une courte missive, promesse que je ne suis pas аrrivе tenir. Mais pour terminer je voudrais vous dire seulement ceci. Le monde que dсrit Luan Starova dans ses livres et qui mtаit, jusque l presque totalement inconnu, mеѕt devenu soudain trаngеmеnt familier. Faire connaitre une telle uvrе tаit, semble-t-il, une entreprise riѕquе puisque vous estimez nсеѕѕаirе de lintеrrоmрrе, aussi ne puis-je que vous remercier trѕ fort de lаvоir tеntе. Croyez, Monsieur lехрrеѕѕiоn de mes sentiments les plus cordiaux. Hlnе Lejbowicz XXIV Епизодата со Фајар и прекинувањето со објавувањето на најавените романи од балканската сага Балкански клуч и Патот на јагулите, колку и да се одрази на динамиката на објавувањето на книгите во Франција, таа немаше одраз врз моето пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Уште одамна Мил сакаше да појде и да престојува кај некој активен вулкан во светот за да го проучува ова прашање, да дојде до некои непосредни податоци за катализаторите што го помагаат овој процес и што би му помогнало полесно да ја оствари целта.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Во коридорите зашушка. Стариците, носејќи ги пред себе во двете раце лимените чинии со каша, претпазливо излегуваа од кујната и седнуваа да ручаат на заедничката маса, обидувајќи се да не ги гледаат закачените во трпезаријата пароли, составени лично од Александар Јаковлевич и во уметничка изведба на Александра Јаковлевна.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Паролите беа следниве: “ХРАНАТА Е ИЗВОР НА ЗДРАВЈЕТО” “ЕДНО ЈАЈЦЕ СОДРЖИ ИСТО ТОЛКУ МАСНОТИИ, КАКО И 1/2 ФУНТА МЕСО” “ТЕМЕЛНО ЏВАКАЈЌИ ЈА ХРАНАТА МУ ПОМАГАШ НА ОПШТЕСТВОТО” и “МЕСОТО Е ШТЕТНО” Сите тие свети зборови во стариците ги будеа спомените за исчезнатите уште пред револуцијата заби, за јајцата исчезнати приближно во исто време, за месото, што во 174 okno.mk смисла на маснотиите е полошо од јајцата, а можеби и за општеството, што тие беа лишени од можноста да го помагаат, темелно џвакајќи ја храната.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)