го (зам.) - полни (гл.)

Трајко клава борина на светилникот, Митра го полни бардакот со вода, ја тера мачката од под софра и вечерата се сврши.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Па од пусти тикви дерман нема, сирота. На ден, на два котолот само го полни.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се повеќе од нејна град се крева плач и пискотот што воздухот го полнат. Над овој толку тажен створ се збраа многу жени и со една тага болна ѝ шепнат тие збор по збор.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Тој си замислуваше како го полнат нејзиниот град илјадници од оние млади распашани луѓе, што самозадоволно се покажуваат, убави и дрски, и дека некој ќе ја придобие неа, неопитната, ќе ја упропасти нејзината младост.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ѓумчето го полни со снег и го обесува на ченгелот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Од својата лева страна Винстон виде како човекот во бел мантил крши една ампула и го полни шприцот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тревогата неусетно му го полни срцето со порив да се покаже, да се истакне, да го видат и чујат еднаш и него. Трубачот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тие, всушност, самите си го полнат бурето со барут, за некој од далеку да го активира и да ја предизвика експлозијата...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко ништо не одговори, но почувствува дека дискусијата ќе застрани кон нов тек, кој би ги оддалечил од првичната цел да го запрат вниманието на уште некој збор со балканско и трансбалканско значење.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не можев да определам дали е тревопасец или месождер, ми се чинеше дека во својата огромна алчост би изел и најгласен отпадок, само да џвака, голта и си го полни желудникот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Таа го зеде песочникот што дотогаш го полнеше со пердувчиња и воздух, го истури и го наполни со пудра, вештачки трепки и други ѓубренца.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ритамот на ресторанските оркестри на далечните отворени тераси го полнеше свежиот воздух на градот, разбуден по целодневниот дремеж на жешкиот ден.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Тој го милуе, го полни, оди кај прозорецот и застануе на готовс).
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Ѕвончињата го полнат воздухот со звуци што личат на разлетани желби...
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Се чувствуваше оставен на продув вака чекајќи, но продувот сепак го полнеше со густа материја што му беше блиска.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мешаница од гласови што се настигнуваа и судираа, го полнеа воздухот со поткреснување, извици и виење.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Жолта светлина се цедеше од зачадените фенерски стакла, го полнеше мракот со трептежите на светлини и сенки.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
(Станува и оди го полни со ракија, а потоа го става на огнот и пак седнува.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Мара му го полни филџанот со ракија, и се крсти, а истото го прават и другите освен Пандета и децата).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Прво му ја засилуваа тагата, а второ, во тие разговори гледаше некаква слабост кај луѓето, некаква нивна необјаснива желба, зборувајќи да бидат интересни, да си го полнат со тоа времето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Скришум, кога го полнеше чанчето со вода, за да му го подаде на првиот бригадирец под насипот, Мече налеа вода и во својата направа.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Се уреваат, се истураат, сиот град го налегнуваат, го полнат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се скрши мразот во мене и почна да капе, да ми го полни дното.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
24. МАЧКА СО ЅВОНЕЦ НЕ ФАЌА ГЛУШЕЦ - а некои со тапан по зајак јурат, овој, пак, нели и брзоног и ушест, свирката ја слуша, ситно оро игра, дејгиди ура, ура!... реката песок носела морето да го полни!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
- Што му подаде на оној? Се обидов да му објаснам; зборовите ми се запираа во грлото, ме давеа и ми го полнеа срцето со неизвесеност.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Катер гротескно го полни текстот со сите можни знаци и белези на гејството што може да ги смисли – освен со хомосексуална желба.240 Нејзиниот раскажувач вака го опишува Пол: Алиштата му беа малку прераснати, а мркото кадифе на јаката од раскопчаниот мантил му беше изабено и лито; но и покрај сѐ, имаше во него некоја гиздавост, па на црната убаво врзана вратоврска си носеше опална игла, а на реверот црвен каранфил...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Генеричката разлика што ја прави подлогата на оваа културна бинарност, значи, постои веќе подолго време. ‌Насловниот лик во „Случајот на Пол“ од Вила Катер (1905) во себе го втелесува сиот спектар на машкиот геј- сензибилитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа вода го полнеше Чочкин Вир каде се капеа овците пред стрижење, а во него сите селски деца што стигнуваа до него се учеа да пливат во прво време држејќи си го носот стиснат со два прста додека не се излезе на другата страна.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Шупливиот дел од дрвената нога го полнев со хулахопки и другите работи и право во Брно, каде лично и своерачно им ги облекував на милите студентки од земјите на социјализмот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се буди од парализираното фантазирање, фрагментите се закачуваат за полускинатите постери, сам е во собата, не чувствува глад, брца во скинатиот џеб од туѓите фармерки до него и зачудено гледа во црвената флека на ѕидот пред себе каде три комарци го полнеа своето меше.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Се фатија за работа. Горјан сечеше од посланата 'ржана слама и го полнеше самарчето.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
„Многу се зборува за смртта на Аксја.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Па ти како сакаш!“, ете, тоа му го реков.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Сето тоа се гревови што го полнат, и покрај нашите добри желби, оној ненаситен бунар на нашиот заеднички живот!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Има веќе цели дваесет минути само го полниш и го празниш.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Го вади револверот и го полни. Но уште не довршил, се предомислува.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Фезлиев седи на тврдиот стол веднаш до вратата од претсобјето и го полни и го празни шаржерот на својот револвер.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
(Трга кон претсобјето. Како и првиот пат тој го вади, го полни својот револвер. Истото го прави и Иван.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Бошко почна да го полни своето луле и се обиде да се пошегува: - Го криеш ли уште тутунот?
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ќе видите, - рече и почна да го полни.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ја гледав низ прозорецот Билјана како го полни кофичето и како со ред ги полива сите дрвца.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ѕвончињата го полнат воздухот со звуци што личат на разлетани желби...
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Понекогаш на сретсело правеа ”вулкани”: обликуваа купчиња од глина, остава отвор на врвот, го полнеа со слама, хартија, лисја, смола, катран и ги палеа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И само збираш зер во срцето, го полниш. Веќе не знаеме кога се пости, кога - мрсници, оти мрсно нема и за болаче. Доилките немаат млеко и ги одбиваат децата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сонцето е високо на синото небо и неговите златни зраци го полнат бунарот и јас лебдеам како цветен прав, невидлив и маглив на топлите зраци. Гласови.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)