Потоа ќе влезеше дома и долго на балконот Го полеваше цвеќето, ги забришуваше неговите листенца И на крајот ќе седнеше да испие кафе со младата домаќинка.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
А и неразбистрената вина се готви некому да му ја префрли.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Си го полеваат лошотилокот бидејќи и тој е од билките што венеат", вели таа, шета по собата, се чини дека е тука а којзнае каде и лета умот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ајша бргу отрча до вратата и се врати со еден бел ѓум вода, та почна да го полева кадијата по главата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)