го (зам.) - повтори (гл.)

Суштествената разлика меќу овие системи лежи во графиката на знаците на писмото и во нејзиниот сооднос со појдовниот грчки прототип.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие нештата што може да ги користат ги гледаат во нивната нормална состојба.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И други дела на Хирст упатуваат кон дијалектиката на смртта и задоволството.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Така, коптскиот и готскиот систем речиси без измени го повторуваат графичкиот облик на соодветните знаци на грчкото унцијално писмо, но староерменското писмо нема никаква врска со графиката на грчкиот систем на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Другиот вид е корисник кој се чувствува одлич­но кога е на Е и обичниот живот му се чини здодевен во споредба со тоа, не учи од тоа и постојано сака да го повторува доживувањето земајќи сѐ повеќе и повеќе.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во една инсталација во стаклен кафез има инсекти коишто неуморно го повторуваат истиот, кус животен процес, од излегувањето од ларва до моментот кога стануваат спржени на електричниот инсектицид.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но ... чуму сиве овие анализи и синтези, индукции, дедукции, редукции, ако ова го повтори и идната генерација, и таа по неа, и таа по неа...?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Таа вечер беше добра реклама за Montycantsin-измот; таа вечер и Musicmaster го изјави познатото: „J am Monty Cantsin”, што подоцна во неколку прилики и го повтори.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но, Анита стигна со вонбрачниот љубовник и детето.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во овој филм го направив и најопасниот експеримент што некогаш сум го направил и кој никогаш повеќе нема да го повторам.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога ќе а видите главата моа одделена од рамената, шо сакате правите — им го повтори Толе својот закон на сите селани по сите села и си „запашува" пак како лани.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Почна да ја префрла пушката од рака в рака да ја врти главата де на една де на друга страна и почна да го повторува она Атанас што му го зборуваше небарем одговараше пред учител, кој му зададе нов урок.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Потерниот обрач се запали. Секој војник почна да стрела во правецот откаде идеа гласовите и грмежот на бомбите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Штом не кажувате кои сет, значи сите сте такви! — се развика бесно и му се обрна на јузбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќе си останеш, ќе си а прод'жиш, та дури и ќе а засилиш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Никој глас не пушти. Тоа уште повеќе го налути стариот беј и го повтори своето прашање, и го потрети.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— се притапкаа сиромаси селаните, но Толе не се делеше од својот ум дека тој е паша на овој пашалук.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Најдо му го повтори она што им го кажа дедот Волче при влегувањето и се наостри за одмазда.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Гората екна од грмежите на бомбите, а доловите го презедоа татнежот и секој за себе го повтори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Предат во речениците, го повторуваат она што некој друг веќе го рекол.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
А после, веднаш потоа ја задуши. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 124 Боб: Подоцна ќе му допуштиме сето тоа да го повтори. (на Браво) Израмни ги наборите.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Сега тој пак го повтори.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Занемената гора го прифати и чиниш стократно го повтори.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одекна истрел, а долината го прифати и неколкупати го повтори.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Горда се вслуша, надевајќи се барем дека е кај соседите, но кога ѕвончето го повтори ударот тука и Горда се стресе, чувствувајќи како потиснатата лутина ѝ навира заедно со крвта во слепоочниците.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На Ване му стана јасно дека нема да се откачи од Гера додека, барем на трчаница, не го повторат патот од меѓумаалската полјанка со одраните колена до шарената кошула на Геро и неговата бензиска запалка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сестрата го повтори, без да промисли: - Прашува кој бара.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Речено е веќе, а ние овде ќе треба само да го повториме тоа Стојан Христов на тој начин ја понесе славата на Македонија низ Америка. Навистина, тоа не е малку.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дојде до драстично намалување на забраната за вршење на работа од 1-5 години на само 30 дена(!) за работодавачот кој во рок од две години го повтори прекршочното поведение и кај него се затекне лице кое нема засновано работен однос, а надлежниот инспектор на труд, за овој прекршок поднесува барање за поведување на прекршочна постапка (чл. 39 од ЗИДЗРО/септ.10).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Глоба во износ од 9.000 до 10.000 евра во денарска противвредност ќе му се изрече за прекршок на работодавач доколку во рок од една година го повтори прекршокот, а државниот инспектор за труд ќе донесе решение за забрана на работата на работодавачот во траење од 15 дена, за кој период ќе биде обврзан да исплати минимална плата и социјални придонеси за вработените. (чл. 1 од ЗИЗМП/дек.14) 118 ЗАКОН ЗА ПРИДОНЕСИ ОД ЗАДОЛЖИТЕЛНО СОЦИЈАЛНО ОСИГУРУВАЊЕ Законот за придонеси од задолжително социјално осигурување е донесен во 2008 година122 и истиот беше предмет на анализа и во првиот дел од оваа трудово - правна студија.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ако работодавачот во рок од една година го повтори овој прекршок, се предвидува повторна забрана за вршење на работа, еднаква на претходната(!), во траење од 30 дена.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Огледалото го повтори тоа негово движење.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Најинтересното од она што го кажа жената во возот беше спомнувањето на името на еден од главатарите на единицата - собрав сили да го изнесам и последниот податок што Огнена, таму, во купето, неколкупати го повтори.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
О, јас најдобро знам колку сеќавањата умеат да не измамат! ) Тоа утро покрај Пребег ме заскокотка отвореноста со која Иван застапуваше некои од своите сознанија и претпоставки.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тие треба да имаат предност.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе го повторам за да се потсетиш: Секогаш оставај размислите да го испреваруваат она што го правиш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Тој податок си можел да го добиеш само од мајка ти, од никој друг - рече Даскалов. – Се разбира можеш да го добиеш и од тој твој несуден татко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Впрочем и да ме замолите по минутка-две да ви го повторам до збор ова што го велам во овој момент, не верувам дека ќе ви ја исполнам желбата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со закана во гласот тој уште еднаш го повтори прашањето и јас безволно одговорив: - За книги. Ме праша што читам.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Далеку од тоа дека се иззема од хистеричната возбуда што дречливион наслов сака да ѝ ја внесе на масовната публика на која ѝ е упатен, тој радо се асимилира себеси во таа публика, присвојувајќи си ја мелодраматичната реторика на насловот, го цитира и го репродуцира со подбивна сериозност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Да зборуваш со сопствен глас, ако си онаков културен простодушник за каков отпрвин се претставува самиот О’Хара, значи да ги усвоиш ветвиот јазик и склоноста кон мелодраматично претерување кои се одлика на новинарскиот дискурс.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истовремено, цитатот на О’Хара ја разголува превжештената реторика на новинарскиот дискурс, исмевајќи го насловот поради мелодраматичната претераност, поради напнатиот напор да нѐ натера да внесеме толку многу горливо и заблудено значење во поситните дробности на животот на некоја ѕвезда која, всушност, не ја ни познаваме – иако жолтиот печат можеби нѐ навел да мислиме дека ја познаваме – особено кога сопствените животи не ни се квалификуваат за исто такво грижливо размислување и сочувство. ‌О’Хара му се придружува на извикот од насловот, го повторува небаре ги искажува сопствената шокираност и потресеност и си го присвојува исказот пред читателот на песната воопшто да сфати дека О’Хара само го цитира жолтиот печат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Започнувајќи ја песната со зборовите од насловот и рецитирајќи ги со сопствениот глас, тој активно (односно, пасивно – односно со активна пасивност) ја зазема положбата на субјект што трачерскион наслов му ја натура на неотпорниот читател.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
-Не ме разбра! Прашав, зошто твоето тело не се огледува во водата? – го повтори прашањето Еразмо.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Зборот пеш го повторив и силно го подвлеков не случајно и не без причина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во онаа истата во која некогаш мина години.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Доктор Гете испиша со показалецот едно „не“ во воздухот, а потоа со глас го повтори тоа „не“ неколку пати, и продолжи: „До неодамна таа беше сама во соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Најмладиот, шеснаесетгодишниот Лозан Перуника, момок кај кого и ќе стигнел, стоел зад својот подалечен роднина Онисифор Мечкојад кога рекол со детска исплашеност во грлото дека покојниот има во Кукулино синови и внучиња.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не бил ни постар ни помлад од другите и како да наслушувал нечиј глас што веднаш ќе го повтори.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја стегал, во нејзиното месо ја давел сета скомињава невола на денот; знаел во гневноста што треба да стори, како да ја изврти и како да ја дочека на себе од пад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа истото веднаш го повтори и Борис Калпак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Полека говорел за да може да го разбере по движењето на усните што сакал да каже.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Веднаш, мислиш ја знаеле пресудата уште пред настанот, се одвоил еден сув и висок, целосно ист и исто облечен како и другите негови врсници.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но тој бил и останал љубезен и со насмевка на младоженец пред прва вечер во која тој само ќе го повтори она што го научил на тајни среќавања.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Тргни се, Никифоре. Ние од главушијава бараме сметка, не од тебе.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби го повторил она што пред тоа некој друг го рекол.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпрвин таа се тргала од него и се лутела што ѝ здодева, не била таа не знам каква секој да ѝ го попречува патот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Само можел да го повтори виденото. Навредувал навреден.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ѝ рекол да се врати, го повторил тоа уште еднаш и пак уште еднаш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога луѓето ги учат звуците (или фонемите) на Англискиот јазик на пример, тие не ги имитираат, туку се обидуваат да ја достигнат нормата, да го повторат стандардниот звук, и мораат да успеат во тоа ако сакаат да бидат интелигибилни во заедницата на говорниците на англиски јазик.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Којзнае по кој пат го повтори она, што му го истера во неколку збора од застојаноста во грлото, како зрно од цевка, сиот тој напен во градите.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Меѓу стеблата во снегот стоеја вдлабнатинките од испаѓаниот окит, како единствени измешани дири, што покажуваа дека тука наодамна поминал со својот палав чекор на заводник тој јужен ветер, а потем отпатувал натаму во длабините на шумата, од каде што сега, заедно со она трубење, се слушаше како понекогаш прикрцкуваат гранките, кои сосема им се подале на неговите топли игриви прегратки, така за тој да може дури и да ги однесе на својот пат и остануваа скршени со онаа слатка болка на трудницата, или пак продолжуваа ритмично да го повторуваат своето занесено стенкање.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Само едно пријателско довикнување, на што старчето, без да се обѕрнјува, клима со главата, за да продолжи да го повторува тоа при секое пречекорување понатаму.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
После десетина секунди чукањето повторно го повтори, но ова на квадрат, и повторно долго чекање со мртва тишина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Бавното качување по скалите му даде време уште еднаш да го повтори секој збор што имаше намера да ѝ го каже.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, Рада го бараше токму неговото мислење и го повтори прашањето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Им ѕиркам во дното на душата низ очи: сенката е магијата на квадратот, удира егзија некаков нов геометриски знак, изместени се местата на играчите, страните на светот, правилниот распоред на редовите, дијагоналите, коњите, војниците, идеалот на магичниот квадрат за четворица и воопшто направена е материјална дигресија, чисто предавство на знаковната интервербална комуникација со слика, збор и звук.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Всушност, имаше еден прозорец подотворен само на едното крило.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Синчето не се предава: го повторува прашањето илјадапати, не дозволува поука, се дрзнува да допраша.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потоа запре пред друга и долго време се двоумеше дали истото да го повтори.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во што пука тате, прашува ќерчето. Во што пука тате, прашува синчето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа: вљубена во свилата и годините на студентскиот театар кога јас ѝ ја натокмив улогата што еве ја игра и сега па го повторува делот од монологот за клетвата во стихови од Мајаковски на сет глас, клетата бара спас за реченото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Можете ли да го повторите своето презиме? - вели секретарката. Го повторувам презимето, „спелувам“...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но Константин чекори, паѓа и станува и со надеж дека не е сам, дека не е со мртовец на грбот, го повторува повикот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Повторно со растреперен глас, напрегнувајќи се да долови и најбезначаен шум, го повторува името на другиот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Надлетувајќи ја колата во која лежев неподвижен, гавранот и сега го повтори својот рефрен „опа-копа“.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Научиле еден многу важен збор и решиле веднаш да состават хор.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
На крајот претседателот Бен Али не заборави да ми го повтори поставеното прашање од пред четири години: дали ќе пишувам за Тунис од времето на мојата мисија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Сѐ до овој момент не си ни размислувал што значи постоење. Ќе го повторам прашањето попрецизно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сонот беше исто така опфатен - во извесна смисла и содржан - во едно движење на раката што го направи мајка му, а го повтори триесет години подоцна онаа Еврејка што ја беше видел во филмскиот журнал, додека се обидуваше да го заштити детенцето од куршумите, пред да бидат и двајцата разнесени на парчиња од бомбите фрлени од хеликоптерите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тука е потребно да го повториме она што беше кажано порано, имено дека станувајќи постојана, војната го промени својот карактер.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еден ден во релативно блиска иднина - не би можел да ви го кажам точниот датум една од пораките во вашата утринска работа ќе содржи погрешно отпечатен збор и вие ќе треба да побарате да ви го повторат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А кога ѝ рекол МАЈКО - и го повторил тој збор - дури тогаш го кренала челото ничкосано врз згрчените коленици.И го здогледала.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Марија двапати го повтори името: Македонија, и кога ѝ се стори дека Елза нешто не разбира, ѝ објасни: ние сме во Југославија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Е, таму - рече Елза, но не се реши да го повтори името. - Во вашата земја.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
My се заколнаа во стариот господ Ристоса, и во новиот Мухамеда, но поп Јаков му го повтори секогашниот одговор Дури стои главата на рамењата, нема никакво предавање.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Снагата можеш и да ја испоганиш, ама душата не ти ја давам дури стои во мене – го повтори Анѓа одговорот и му плукна во лицето.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Но таа го повтори и по трети пат тоа. – Ѓубре е сето тоа, сестро, ѓубре според верата и слободата. Според душата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И веќе на двајцата ни стануваше јасно дека не ќе можеме да го повториме подвигот од Гаково.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ако не го направам тоа, рече: “Јас она секогаш можам да го повторам”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сега ќе ви го повторам само накратко.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Доста се заплака гласно и веќе по десетти пат го повтори: — Сполај ми ти, бре боженце, оти и за мене дел си оставил!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој слушал неколку години црквена служба во манастирот и покрај молитвтите што ги беше научил напамет му остана како зборче она „паки, паки“ што го повторуваат поповите толкупати во црквата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Професорката констатира катастрофален неуспех кај поголемиот број од учениците и нагласи дека, доколку не се преземат итни мерки од секој ученик и родител, може да се случи класот да го повторуваат две третини од учениците.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Другиот нејзин крај ја сфати таа воздишка и не го повтори прашањето, само рече: „Тој не бараше илегалци.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Другиот несвесно го повтори неговиот гест и рече: „Јансо е.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Случајниот собир луѓе не му одговори и тој безволно и полугласно го повтори прашањето.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кабаков без прекин се бори со својот товар, тој постојано го повторува истиот потфат, само формалниот јазик се менува со текот на годините.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Никогаш не го игнорирам сомнението - и овде го прекинав мојот одговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Или ваквиот впечаток го црпам од она негово заканувачко ако... ако ... што одвај може да се наслушне додека го повторува и чие што значење само тој го знае!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
При самата помисла за една ваква можност сиот се наежавив!) Всушност Б.С. беше сфатил дека и јас барам причина да си заминам и уживаше во сознанието дека немам храбост да го повторам она што тој веќе најави дека ќе го стори.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Си се препознал - го повтори своето тврдење Грофот но овој пат без да ме погледне. – Подобро е да ми веруваш мене одошто на сеништата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Јас и сега сметам дека тоа не беше никаков случај.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И што можев друго да сторам освен тврдоглаво да го повторам она што веќе го бев рекол.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и ви го препорачувам бифето“, го повтори својот совет службеното лице, но овојпат покажа и со показалецот кон сниската зграда со ситни прозорци исполнети со скржава жолта светлина негде на почетокот на плочникот, или пак од другата страна на улицата, на самиот свиок.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Сакав да го повторам секој кадар.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Што ќе се случеше со човекот ако не беше спремен да се бори за таков поубав свет?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Имаш право кога велиш дека еден таков поправеден свет им се укажувал пред очите на оние што биле спремни да ѝ се спротивстават дури и на смртта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А татко ти тогаш ти рече: „Сине, тоа е голем грев, тоа што наумил волкот да го стори“, но и ова го рече на оној негов чуден руски за кој сите го исмејуваа па и тогаш кога тој се напнуваше да ги увери присутните дека сите ние сме славјани и едно племе и дека треба да господари разбирјатељство помеѓу нас и да чувствуваме грижа едни за други, а јас, за да го смирам, морав да го повторам она што и пред тоа многупати му го имав речено: „Руски човече, побрзо јас ќе се разберам со своите мртви одошто ти со својата болка и со нас живите“, па тој веднаш замолкнуваше, се престоруваше најситно зрно просо и заминуваше во Горнидвор за да се качи на дудинката; беше и возрасен, и умен, а со срамно детско однесување.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Господи, сине, ние можеме само да се надеваме дека ќе му појде на човекот од рака да го искачи некогаш на тронот она, поубавото, она што секој ден го повторуваат вашите големци.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Нешто што можеме веднаш да го повториме, доколку твојот сопруг се заборави на работа. 2000.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
А залезот е убав и сенката што ја прави е долга за младичот од бистата незабележливо да ѝ се доближи, да седне крај неа, да се загледа во нејзините сини очи и да ја слуша како го повторува Лјеу: ...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Не можеш болка да кажеш, на мајкин роден јазик свој песните што ти пеале над тиха лулка шарена, не можеш да ги запееш, дедовци што ти шепнеле на скут во ропски години не можеш да го повториш.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
Секој збор што успеа да го запамти, го повторува иако целосно не го разбира.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Курирот ја сврте светилката кон местото од каде допре гласот и го повтори светлосниот сигнал.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Користејќи го планот за пишување Дневник: езерото Ема, во текот на возењето во главата го формулирав исказот со одреден број зборови. 52 Margina #10 [1995] | okno.mk Кога тој се вообличи и кога можев да го повторам, свртев од патот, го напишав и го продолжив патувањето.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Методот со печати кој го користев за да го повторам мотивот, премногу личеше на куќна работа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но ова што ми го кажуваш додека си во Албанија немој некаде да си го повторил, ако сакаш мирно и без последици да ја минеш границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Вториот епиграф од Борхес во третото поглавје од првиот дел на “Фармацијата” - како што видовме - го повторува Борхес од првиот навод, а сепак и го надмавнува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ако Борхес го претвориме во логоцентричен татко, во поседник на трансценденталниот означеник, собирач на Негативноста, тоа би значело да се искриви мислата на Дерида.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го фати за глава, го баци во двата образа и в чело. Го повтори тоа и со Србина.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Су, со погледот кренат нагоре, со дланките стегнати врз шанкот, го повтори изразот во себе шепотејќи со усните, откривајќи ја убавата низа заби во устата од коишто Едо не можеше да го тргне погледот и потоа се вдаде во Еда: „Што ќе порачате?“ го праша по нашински Еда, а не Марка, како да ќе го чести.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога стана свесен за тоа дека таа тоа име пречесто го повторува, веќе знаеше дека тие двајцата веќе не се тоа што беа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сто пати да го повторам, сто пати различно ќе го кажам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега знам дека никој немал можност да го повтори скокањето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Којзнае колку пати го повторивме орото и сега ќе си одиме на спиење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги прават постојано истите грешки и ум не им доаѓа да сменат нешто, да најдат друг начин да се однесуваат со нас, а не да го повторуваат сè тој што не дава никакви резултати.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И ние децата сме исти, мислам, кога се во прашање грешките.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)