го (зам.) - повлече (гл.)

Без оглед на тоа дали објект-јазикот не е ништо повеќе од здраворазумска измислица, важно е да се нагласи дека квалитативниот дуализам на настаните, самиот по себе, не го повлекува со себе дуализмот меѓу стварите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
По правило, на овој степен вообичаеното сфаќање на интеракцијата преовладува, и еурека, нашиот филозоф поседува дуализам во интеракцијата меѓу менталните и физичките ствари.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Имено, ситуацијата се усложни уште повеќе кога во меѓувреме, во текот на постапката, со Решение II Л.бр. 20/05 и 26/07 донесено од Основниот суд Скопје I, во ноември 2005-та, е отворена ликвидациона постапка над „Водостопанство Вардар“ – сметано од јануари 2004 (а како ликвидатори беа назначени прво М.Велинов, а потоа Т.Мартиновски – согласно Глава IX од тогаш новиот, а сѐ уште актуелен Закон за водостопанствата [2005], којашто носи наслов „Престанок на работа“).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Па така, на Вујошевиќ ѝ се досуди сума во вкупен износ од 66.845 МКД (1.100 ЕУР) и тоа: а) на име неисплатени плати – 54.486 МКД; б) на име неисплатен регрес за годишен одмор – 5.400 МКД.; в) на име неисплатен надомест на хранарина – 4.379 МКД; и г) на име неисплатен надомест за превоз – 2.580 МКД.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
6 По ова, тужителите го повлекоа делот од тужбеното барање во кое наведуваа дека бараат враќање на работа и на поранешното работно место – како беспредметно, што судот само го констатираше со Решение.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поради тоа што, во меѓувреме, придонесите кон ФПИОМ беа исплатени, адвокатот го повлече овој дел од тужбеното барање – по што полномошникот на „Охис“, кој не го оспори побарувањето ниту по основ, ниту по висина, а заради економичноста и целисходноста на постапката, предложи да се донесе пресуда врз основа на признание.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На ова, следуваше и законска затезна [по ново „казнена“] камата6 – која во конкретниов случај беше пресметана на не така занемарлив износ од 46.873 МКД (770 EUR) – со што целата сума, 113 по сите основи, која на крајот ја доби Марковски изнесуваше 344.635 МКД ( 5.650 ЕУР).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Трошоците за постапката, во износ од 2.500 МКД за судска 156 такса, паднаа на терет на тужениот, а за возврат – како што веќе споменавме – Вујошевиќ се откажа од каматата, којашто законски ѝ следуваше, а го повлече и барањето за исплата по основ на минат труд.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во судскиот процес пред Основниот суд – Скопје II, Љ. Н. беше застапуван од полномошник- адвокат3 (Д. Аргакиев), а пак за тужениот работодавач на подготвителното рочиште4 – кое, за среќа, беше и единствено, а се одржа во септември 2010 – се јави неговиот правник (Р. Николовска).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во ова „второ полувреме“ од спорот, каде што обете странки, секоја за себе, си ги сносеше судските трошоци Марковски – усно на записник – го повлече тужбеното барање за оштета поради неискористен годишен одмор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тате!!! – го повлече за раката Невена уплакана, го тргна за ракавот по страна, та оној вертеп, веднаш се смири прибирајќи ја пушката, ја скроти префрлувајќи ја преку рамото.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Со предните две копита ѝ ја опфати сета глава, а со задните го повлече кон себе розовиот задник на нашата Сталинка.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Изгледа дека тоа го исплаши колку и нас - толку се збуни што му го даде пишто­лот на Патрик - а овој, како и секое дете на цвеќето, рече: „Мене ова не ми треба, човеку”, и му го врати револверот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш типот извлече женска шапка од џебот и ја стави на мојата глава.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Го впери револверот во Пол и го повлече орозот* - и ништо не се случи. (“Гледаш, помислив, сепак тој само се шегува”) Тогаш го впери револверот во плафонот, повлече и револверот пукна.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Навистина, тешко е да се согледа зошто би требало да се мисли дека постоењето на способноста за разбирање на некој израз на начинот опишан во рамките на интенционалистичкото објаснување би требало да го повлекува, или дури само да го допушта, гледиштето дека едно правило не мора да биде обичај.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Бидејќи некој, сосем на место, може истовремено да ги застапува следниве две тврдења: дека смислата, во крајна линија, се пренесува по пат на договор, па според тоа, е функција на, или е конституирана преку употребата, и дека она што го конституира сфаќањето на изразот од страна на говорникот е токму свесноста за образецот на така заснованата употреба.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ама каде си го повлекла ова дете? И него да не го свршуваш? Ха-ха-ха…!?
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
За големо чудо на сите ни успеа да го повлечеме првиот чад.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Од мене олку... Ајде да запалите!“ На сите ни подаде по една цигара. На сите ни ја принесе запалката.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Е па, ти побарај татко ти да те научи!“ се налути Љупчо.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се направи во главите на офицерите и чаушите една збрка,та први тие летнаа да бегаат надолу.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ова ги узбуни сите војници и им го повлече назад вниманието.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ја употребив сета моја сила да го повлечам показалецот на мојата десна рака, но како веќе да не бев споен со него.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Го повлече столот и седна пред било кој од нив да реагира.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Се надевав дека Луис е вистинско месо, доволно глупаво да посегне по мојата торба и да го повлече мојот закочен прст на чкрапалото, но тоа не се случи. 90 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Неговата определба, дали да остане во Турција, и да го повлече и семејството, или да се врати на Балканот, ја следела и една друга пресуда, една философија којашто не можеле да му ја одредат цариградските универзитети, туку само оние на животот, на самата судбина...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Зошто го напуштил Цариград,кога можел да го повлече и сето семејство во Цариград?
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Посакувала да види дека, на нејзиниот постар син, нејзините од Цариград му подаваат рака, во судбинското време, за да го повлечат првин него а, потоа, и сето семејство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, по овие мисли, веднаш се сепнуваше стравувајќи дека исчезнатите сиџили ќе го повлечат и Татко...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Не, само ако не го повлече газдата зборот, може и најлошото да стане.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А тоа му даде надеж, тоа го повлече да помисли дека неговите веќе тргнале од селото и дека можеби уште вечерва ќе дојдат на колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Го повлече со раката и се изненади. Беше претешко.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Нешто го поткрена, нешто го повлече, го присили да појде во стреата, до колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Сега!“ реши Бојан, па го запре здивот, ја фати најблиската ѕверка на нишан и храбро го повлече чкрапалото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- па го одвлече и Грдана по себе, го повлече или се потпре на него.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не знам дали потоа спие со неа или излегуваат На прошетка Тоа се толку тајновити нешта, За нив никој ништо не раскажува Само знам дека во едно од идните утра мечката ме разбудува Од зимскиот сон и грубо бара да играме нова партија шах Фигурите се убаво подредени а Кралицата, Кралицата со некој Нов нескриен пламен во очите нестрпливо чека Да го повлечам првиот потег И да ја упатам кон нов пораз. на Прочка 2001
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ова беше друго, второ будење, кое нагло го повлече од болното измачување, така што се крена и седна на креветот, и налет од мисли за градежниот проект му пројури низ мозокот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Змијата му одговори со брзо скокнување нанапред и со иста брзина го повлече чаталестиот јазик.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
По некое време тој ја изгасна светлината и се врати да спие, но пак се разбуди, овој пат не од нејзиниот глас, ниту од каков било звук, како на пример од отворање на врата, или од отворање на прозорец, туку нејзиното присуство го повлече од сон, кое тој го почувствува додека спиеше, онака како кога некој што има лесен сон, може да почувствува ако некој, тивко, на прсти, гази во неговата соба.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Милан го повлече лулето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Знаев и дека Фискултурецот носел ќулафка во џипот, и дека Луција ме мами; во тој миг, со крајни сили се воздржував да не ѝ ја смачкам главата со остатокот од шишето што ми беше на дофат од раката; се препуштив на играта што таа ја водеше на еден совршен технички начин, како машина; се извивавме во прегратките; во еден миг ѝ го повлеков здолништето, и потем гаќичките, и ја видов: гола, легната пред мене, со затворени очи, сосема совладана; требаше само да легнам врз неа.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Чувствував дека тонам; сонцето беше сосема ниско паднато во пејсажот, и сите нешта беа обоени со сосема чудни, невообичаено згаснати бои; како да висеше нешто во воздухот, некаков електрицитет; чувствував и некаква телесна возбуда; во еден миг го повлеков Лудвик кон себе и потем долго се бакнувавме на пругата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
-Добро си забележал, мајка ти беше многу изморена - додаде малку подоцна откако ја погледна во очите што јас за жал не и ги бев затворил.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Верувам дека ќе дојдат повеќемина да ја испратат - рече Даскалов а потоа пријде и го повлече чаршафот и над нејзините стапала.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чамецот струјата го повлече надолу - тој бргу срасна со темнината, слабо тропајќи со страните во ледот, се судри со парот даски кои пливаа како крст. 78 Margina #4-5 [1994] | okno.mk СЕРГЕЈ МЕДВЕДЕВ ЧУДЕН РАСКАЗ Вчера јас застрелав уште еден репортер.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Стутканите од ладното луѓе го повлекоа чамецот до брегот и како мовче, фрлија чифт даски што блескаа со лакот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Човекот во чамецот споро се исправи, ги оддели рацете од болните колена, стана и со дива клетва скокна во ладната вода.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Беше студено. По реката, како рибите превртени на грб, пливаа санти лед.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Помина подгрбавен селанец. Едно од децата притрча брзо, го повлече неговото магаре за уво и избега ширејќи ги рацете како да лета.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Другиот ништо не одговори; го повлече кон себе чаршавот и се заврте кон ѕидот шарајќи нешто по него со прстот на здравата рака.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Лета над земјава, се насмеа Петко и го повлече за нос.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Полицаецот сташно мрдна со мустаќите и го повлече за ракав старецот; на овој му паднаа напукнатите очила рамно под тешката стапалка на писарот кој потскокнуваше и мавташе со раце.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Дај немој да ми кажеш дека сум се омажил за некој што мисли дека ова е убава санитарија“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Здраво посрамен и понижен, како и со чувство на разголеност и на непријатност, ќе се обидев да се извадам од глибот, ќе си го повлечев предлогот и ќе го уверев дека не сум мислел и не сум гледал како што треба кога сум го пофалил предметон – макар што не сум сигурен дека воопшто можев да се извадам од толку упадливо откривателна грешка, откако веќе ја направив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дел од она што бидувањето стрејт го повлекува е учењето како да се имитираат стрејт-мажите, како да се изведува хетеросексуална мажественост, а потоа и да се заборави дека тоа, впрочем, си го научил, исто како што мораш да го пренебрегнуваш и фактот дека тоа го изведуваш.218 Геј-мажите, наспроти тоа, се разликуваат токму по својата свесна свест за однесувањето како стрејт-мажи секогаш кога ја изведуваат нормативната мажественост.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дај кажи дека не е тоа!
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Нивната цел, најпосле, била претпазливо да ја спречат општествената дисквалификација на своето страдање и да избегнат да бидат сметани за само патетични, така што ќе си го повлечат секој повик на сериозен третман кој и онака им е ускратен, додека истовремено ја соголуваат неумоливата орност на хетеросексуалните тактики во кои се побркуваат задолжителните општествени улоги со суштини и кои одбиваат да ја признаат личната автентичност како културна изведба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму поради оваа форма, чија функција е да предизвика раскин со обичното, да го наруши нормалниот поредок на нештата, да го дереализира познатиот свет и да ја протера неговата тмурна стварност за да отвори ново и поинакво царство – царство со сопствени лирски, хармонични, страсни, разиграни, живописни, интензивни, манични, бесмислени начини на бидување и на чувствување – токму поради неговата форма, и она што таа форма го повлекува, класичниот бродвејски мјузикл, впрочем, успеал и можеби сѐ уште успева да ја оствари хомосексуалната желба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, не само што сум му се огрешил на вкусот; сум открил таму и нешто срамно за целата своја личност, вклучително и за својот сексуален субјективитет – нешто што дотогаш не го насетувал дури ни мажот со кого живеев и спиев веќе некое време. (Добро, можеби потајно цело време се имал сомневано, но, ене, сега имаше несоборлива, гадна потврда.) Ако тоа што ни се допаѓаат некои културни предмети и артефакти може да ни ги открива не само вкусовите туку и идентитетите, така е зашто нивниот естетски стил го прoбликнува цел симболизам, кој досегнува до родот и сексуалноста – симболизам што е и опиплив и мошне тешко објаснив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И како што загубувањето на Србија во политички однос го повлече по себе загубувањето нејзино и во национален однос, исто така раздробувањето на С. Стефанска Бугарија во политички однос ќе го повлече и раздробувањето нејзино во етнографски однос.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Го влечам а тој се грчи божем со секира ќе замавнам на него.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најпосле се напентарил по стеблото со мртва кора Онисифор Мечкојад и го повлекол по себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не можел да го повлече чкрапецот на кубурата кон себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја кренал здрвената рака забигорена до самото рамо и најпосле, како со туѓ показалец, го повлекол железното јазиче на кубурата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Чекајте“, застана меѓу нив Онисифор Проказник. „Меѓу себе ли ќе се колеме? Ајде, Никифоре, ќе се помолиме на гробот Неделков. Погледни, луѓето чекаат некој да му ја испрати душата.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Подавал рака како да сака да се фати за нешто што ќе го повлече кон некој ѕид со пушкарници на негови пријатели.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Види ти што смислил лицемерников! А вие, кротки женички, сте зинале во него како штотуку да дошол од Исусова трпеза. Е, не може тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бледи од набожност, жените го повлекле попот зад себе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Еден од луѓето во бели бечви, не со лице на крстен туку сув крстител, висок, брадест и кадрав, трчал кон него со бласкав нож чиниш сака само да го заплаши, да го чалне малку колку да го ослободи од грижи и двоумења и, разминувајќи се со него, да го продолжи патот кон некоја своја голема цел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се крстел јавајќи на несигурна гранка и ги гледал како што можел светец од височина да гледа куп ѓаволи со крмначки опаши.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тој стравотен час како тоа да било најпресудно, ништо друго.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ќе убијам - сакаш ли? - Таквите се за туѓо зло родени. Остави ме. - Не те оставам. Ќе се оженам со тебе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Двајца од оние што ѝ биле на главнината зад грб бегале обезглавени а оружјето им останало таму кај што биле вкопани, трет, постар човек со тажни мустаќи, се влечел мечешки по нив и ги молел да го земат со себе или да го убијат, да не го остават беспомошен пред бесот на каурите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Им се сторило дека и земјата под нив се подмладува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ова на дружината ѝ го прераскажале Орлен Шумков и Богоја Гулабарин - Куно Бунгур ревел и ги подавал рацете кон Фиданка Кукникова додека не дошле неколцина од пештерата да одат кон него со остри чекани па дотрчале веднаш Никифор Ганевски и Онисифор Мечкојад да го повлечат со извртени раце зад грб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го повлече со себе како да го корне од скрка. Останатите тројца намуртени го испратија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сакаше да избега, џенем да фати, ама го зграпчив за рака и го повлеков. Потоа се покори и шмрк-шмрк... шмрк-шмрк, по мене.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Додека некој од последните им викал на првите да побрзаат и да го повлечат редот со еден здив, оската на четвртата запрега пукнала насреде.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ХРИСТОВ: (Со молба, го повлекува Лукова настрана.) Господин Луков, како ќе биде јас да поразговарам насамо со неа?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Нашето пријателство згасна во сенките на игривоста од лажни нежности Ти, не постоиш! - а од мене го повлече чувството на најбогат човек...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Но, јарчето сепак го дочека. Го чекаше сето време, додека тој во своите карпи го повлече вториот раздел од чкрапецот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Наеднаш чиниш тој простор беше му го позел; тој простор чиниш уште пред тоа, пред тој да може да го знае тоа, беше му го украл сиот негов здив во своите недогледни глобочини, со мирна невидена плавна синевина, што го исполни сето растојание меѓу бескрајните брегови на неговиот поглед и простор беше го повлекол сиот него кон себеси, кон својата шир.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сонот за миг го повлече во длабочината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Здраво сине! - ова „сине“ ѝ излета од устата, но ни за миг не посака да го повлече зборот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Полека чекорејќи, влезе во стајата и љубопитно гледајќи го коњот, го погали по јакиот врат, го повлече за ретката грива и му се наведна над увото.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И јас клекнав, се потпрев со колената на градите од отец Висарион и со двете раце го повлеков ножот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не стигнал позорникарот, откако со прст ја притиснал својата десна ноздра, со левата да го повлече половината грстче, кога мртовецот кивнал толку силно, што наполно им ги испрскал очите на сите тројца.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нема што повеќе да се каже од тоа, освен дека насловот на приказната е погрешен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Откако го откри шинелот, тој мошне гордо го погледна и, држејќи го во обете раце, мошне вешто му го наметна на рамената на Акакиј Акакиевич; потоа го повлече и го притисна одзади со раката надолу; го обргли со него Акакиј Акакиевич сè уште само наметнат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога некој толку многу свири гитара како мене, сигурно прстот му е подмачкан за да може лесно да го повлече чкрапалото, нели чичко Бен?“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од тоа време позорникарите добиле толку голем страв од мртовците, што одбегнувале дури да ги фаќаат и живите, туку само оддалеку подвикнувале: „Еј, ти, гледај си го својот пат!“ – и мртовецот- чиновник почнал да се појавува дури и преку Калинкиниот мост, ширејќи голем страв врз сите плашливи луѓе.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Полека чекорејќи, влезе во стајата и љубопитно гледајќи го коњот, го погали по јакиот врат, го повлече за ретката грива и му се наведна над увото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога ќе пресмета дека човекот и е грешка, ќе го повлече во своите бездни и ќе ослободи место за посилни.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Лебед, презагатливо за Турците рекол, Лебед, Лебед, Лебед, три пати повторил, некаква сила го повлекла и го свртила, го израмнила со земјата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И пак Татарот се обидел да го повлече кон коритото од делкан бигор. Еднаш и двапати.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Балканската историја го повлече во својот лавиринт и тој повеќе никогаш не најде излез.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски беше готов јасно и гласно да каже дека работат за доброто на нивната иднина, но Татко веднаш го повлече и изговорените зборови не излегоа од прозорецот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тоа му го кажа само таа вечер и никогаш повеќе зашто и него го повлекоа бурните настани во тие пресвртни времиња за Турција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ветувам. (Само биди на спротивниот крај кога ќе го повлечам орозот)
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Но, верата во водечката улога на тенкиот слој „духовници” во процесот на преобразба на човекот и неговиот свет не го повлекува зад себе и елитистичкиот егоизам заинтересиран исклучиво за „приватната среќа на драгото Јас”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во тоа време Мане Шнајдерот од Кавадарци назад во селото го повлече татко му и активно почнавме да работиме за движењето.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Откако ја проголта чоколадата, се почувствува малку засрамен самиот од себе и скиташе по улиците неколку часови, сѐ додека гладот не го повлече кон дома.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој го повлече за коса и покажа цел прамен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
О'Брајан го гледаше покажувајќи му ги и понатаму четирите прсти. Го повлече лостот назад. Болката овој пат само малку се намали.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ласте го фати под рака Гошета, го повлече надвор од аптеката, направи еден чекор на лево, пред излогот и, покажувајќи на асортиманот со широко раширени раце, речиси му шепна: “Шо ги ебам.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тогаш Круме Волнаровски неочекувано скокна од фотелјата, го плукна својот колега Андон в лице, го зграпчи со двете раце чаршафот од елипсестата масичка што стоеше меѓу нив, го повлече туркајќи една од чашите, готов да направи скандал, но во мигот се воздржа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но, кога кожата на Атиџе се смири, го повлече црвенилото и под наборот го подаде младиот и тенок слој на голуждраво птиче, па кога Атиџе ги поврати своите стари навики, одејќи со придружбата секој вторник на капење во Чифте-амамот, а бегот него штедро го награди и го испрати назад во Блатието - тој секој вторник, зиме и лете, напролет и наесен, дојден во градот како пијан, се гледаше себеси како цупка пред амамот, чекајќи таа да се појави и само малку да го потргне фереџето, божем ветер го сторил тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Петре се спика под тезгето и го повлече манастирскиот измеќар кој беше и помлад од него, зашто умот, кој најчесто споро му работеше, сега му прати брз абер: јаничарите!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Влезе во келијата како и другпат да ѝ држи епитимија на Смилјанка; таа лежеше гола на постелата; кога ѝ пријде и кога го зеде веленцето да ја покрие, таа се покрена, го фати за рацете за вратот и го повлече кон себе; тој почна да се трга, да се опира, да се исправа, но нејзиното тргање беше посилно и тој клекна на колена крај неа, а потоа се наведна над неа допирајќи ѝ ги градите со брадата; таа од влакната почувствува скокот и возбудливи трпки по кожата и уште посилно го привлече влечејќи му ја главата кон своето лице.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Бремето го повлече кон грубата калдрма и тој, не ширејќи ги рацете и не барајќи со нив потпир во воздухот, невешто, скоро театрално падна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Мајка му го грабна Трајчета за рака го повлече и извика: - Бегај, да бегаме!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Некоја евтина научна фантастика или полусајберпанк, колку што се сеќава: Проект на парк од соништа, да го наречеме, од каде што и понатаму низ годините до него допираат одломки: Алура, нивната привлечна придруж­ничка низ пештерите, го повлече Фред за ракав и рече: „Сега морате да заминете!“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Седна спроти мене, го отвори Вечер и го повлече показалецот под еден од насловите на дното на страницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Нема потреба да ја правдаш Јана пред мене! - рече Катерина стегајќи ми ја мишката. –Добро ја познавам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Којзнае смртта на што сè се повикала кога го повлекла нашиот пријател од терасата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тетка Боса која беше зафатена со замрсениот клучец на нејзиниот скутник наеднаш сфати што ѝ кажува гостинот, го повлече скутникот од половината како да фрла настрана дел од себеси, и за момент остана зината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нема ништо срамно кога ќе се разголиме не по наша вина.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Веќе трети ден како претпоставувам дека ќе дојдеш.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како она, кога Катерина ќе го повлечеше патентот од здолништето. Самото ѝ паѓаше кај глуждовите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Икар. Некој го повлече за рака, беше тоа татко му, кој изговарајќи го неговото име ја изгони ноќта.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тресејќи се од страв, го пушти првин едното ноже кон студената вода, но брзо го повлече.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Откако сосема го повлече стапот во дупката, Зајачето му викна на Волчко: - Се предомислив, не излегувам, не им верувам на твоите остри заби!
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Додека изброија до дваесет, се сокрив во контејнерот за ѓубре и го повлеков поклопецот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
По напуштањето на Ескимите, симпатичната кукла, нашава беспрекорна убавица, единствената која го повлече веселото срце Дедомразово, беше ти порасна колку една перница.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ова е јазиче или чкрапец. Кога ќе го повлечеш, тогаш иглата удира по капсулот од фишекот и, ако добро нишаниш, ѓавол ќе го земе тој во кого нишаниш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И колку што може, колку што има сила, го повлече надолу.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со десната нога му го изби од рака, го фати за коса и молневито го повлече на страна.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие го заклаа... како јаре... го легнаа и ... - покажа со рака како го повлекоа ножот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Секој сака да го погали, да му даде парче леб, да го повлече за уши, а тој враќа со весело мрдање на опашот и се обидува да им лизне лице.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А сѐ друго - милувањето, нежноста и благото предавање - беше она на што се надевав. Речиси.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа ми помогна да влезам во тоа, ми пробуши две дупки за ноздрите, го повлече патентот на грбот и цврсто го навлече преку мојата глава.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ми пасуваше како облека за нуркање.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој ја зеде мојата рака во својата, заедно ја стиснавме рачката од големиот пиштол, нанишанивме и го повлековме орозот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ја откочи, ја отвори- имаше што да види:внимателно го повлече затворачот назад за да него исфрли фишекот на земја, но затворачот не само што не извлече фишек туку ефрејторот виде дека пушката на Шишмана е наполно празна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Жената тогаш се сврте да го фати девојчето за раменици и да го повлече пред себе, но дури откако си го врати погледот кон фронтот се сети дека нешто здогледала.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Не знам зошто, ама штом го видов него толку многу бев одушевен од својата намера што, без да знам од кои причини, како од туку-така, без збор да му речам, се пресегнав, го фатив за главата со двете раце, го повлеков кон себе преку масата и го избацував среде челото.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се чувствуваше толку омалодушено што помамата кон којашто го влечеа нејзините гради не успеа да го повлече.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
При здогледувањето на девојката, на Еда за малку ќе му се отнеше гласно свирнување како израз на несфатливо изненадување, но иствремено му запре здивот, нешто му го повлече не само во градите туку како да му заора низ целото тело.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)