Слушајки го чрчорот птичји што достига довде, целиот пролетен брбор — На гусла двоструна свирејќи, покрај патот седнал, го пее ова просјак сед; а јас, пак, прост запишувач, минејќи тука еднаш го запишав од ред до ред.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Кутриот научил нешто од Светото писмо, секогаш го врти истото, а местото го бележи со сламка. Барем и тоа што го пее да е на грцки...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- А, ти, стрино - и реков - застани, ене, таму, на ридот и чекај го писмениот, ама и чувај го писулчето за да ти го пее тој учениот што ќе дојди...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пеев уверен дека она што го пеам на ниеден друг јазик не може да се испее освен на јазикот на големата судбина на Македонците.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Пеев во осама. Пеев и за толпите и за осамениците.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Се запознава со некој композитор, и го пее неговиот прв хит Волео сам девојку из града.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Го пеам она што треба да им го кажувам. Опера...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Седев и три часа го пеев украдениот програм на Ралфи.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Не дека не знае сам да го пее писмото, ама поубаво му е кога друг го чита а тој да може да си замислува, да го гледа тоа што се кажува во писмото.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
аа такви има како нема Игејци коуку сакаш ки и најдете у ступанствуту ејми ги извадија тиа бишијнта и на нејнто место ги кладеа них има уд секаква семка не зн′м шо нема ки и најте как не ки и најте ама не ги наоѓаат кочините за бишијнта се там ама Игејци нема и бишијна нема и додека момата го пее писмото тие ја наоѓаат Демир Капија велат поуна су Игејци и навистина там ги има ногу тоуку ногу шо тукашни ни да мирисниш ама кучинте навистина имаат друга ава не е онаа шо е надруф таа уд надруф у носут дупка ти праве тоуку силна може уд збуботента вода на Вардарут која турка две планини близначки с′те уд камин шо са крева дур до небту и пу адна цапутинка џурка уд другта срана и врве надолу ду Гивгилија и у Гивгилија Игејци поуну Власи најногу ејми Ума уд ва срана а селто на Димустен уд другта срана, како да го слуша Пелагија неизговорениот шепот на Танаско.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
- Да, ти ми го пееш книжовното гледање!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Седи со здравје, жено - је рекол - и имај си умо на глаата јас дури да дојдам.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ватил кадијата ѓоа да пеит во фермано, од бентоите што биле внатре, молчејќи ѓоа го пеал, само со рилките мрдал и со глаата покажуал ѓоам пеел од бентоите и се чудел; Така сите лисја од тевтерчето беше £ превртел и беше £ препеал ѓоа.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Едно влегол во дворот и ете 'и попоите кај стојат облечени во фелоните.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ервехе како славејче го пеела италијанскиот јазик.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)