го (зам.) - оглуши (гл.)

Таа глувота чиниш го удри, чиниш го оглуши и него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Викањето на сеирџиите и трештењето на зурлите и на тапанот стана толку гласно, што се чинеше го оглушија просторот дури догоре, до небесата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во еден миг борачите се приграбија преку половина, тогаш на сите им се стори дека е сѐ свршено, дека Исо ќе го свитка вудве Лазора, ќе му го здроби `рбетот, но се случи спротивното: Лазор му се извлече на Иса малку настрана, го преграби одзади за половина и како да беше од лесен полесен го префрли преку левата рака и го акна од земја.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)