го (зам.) - наврти (гл.)

И ние сношти, од името на црквата, донесовме решение за таа работа да ѝ го навртиме на Антица — Илија Кристафилов.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Него ангелот ни го наврти, и ако му ја дадевме, ќе се ставеше капак на сѐ, бидејќи е од Кристафила.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Го наврте коњот на коритото, а сам тој испи, едноподруго, неколку копаничиња пресна вода, потоа се изми и преку сретселото, покрај ѕидовите Дамчески, одјава пругоре на Горник.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И кога татко му го наврти цел град да ми вика „уа!“, да не можам да препоминам по улица? (Гордо).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Подзапре малку и чистејќи ги ноктите со врвот од перцето неочекувано праша: - А јас да сум Херкул и да го навртам Вардар кон училницава, ќе ја исчистам ли, придавки?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)