Сообразно со нејзините утописки амбиции и принципот на интензивно движење, експресионистичката проза, од една страна, покажува „драматична” насоченост кон целта, а од друга страна, акаузалноста на композицијата често создава осамостоени асоцијативни односи и кружни повторувања коишто, со бујна реторика, го кочат движењето во одредена насока.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Конечно, дрогата не ги одредува вокационите канали на уметникот, на креативецот не му го одредува изборот на естетските форми на уметничкото дело, туку само ги нагласува, или пак, го кочи веќе постоечкиот избор кој бил присутен или се насетувал уште пред земањето дрога.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Оние од позади ќе почнат да свират, не сфаќајќи кој го кочи редот.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)