го (зам.) - испрска (гл.)

Кога се бричеше наутро, ставаше крпа околу вратот да не го испрска со пената од сапунот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ќе го испрскаме со вода, па така да се врати од кај неговите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А по секое качување на дрва или јаглен од визбата, редовно го четкаше.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Папуџијата го испрска со ѓулсуи и откако го распраша за ова и за она, ја повика ќерка си Тодора од куќата внатре.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Бел оган го испрска кога ја засече водата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)