го (зам.) - исплази (гл.)

Стана ја крена главата, ѝ се искриви на враната и го исплази јазикот. - Ја!
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Се запре пред огледалото и кога го виде својот лик, со потечени очи од спиење, со расчорлена коса траги од мармалад околу устата, останати од синоќа го исплази јазикот и му се искриви на својот лик.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Како од лоша вест, се растревожив морбидно, до мерка на зло претчувство: „Да не сум болна?!“ Ги повлеков подочниците и го исплазив јазикот.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Тогаш кучето, како да го потсетува својот драг човек, го исплази јазикот право кон него и почна да се оближува во знак на некакво задоволство.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Што направив? Си реков.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ха ха ха! - го исплази жолтиот јазик малата дебела сестра на Бистра. И си отидоа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но за да пристапиш кон извршување на заповедта (Да го исплазиш јазикот користејќи придружба звучна) Вистината треба да слезе од ридот на одбраните Да ја прифатиш како академски поучна И да поверуваш дека ти ја праќаат привилигираните..
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Лу се потпре на масата како мравојад од енциклопедија, го исплази својот долг и тенок јазик и го вртеше по снегот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ти се смеат, ти одобруваат, дури и ќе ти ракоплескаат, и наеднаш, кога најмалку се надеваш, ќе ти го исплазат јазикот!“
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Чудно е дека јас му го исплазив јазикот, му свирнав, а тој мене - бонбонче!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Многу паметно постапил со девојченцето кое без причина му го исплазило јазикот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)