го (зам.) - исколве (гл.)

Каде е тоа просо? Го исколваа врапците. Каде се врапците? Ене ги в капина.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ако посееш царевка, ќе се спржи, што ќе остане, чавки ќе го исколваат.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)