го (зам.) - заобиколи (гл.)

Премногу трагична историја што не го заобиколи ниедно семејство, со неизбежни разминувања и судири на животот и смртта...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Градевци, Бешивци, Полчивци, со дедот Колета и Бешот на чело, тргнаа први, да го заобиколат селото и да се најдат на јужната негова страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Море, шо му се плашите, ослепаго, на еден стар дркул; ќе го налегниме како вол, — им влеваше кураж Бешот на другите селски војводи, псуејќи го стариот мудур, Арсланбеја со кого беше долгогодишен пријател, како коџабашијата Трајко од Витолишта.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште пајтонџијата не ги беше застанал сосема коњите, пајтонот го заобиколи цел обрач луѓе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Настојуваше, по секоја цена, кога зборуваше за Татковите заслуги на полето на архивистиката, да го заобиколи образложението од предлогот за одликувањето.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Законодавецот овде повторно го заобиколил Уставот, кој пак јасно пропишува дека „Граѓаните имаат право на социјална сигурност и социјално осигурување утврдени со закон и со колективен договор.“ (чл. 34) и дека „Републиката се грижи за социјалната заштита и социјалната сигурност на граѓаните, согласно со начелото на социјална праведност.“ (чл. 35).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
И наеднаш навистина се сетив да се запрашам, дали мајка ми не е негде овде, и дали не ги следи моите мисли?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Даскалов го заобиколи коритото од камен наполнето со вода што се грееше на летното сонце, а потоа, барем така ми се пристори, ги забрза чекорите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
При влегувањето Арнаутите го заобиколуваат Илија, но тој се одвојува од нив и кинисува прв кон куќната порта.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
И двајцата настојуваа да го исфрлат зборот болест и болница, или колку е можно да го заобиколат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дури и кога Дон Гашпар беше назначен, па некои сакаа да го заобиколат неговото водење на верниците, мајка ми велеше: „Не одиме во црква за Гашпар, туку за Бога...тргнувај пред мене“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ограден со високи камени ѕидови и масивни дрвени порти, имотот претставуваше војнички предизвик за Турците но во истата таа мера се чинеше и неосвоива, па тие не го нападнаа; го заобиколија и дојаваа овдека, во Дупка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Не гледајќи во никого, го заобиколи Арса и појде кон ширум отворените порти на дворот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Петрович излезе по него и, стоејќи на улица, уште долго оддалеку гледаше во шинелот и потоа намерно тргна настрана за откако ќе го заобиколи кривото сокаче, одново да излезе на улицата и уште еднаш да го погледне својот шинел од друга страна, то ест, од предната страна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Го заобиколија стражарот и сите заедно го совладаа.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Никој неможе да ги разбуди.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во тие мигови ме обземаше очај, во толкава мера што ми доаѓаше да се вратам, да го заобиколам Шумшул –град и да се стрчнам кон Пупипафија, во која, речиси до вчера, живеев безгрижно.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во непознатиот крај низ кој минувам немаше населби и немаше обработена земја. Никаков знак на човечки живот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И покрај татковото дискретно предупредување, како довчерашни емигранти да се ориентираме кон професиите кои го заобиколуваат затворот, како што се медицинските или техничките науки, јас скршнав од ветениот пат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Неговата диплома, како во невозможна дипломатска мисија во татковината на животот, го спасуваше животот на семејството во балканската егзилска одисеја, без никогаш да ја открие својата Итака И конечно во стратегијата на спасувањето на своите деца и семејството во егзилската емиграција, покрај неговото речиси фанатично молчење за своето минато, кое според некои негови претпоставки можеше да биде опасно за неговите пет синови и едната ќерка, тој внимаваше тие да се определуваат за училишта и факултети кои го заобиколуваат затворот, како што нагласуваше во ретки прилики.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еднаш кога Мил остана цела ноќ во лабораторијата и не дојде на спиење, Богуле го заобиколи коритото со вода што му го стави мајка му, и низ прозорецот кој беше заборавен да се затвори со рајберот однадвор, започна да се спушта по јаболкницата, но се слизна на влажните гранки и падна.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кај Мајка се беа врежале Татковите зборови за училиштата кои го заобиколуваат затворот, па многу се загрижи за мојата иднина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во таквите моменти, одамна имам забележано, зборовите се во состојба да го заобиколат својот вистински господар, дури и здравата мисла ќе ја заобиколат, и ќе бувнат сосема случајно на несоответно место.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овојпат првин го заобиколи телефонот, го зграпчи како да сакаше да го задуши гласот во слушалката, но на крајот, кога забележа како зглобовите на прстите ја губат бојата и стануваат бели, ја отфрли таа намера и ја подигна слушалката.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Вчас, змејот го заобиколи ридот. Неговото чудовишно жолто око, настрвено на нив, ги палеше нивните оклопи со црвен блескав сјај.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Секој од нив ќе го остави екот од својот лет, звук што со ветриштата ќе го заобиколи светот и ќе им говори повторно во некои други времиња на синовите од синовите на нивните синови, заспани, а сепак вслушани кон немирното полноќно небо.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Она што е значајно за ова дело е тоа што со него Ворхол еднаш засекогаш го потврди своето место како писател и покрај минималниот удел во него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со еден единствен потег го заобиколи литературниот процес со цел да ја спроведе Флоберовата дефиниција за писателот кој треба да биде “како бог во својот универзум, невидлив, но секаде-присутен”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека го слушате текстот имате впечаток дека случајно сте упаднале во нечиј телефонски разговор со што всушност почнува и Филозофијата...:” Се разбудив и ѝ телефонирав на Б”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако не пресолувам - тој секое зрнце песок со недели го заобиколува.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
А.А. во својот вовед, откако го претстави ревносниот П.П., се обиде да го заобиколи мојот интерес за придонесот на православните Албанци во троверната толерантност низ вековите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)