го (зам.) - замени (гл.)

Директорот на установата е лично одговорен за законито, правилно и навремено извршување на функцијата на установата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А адвокатот може да го заменува адвокатски стручен соработник со положен правосуден испит, кој има засновано работен однос кај него – и тоа само пред суд од прв степен, за спорови чија вредност не надминува 1.000.000 денари, со согласност на странката (чл. 86, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, за поднесување на предлог за повторување на постапката на адвокатот му е потребно посебно полномошно, ако од правосилноста на одлуката изминало повеќе од шест месеца.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Директорот на установата има заменик кој го заменува во случај на негова спреченост или отсутност и го застапува во работите што тој ќе ги определи (чл. 33, ЗИС).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Вистинското пријателство е шепот на душата, ништо не може да го замени, за ништо не се дава, доаѓа само.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кој начин на интеграција го заменува?
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тоа барање за конструктивност одамна е препознаено во својата компензациска функција: „Од филозофијата се бара, откако религијата е изгубена, да се фрли на изградба и да го замени свештеникот.“ (Хегел)
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Години со ред, со него доаѓаше и Јон, единственото машко дете на млекарот, кое со тек на време почна сѐ поредовно да го заменува татка си, сѐ додека, не стави и самиот каскет на глава и не почна, место татка си, самиот редовно да го разнесува млекото.  Никој не знае кога Јон и Рашела се загледаа еден во друг, важно тоа се случи и сите го знаевме, особено по руменилото болснато на образите на Рашела, која од тремот, сета збунета, влегуваше во одаите со лонецот пресно млеко во рацете.  Така ние почнавме да се потсмеваме еден со друг кога ќе ја видевме Рашела како, во првата квечерина, внимателно загледана во огледалото, ја зачешлува густата црна коса, пред доаѓањето на Јон.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Единствено нешто на што се сеќавам беше Arcade, но и тој изгледаше како времето да му поминало, а друг магазин што би можел да го замени, немаше.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но, понекогаш, ќе се случеше да го заменува и главниот судија за некое кривично дело.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Со едно исто одело одеше - лете, зиме, пролет, есен - сѐ додека не го заменеше со друго.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Не дека беше имун за елегантност и дека не сакаше да менува повеќе одела, туку просто речено: не можеше да ги пушта нозете повеќе од што му беше чергата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Меѓутоа, трипати поголем од плодот е трнот на трненката, кој е на штрек во сите сезони на годината и ја брани грмушката, било таа да фрла ластари или да држи плодови, сѐ додека не го замени нова генерација со истите бодежи од бајонети.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Макар што кабинетот му беше во подрумот на поликлиниката, тој бавно но сигурно се искачуваше по излижаните скалила на хиерархијата во зградата на струката - од асистент до предавач, без амбиции да го замени пензионираниот шеф на катедрата и раководител на клиниката, за што и така немаше да наиде на поддршка ни кај колегите ни пошироко.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тој го препородува идеалот на можниот универзитет, фикцијата на сечииот пристап до извесна култура (која е непронајдлива и нема повеќе смисла), тој го заменува фунционира­њето на универзитетот како негова алтернативна критика, како негова терапевтика.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога и во областа на размножувањето ќе се воведат Гледиштата на книжовните катедри Епруветата ќе го замени машкиот орган А среќните луѓе, кутрите Неандерталци, најпосле ќе се Ослободат од својата Ахилова пета - тестисите.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Со завршен поголем дел од работата во денот, тој, во кутијата со ручек, внесува здрав апетит и чувство на задоволство поради работата што ја завршил, и тој не би го заменил овој ручек во кутијата, што му го спакувала неговата сопруга, со оброк сервиран во ресторан на маса прекриена со бел чаршав.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Енценсбергер невидливото го заменува со „непронајдливо“: „Секој од нас, некогаш, имал способност на игра, а една од најстарите игри е криенката.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Го заменил генералот Вацлав Комар, главен организатор и реализатор на грчката акција во Полска.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Има луѓе кое своето Јас потполно го заменуваат со некое друго Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Некои од нив, дури и кога се погледнуваат во огледалото, таму го здогледуваат Исус, Наполеон, или пак некоја владетелка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И во тоа гледаа божие претсказание: или дека човекот бил некој добросовесник кој ќе го пушти Бошета да си се врати па Бог го заштитил на тој начин што сè живо во Потковицата престорил на оглувено и онемено, (зашто ако го насетиле тие, потковичаните, како што биле насрчени против Хаџи Ташку и дружината, можело да се случи да го заменат со некого од нив и да го убијат) или дека тој, Бог, ги бележил и ги казнува Јанческите за нешто одамна сторено и преку нив и сите други христијани во Потковицата ги поучува да се припазат од правењето лоши работи.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го вклучи лаптопот и се логира на Моето маало, социјална мрежа која пред четири години го замени планетарниот Фејсбук.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Попрво, цел на таа трансформација е телото, преобразба на телото, употреба на телото, или, да кажеме “друга употреба” на телото: тело на желба, тело на задоволство, ерогено тело, кое го заменува функционалното тело на асимилација и елиминација, телото на хомеостазата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дали оваа реченица укажува на тој факт?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Да се обидеме да ја дешифрираме во светлината на тој настан: act (чин) може да биде заменет со зборот песна, на истиот начин на кој Гете во „Фауст“ збор го замени со чин; во библиската реченица „во почетокот беше збор“ (песна); во почетокот беше чин; red (црвено) е замена за хомонимот read (читање); ter or треба да се прочита како тенор; epergne може да стои наместо epargne (фр. да се сочува).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И го заменил коњот за бочва вино и каца саламура.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Така тие се покажаа како потполни сродници на болшевизмот кого што сакаа и успеаја да го заменат со шовинизам.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Веранди, тремови и шупи, на врвот од планинскиот венец, в шума вметнати - овде Рене неколку недели требаше да го заменува главниот лекар.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Кога колективното право на народот го заменува и задушува индивидуалното и граѓанското право?
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Но пред да пламне граѓанската војна во Либан и откако ги истераа Палестинците на чело со Арафат на кафеанчето му беше променето името во Либански рај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но откако пеколот го замени рајот во Либан, на кафеанчето му го бришат името. Повторно сигурно ќе се вика Нептун...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Народот се чудеше: ама чудењето го замени неверување: зарем во амамот да се појават змии, па тоа да е причината за затворањето?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Чудењето го замени и ликувачка претпоставка: море, какви змии!
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ќе ги потурчи и ќе ги направи свои анами, од кои ќе му се народат десетина машки деца, што ќе бидат здрави и достојни да го заменат по неговата смрт.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Прилеп го заменија со Саботско и Воден и таму одеа на пазар колку за сол, та дури и по верските прашања се префрлија на мегленскиот владика.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Бај Шишко мислам дека ми го замени дедо ми со вистинските приказни за селото, а и со некои нови, што за прв пат ги слушнав.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Мигот на јарката убавина во твоите очи е толку силен што не мислам на долгата темница што ќе го замени.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Тоа многу умешно го заменува грдиот губиток на светлосните сензации".
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека за Ване бакнежот на Загорка претставуваше вистинска скапоценост и не беше спремен да го замени за друга нежност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Она утро, додека ги чекав симидите во бурекџилницата, Б.С. спомна дека вплеткувањето во животот и во неговите противречности не е секогаш предизвик.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Рамката на приказната што послужила за подлога на варијациите е следнава: јунакот, „напатен човек” се вплеткува во тајна шпионска дејност (го заменуваат со вис­тинскиот шпион, шпионот во неволја му предава некаков таен документ, непредвидливо му раскажува за некаква случка и т.н.) и неправедно е обвинет за противдржавно, односно за крими­нално дејствие; освен тоа, јунакот располага со некои податоци каде да се бараат вистинските виновници (во „39 скалила” јунакот знае дека водачот на шпионската мрежа живее некаде во Шкотска, на село и му недостига делче на малиот прст на десната рака), бега и самиот се впушта во лов по него; така, јунакот се наоѓа во положба на „прогонет прогонувач”, полицијата му е постојано на трага додека самиот ги прогонува виновниците; на патот што, според правилата, го води до другиот крај на државата, го очекуваат безбројни ексцентрични настани меѓу кои особено се истакнува настанот, по кој тој се сврзува со убавата девојка која на почеток не сака да му помогне и сака да го предаде на полицијата; подоцна таа се нафаќа да му помага; случката завршува така што злосторниците се откриени, јунакот е ослободен од вината и започнува да живее со девојката.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Секаде ја имате истата перспектива, од Маркс до Вебер и Диркем, да не ги споменуваме политичките идеологии што настојуваат хаотичниот, несреден свет да го заменат со проѕирен реалитет.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Последниот голем обид светот да се претстави како суреден систем беше оној на Талкот Парсонс - обид на дезорганизираниот свет да му се наметне некој вид ред, со селекцијата на некои аспекти како нормални а други како ненормални, девијантни, што го нарушуваат моделот и слично.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Затоа и одвреме навреме ќе се затекнев како му се обраќам преку прозорецот, како го викам по име, му дофрлувам неважни зборови само за да се јави, да проговори нешто, или барем да ми го спомене името, да му го слушнам гласот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дека оној човек, кој ги полева леандрите во дворот, не е татко ти туку некој негов двојник кој доаѓа да го замени додека да се врати од неговите патешествија, ако воопшто некогаш се врати.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Извадоци од текстовите на Мирољуб Вучковиќ; Милан Прибишиќ и Марина Мартиќ Момент, 14, април-јуни 1989 The last of England, 1987 200 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Arman Schwiters okno.mk | Margina #11-12 [1994] 201 Ц ентарот Жорж Помпиду (Georges Pompidou) ќе ја претстави првата француска ретроспектива посветена на делото на Курт Швитерс (1887- 1948).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На Џарман му беа потребни неколку недели да го прифати фактот за присуството на вирусот во сопственото тело.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Општествениот ред се гуши, нацизмот во облик на поп-свет го заменува тој ред, и се ослободува енергија која Џарман можеби ја критикува, но која едновремено и го заробува”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Трговски центри го заменија градскиот плоштад, но постои значајна разлика во нивната функција: „За разлика од старите градски плоштади, кои беа и сѐ уште се места на дискусија на заедницата, на протести и политички собири, единствениот вид на говор што тука е добредојден е маркетиншкиот и другите видови на потрошувачки жаргон.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Комбинацијата од шопинг и комодифицирана рекреација во суперпродавниците и тематските трговски центри создава различни облици на псевдо-јавни места.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ако зборот „музика“ е посветен и резервиран за инструментите од 18 и 19 век, сега можеме да го замениме со поосмислен термин: организација на звукот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но можат ли тие силни играчки, тие автомобилчиња, топки, кукли, балони и ред други да му го заменат на детето другарчето?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ноќта бргу падна, сијалиците го заменија сонцето во одајките и додека вечераа во кујната, со нурнат поглед во чинијата со манџа Пелагија го откри Егеецот Димостен, Влав од селата на Кожув Планина, човекот со дрвената нога, со убавото лице, со благиот глас, со косата што паѓа врз очите, рече додека тој се биел против фашистите со партизаните, го запалиле неговото село, со другите куќи изгорела и неговата куќа, ама во неговата куќа била неговата жена и деца и оти далеку во други планини со бојови зафатен за несреќата дознава дури кога и тој останал без една нога а се лекувал тука близу Скопје, во партизанската болница Катланово.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Љујту лафат две удајки направил Танаско, ем гулемки, тутким! се јавува Чана кога се на сред плоштад и кога дедо Господ наумил да го запре топлиот ветер и да го замени пак со северко и во исто време да ги одзатне сите боски на црните облаци симанти ниско над градот и да нареди од нив да потечат бели пердуфчиња.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
_____ 5 Бегалците се радуваа што дедо Господ ги немаше сосема заборавено штом приближувањето на следната година го проследуваше со топло време, нека потрае, нека потрае, си велеа, дрвцата од социјалното пламнаа со првиот голем снег, убаво е штом северецот го замени југот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Меѓутоа, се јавиле и млади луѓе, нестрпливи, што сметале дека индивидуалната револуционерна акција и саможртвата можеле дури да го заменат колективниот народен напор и на таков начин да го спасат народот од последиците на едно општо и крваво востание.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)