го (зам.) - залула (гл.)

Најсетне - силен писок на сирената го залула бродот крај нив и им ги раскина срцата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Таа го издига јајцето до висината на нивните усти и го залулува конецот: „ам Трајче - ам Верче“.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Хистерично пеење и редење го залула каушот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)