го (зам.) - заврши (гл.)

Московскиот институт за нафта и гас го завршил 1977; работел како илустратор на книги.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како што знаеш, ланската година го завршив петтиот клас, а оваа година го зедов и шестиот со одличен успех.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Добро, синко... Што можам да правам, кога од тебе не можев да направам наследник во трговијата, - зажали татко му.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце го заврши говорот со извикот: - Смрт или слобода!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце го заврши основното училиште во Кукуш и се запиша во кукушката гимназија. Кукушката гимназија беше трикласна.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Зората се зазоруваше. Ѕвездата Деница тивко трепереше над селото Баница.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Откако се изредија да зборуваат уште неколку души, Гоце го заврши состанокот со зборовите: - Смрт или слобода!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Зората се зазоруваше, петлите пееја...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Саакаам даа звуучам како Боовхоб Дееее-лаахн”, очајуваше, очајно разочарана што не звучи така. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 115 Бидејќи имавме закажано да свириме во Трип, во Л.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
А., штом ќе истече закупот на Дом, снимивме само половина албум во тоа студио на Бродвеј (албумот не го завршивме сѐ додека не стигнавме на другиот брег, таму снимавме уште малку, а тогаш МГМ ни го плати остатокот).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во 1950-та, откако го заврши школувањето на Уметничката академија во Дизелдорф, Бојс неколку години беше обземен од длабока депресија, често опишувана како продолжена реакција на неговото доживување на Втората Светска војна, како воен пилот и падобранец.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сега веќе чувствувам дека морам да го завршам ова свое 24 Margina #15-16 [1995] | okno.mk писмо, иако не напишав сè што сакав.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Привлечноста на цртежите, не се должи единствено на постојаното користење на препознатливите симболи и нивната евокација на теми позајмени од уметноста на Симболизмот и Романтизмот, цртежот 88 Margina #15-16 [1995] | okno.mk секако зазема значајно место во Бојсовата уметничка биографија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„Така. Го завршивме полесниот дел. Сега останува уште потешкиот, да си најдеме зет”, ќе речеше мајка ми, додека ние продолжувавме да се шегуваме, а Рашела се правеше дека тоа веќе не го слуша, излегувајќи од одајата по некоја од безбројните работи, иако во лицето сосем се заруменуваше.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Аха! Сега ќе ве сошиа јас вас со самарната игла, токо чекајте!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ајде, фудул Митро, мори, При твојата мака... Но како нож му го параше срцето нејзиниот одговор, кој беше го поместил самиот Тоше во последниот стих и тој со натажен глас го заврши.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кој е за бегање — патот му е прав — нека си оди со здравје, — го заврши Ѓорче својот краток, но пламен говор сред дабовата корија и порача на еден од неговите четници да му подаде вода.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Навистина, Маково е близу и Бахтијар има резерва војска, ама не ќе може така лесно да разбере дека сме му отишле на госје, — го заврши Толе својот план со извесен хумор на крајот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Гарванов само промрмори колку да каже нешто: — Секој си е сајбија на својата глава, Ѓорче!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ги заслепила агите, потиснала некој онбашија, му намигнала на некој чауш, и тие сиромаси заслепеле, та и топови да носела ни ги видувале; — го заврши Шаќир разговорот за Митра и пак почна со други шеги.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Почна да ја префрла пушката од рака в рака да ја врти главата де на една де на друга страна и почна да го повторува она Атанас што му го зборуваше небарем одговараше пред учител, кој му зададе нов урок.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Прибери си ги паричките да ти се најдат на зол час — го заврши Мирче разговорот со Мирчевица и му откажа на поп Петрета да му биде аргатин денеска.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ти си стар мајстор за синџири кинење, — му поласка Сарафов и ја даде наредбата да се постапи по него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Me разбра ли брат Толе? — го заврши Атанас своето убедување, трудејќи се колку што може и не може да му објасни на Толета каде е патот кон слободата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
оние пак, кои го завршиле талкањето, влегуваат во метрото влегуваат како во олтар од длаборез и уште неседнати почнуваат да 'рчат, 'рчат во сите тонови, мнозина басираат ама има и такви кои фаќаат високи октави, заспаните 'рчат ли 'рчат ама нема кој да ги чуе отшто јапонија да ми ти била земја на затворени прозорци а јапонците да ми ти биле луѓе со затнати уши кои кога се будни во метрото спокојно си читаат додека сонародниците им се дават од 'рчење - ем си 'рчат, ем набрзина каснуваат нешто во сонот оти во кусиот сон има време и место сал за една плескавица (и тоа на месечина) што во мекдоналдсите се нарекува хамбургер.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Последни, процесот на миграциите го завршиле Словените и Аварите околу 615 Големата преселба на народите предизвикала големи промени во Европа каде што биле формирани држави од германските и словенските племиња.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Процесот на движење го започнале Хуните, околу 375 , а го завршиле Лангобардите во 568 со населувањето во Италија и Словените со населувањето на Балканот.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
- На мајка им у пичка на татко им у жучка - ги опцув и сочно го завршивме муабетот за проклетите курвини синови.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој го заврши факултетот во Скотје за разлика од црвените буржујчиња кои учеа во елитните факсови во Будимпешта и Солун.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Кога шуто и рогато можеа да земат диплома, зошто и таа да не го завршеше.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во тоа цариградско време, Татко го завршил класичното шеријатско право и исламската философија.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Откако го завршивме разговорот, на заминување, тој ми рече: Вечерва ќе ни биде гост Мустафа Ќемал Ататурк.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А кога ги откри битолските кадиски сиџили и кога навлезе во суштината на балканските конверзии, при што му се наложи и темата за јаничарството, тој повеќе немаше физичка сила, а ни време, да го заврши овој свој проект на животот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ние своето го завршивме.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
По матурата, во есента на 1934 година заминал на правни студни во Белград.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Основното и нижото гимназиско образование го завршил во родниот град, а виша гимназија - во Битола.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
„Овој плати за Караман!“ - мислеше. „Не стигнал далеку, а сигурно и неговите браќа му помогнале да го заврши животот. Го распарчиле некаде во коријата.“
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Неговите најдалечни, сигурни знаења допираа до некој си дедо Велко, кој бил колибар, но и ајдутин, па на ајдутски начин и го завршил својот живот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Да го заврши и последното одделение од основното училиште.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тоа свое славење го заврши со прилегнување, по што веднаш заспа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А кога некако го заврши школото во гратчето, никако не му се остануваше да пасе добиток или да ора нива, туку запна да продолжи со учењето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога го заврши вториот чин, Грдан не направи пауза ниту Горда се појави.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Па кога разбраа дека го завршил факултетот и дека бара какво била работа, му предложија да конкурира за едно од испразнетите места во магазинот, при сè што за таму беше доволно средно образование.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога го заврши факултетот и ја покажа дипломата дома, мајка му му ја грабна главата со обете дланки како излупена главучка зелка и почна да го бацува по двата образа: „Убав на мајка”, повторуваше просолзена, додека тој стоеше здрвен како росен зајак.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Бил Девит беше навикнат на ексцентричното однесување на Даниел, за да се почувствува навреден кога Даниел нагло ќе го завршеше разговорот и ќе се упатеше накај канцелариската барака.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Британика, спакувана во три тешки пакети, му ја испорачаа во станот токму кога го заврши ручекот и се чувствуваше „презреан“ за да оди да си легне.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
А потоа можеби ќе имаме доволно време за расправии и за починка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Даскалов го заобиколи коритото од камен наполнето со вода што се грееше на летното сонце, а потоа, барем така ми се пристори, ги забрза чекорите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Нам ни е предодредено да го завршиме ова што треба да се стори.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ете, произлезе дека е подобро што не сум го знаела татка си, инаку ќе требаше и јас да бегам од него“, го заврши мајка ми со шега тоа спомнување на божемната роднина).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој ги бранеше обидите на фундаменталистичките христијани да имаат своја верзија за создавањето која ќе се изучува паралелно со теоријата за еволуцијата во јавните училишта.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој го заврши воведот од своето дело Who’s Who со изјавата „Водечките интелектуалци со нивните стремежи за објективност ... се криминалци, а не ослободители на човештвото“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- Минатиот вторник го завршивме средувањето на библиотеката. Практичниот биланс е недостатокот на триесетина книги.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Пријателот ќе го заврши својот совет со сентенцата: „памти ми ја думата: внимавај на чумата“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
(7) Прашањето за тоа дали овие разлики биле таму (заедно на куп длабоко внатре ентитетот, чекајќи да бидат изнесени на светлина од страна на ископувачите деконструктивци), или се во ентитетот откако феминистките го завршија преобликувањето на ентитетот во социјална градба, поблиску до нивната срдечна желба, ми изгледа воопшто неважно.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Сепак, текстот сакам да го завршам со апел до чинителите на театарскиот чин кај нас: Не ја прикривајте завидливоста, ниту пак потребата од плагијат, оти тие, неретко, раѓаат нови и вредни моменти во творештвото!
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Поради доцнењето, не го положил испитот и не го завршил факултетот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Имено, кога Канети ставил точка и со тоа го завршил романот „Кант го пали огнот“ (работен наслов) во кој библиотеката на синологот ја пеплосуваат пламени јазици, почувствувал потреба да си го поврати изгубеното право на книгите затоа што ги жртвувал, како што самиот вели, за еден роман.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Откако ќе го заврши, му го подава на Методи.) Однеси му го ова на Крстју.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Остап внимателно го сослуша и го заврши интервјуто со зборовите: - Безусловно, ова не претставува никаков интерес за противпожарната заштита.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Трите збора оддекнуваат во нашите умови; читајќи ги, кажувајќи ги гласно, го чувствуваме, не за првпат исконскиот страв од ноќта, исконскиот нагон да го завршиме патувањето пред да се изгаснат светлата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Паша Емиљевич подробно објасни.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Што повеќе да бараме од него. Та нели навреме го заврши факултетот. Стана почитуван и ценет.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јана го заврши овој разговор со мислата дека и ова купче пари може добро да ѝ се најде во залезот на животот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Утредента на истото место, но овој пат со силно турско кафе и цигара, двете дами беа подготвени да го завршат разговорот кој беше почнат претходната вечер.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Како само едно камче успеа да го замати изворот кој требаше да го заврши патот до сливот чист како солза?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Посака животот да го заврши во покајание далеку од светот и самата да си биде судник.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Јана задоволна од веста го заврши пријатниот разговор со својата другарка од родниот крај.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада како што почна, така и го заврши разговорот не дозволувајќи ѝ на Ивона да поставува прашања.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Првата беше да стапне до највисоките снежни врвови, втората да го заврши медицинскиот факултет и третата да објави книга.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Го заврши со одличен успех третиот клас. Па тоа не е мала наука. Најпосле и сигурна одмена.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Разводот го заврши младата адвокатка и побрза да се омажи за да роди едно прекрасно суштество.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Ќе попрашувам по луѓето, велам, ќе попрашувам по пазарите, по анџиите. ״Најтешко ни е нешто да почнеме“, велеше Лазор Ночески, ״а многу полесно да го завршиме“ , му велам и влегувам во една од собите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој го заврши ручекот весело и по ручекот веќе не пишуваше ништо, никакви документи, туку онака малку си поужива во постелата сè додека не се стемни.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нешто од хероинот се задржува на моите заби, како леплива црна карамела.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Забите на еден џанки секогаш изгледаат полошо одошто се, а тоа е затоа што забораваат да ја отстранат црната леплива карамела и заспиваат пред и да го завршат пушењето. 83
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Го завршив серијалот. Секоја нова епизода ја запишав токму овде, за да остави неизбришлива трага од мене. За да не ја однесе ветрот. Впечатливи копнежи на несмирени лавовски грла.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ќе ги утешам оние што ќе се растажат.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Кога и тоа го завршивме, ја пребаравме одајата и најдовме сандаче. Го отворивме и онемевме. Пред нас лежеа дијаманти, со години собирани во рудничките јами.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
А и да не ги споменувам трговците со ништо, Пишпирик и Барбут- бег.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Своето кажување вака го завршил Жеро Жерав: Сега алчниот гавран лета од едно до друго место и бара мајстор да му го изделка клунот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со ова објаснување Водомар го заврши разговорот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Пред да го завршам, Аренсберг стави нешто во клопчето од коноп, никогаш не ми рече што, а ни не сакав да знам.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кога Duchamp го заврши својот Акт кој се симнува по скали и кога критиката побрза ова разложување на движењата на едно тело да ги спореди со сликарските дела на италијанските футуристи, знаеме со каква категоричност Duchamp тогаш го порекна нивното влијание; неговиот проект, изјави тој, нема никаква врска со нивната естетика.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се сети дека Татко, кога дојде на планираното поглавје за јаничарството во својата Историја на Балканот низ падовите на империите, не можејќи со години да го заврши овој дел, го напушти овој проект засекогаш.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со текот на времето, со залетот на мислата и имагинацијата, својствена за големите автодидакти, размислувајќи за жилавото одржување и преживување на османско-ориентално-турските заемки, сѐ повеќе размислуваше да го заврши проектот за Историјата на Балканот низ падовите на империите, запуштен на времето, најмногу поради немоќта да се соочи со јаничарството и јазиците во долговечното османско владеење.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XLVI Кога започнаа да трагаат по опасните турцизми во балканските јазици кои во толковните и другите речници носеа најчесто ознаки дека се зборови историзми, кои главно си го завршиле своето значење, Татко и Климент Камилски не можеа воопшто да си претпостават, по нивните сестрани потраги, колку продолжуваше мистериозното присуство на овие поими, со незавршено, изменето и разгрането значење во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски се сети дека на Татко од Париз му ја донесе книгата на Наум Вајсман, Јаничаритtе (одбранета дисертација на париската Сорбона во 1938 година), а тој, понесен од оваа книга, мислеше дека конечно може да го заврши поглавјето за јаничарството, па потоа да го заврши и проектот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој набргу ги сподели своите нови дилеми, откако Камилски ги изнесе резултатите од својот последен извештај: Колку и да работиме, внесено и вредно, ние тешко ќе стигнеме до нашата вистинска цел: да минеме низ јазичното чистилиште на сите турцизми во балканските јазици и да ја утврдиме листата на стоте (без)опасни зборови?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Госпоѓа Камилска не можеше во мигот да разбере за какви нови времиња се работи, прашално го погледа својот сопруг, а тој продолжи: Ние работиме да го спасиме Балканот, иднината на нашите потомци...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Митологијата којашто ги зафати балканските историографии во втората половина на XIX и XX век, во времето на подемот на новите држави- нации, во голема мера ја деформира историјата на Царството чие постоење и цивилизациски обележја, кои често биле заеднички со истите народи, се настојуваше по секоја цена да се избришат од меморијата на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски тоа добро го увидуваше и еднаш со отежната совест и ѝ призна: Уште малку ни останува да го завршиме нашиот проект, потоа ќе дојдат подобри времиња, те уверувам...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потајум таа бездруго се надевала дека Али Фети можеби ќе го задржи својот внук во Цариград, ќе направи од него човек, како што си велеше повеќе за себе, отколку за другите, а потоа ќе ѝ се исполни желбата животот да го заврши во земјата на своите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Коњот го заврши својот живот в круг, кругот беше нула.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Го набљудуваше и таткото на неговата сакана, неговиот долг, маркантен нос, неговата нежна руса коса, негуваните долги руси вешто-подвиткани мустаќи и неговите убави, големи, силни раце со кои вешто и брзо го заврши писмото ставајќи точка на крајот со едно театрално движење.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кога професорот го заврши шевот на кожата, дишењето престана.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во една пригода, верувајќи во својот предлог Арафат ќе истакне дека во рамките на движењето Фатах, Палестинците и еврејските сафарди, кои го сочинуваат мнозинството во Израел, и имаат многу заеднички обележја и би можеле среќно да живеат ослободени од ционизмот и арапскиот национализам Арафат набргу официјално ќе го напушти својот сон за создавање на една обединета и демократска држава, кога на 15 ноември 1988-та, во срцето на Њујорк, на Ист Ривер, пред двесте дипломати и други поканети ќе го заврши својот говор со зборовите, со стиховите на поетот Махмуд Дарвиш: Ви носам маслиново гранче и пушка на борец за слобода.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Последниот разговор во барокното здание на Сојузното министерство за надворешни работи во Белград, требаше да го имам со тогашниот сојузен секретар, односно министер за надворешни работи Будимир Лончар.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тогаш обраќањето во храмот го завршив со зборовите: Народот на оваа земја, на Македонија, во храмот Света Софија, му го дари најсветото што може да му биде подарено на еден поет - неговата тивка светост и тишината на истрајбата во времето, како пристан на големиот Махмуд Дарвиш во враќањето од егзил во силната прегратка на човештвото...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се најдов пред кабинетот на другарот Сојузен, во очекување тој да го заврши разговорот со друг вратен амбасадор од мисија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За разлика од кривата на владетелите, со јасна линија на подемот и падот, Арафат ќе оствари повеќе такви криви на владеењето, со чести полети и падови...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ја претставував поезијата на Махмуд Дарвиш во катедралната црква Света Софија во Охрид, како на заедничка молитва на обединетиот поетски свет, на еден вид свето заедничко присуство, според синтагмата на поетот Рене Шар.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ете, го завршив четвртиот клас и се подготвував за понатамошно школување.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Девојката го заврши ручекот брзо и замина, додека Винстон остана да испуши една цигара.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го свитка во ролна купчето хартија што го заврши и го спушти во пневматската цевка. Поминаа осум минути.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас тогаш ќе бидам бледа и студена, но ќе те почувствувам и ќе те разберам.) Ханка го заврши пишувањето на писмото со истите зборови како што го започна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ќамуш пред дванаесет години го заврши животот во пожар што го пеплоса хотелот “Витоша” во Ќустендил.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Направо го заврши првиот клас во Средното угостителско. Има девојка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Папсан, го заврши денот пред надурленото лице на манастирскииот измеќар, кој не го пушти да оди сега и на спиење во некој ан, како што сторија другите. Напразно лутење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во имја отца! - рече и го допре челото со трите прсти, - и сина! - и ја спушти раката над папокот, - и свјатого духа! - и ги залепи трите прста до десното раме, - амин! - го заврши крстењето.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Иако овој закон во прв ред ги засега работниците кои го завршиле својот работен век и станале пензионери, и, се разбира, сите работници како идни пензионери, со него се регулираат и важни прашања кои ги засегаат работниците токму како работници и тоа е причината зошто ја вклучивме анализата на овој закон во оваа студија.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Да, го завршив - одговори Елена, како за нешто неважно. Намерно.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Го заврши факултетот? - праша Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Ех, што... Да го завршам кругот... - рече Илко.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Дојде крајот на учебната година и Богуле го заврши училиштето со многу добар успех, иако учителот, и оваа година, како и во претходните, беше во дилема каков успех да му даде, зашто Богуле во текот на годината покажуваше нееднакво знаење: некогаш лекциите ги раскажуваше извонредно добро (тоа беше во оние денови кога неговото станување ноќе татко му го го користеше да му ги чита лекциите од книгите), а понекогаш уста не отвараше, стоеше како смакнат, замислен, нем, дремлив.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
XIX Како што наближуваше учебната година со која Богуле требаше да го заврши училиштето, така Мил сѐ повеќе го задржуваше Богулета кај себе во лабораторијата, не оставајќи го многу да се шета со другарите, да го губи попусто времето, туку му даваше нешто да работи во лабораторијата, да го упатува постепено во науката, објаснувајќи му по нешто што е достапно и разбирливо за Богуле, да му ја потпалува фантазијата и желбата за наука.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога го заврши своето владеење Северецот, и кога фати некаде, во селото пак стаса владиката.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Но откако го заврши средното хемиско училиште, и две години студии на факултет по био-хемија, мајка му немаше повеќе можности да го школува понатаму, а и не сакаше да биде сама дома, та тој ги прекина студиите.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Карал, бил, бисил, така поминавме овој сефер, та до реда ала што ќе поможе, ако се нафати некој да оди во тој змијарник – го заврши Суљо-ага своето правдање за неуспехот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Нели сакав приватно да го завршам?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Денот го завршија пред ќумбенцето во просторијата кај Петра, поткаснаа од она што уште го вртеа во торбите, се напија и топол чај, а после Чана ја црпна мајка си и отидоа од другата страна на ѕидот да го дочекат сонот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ќе се обидам денес да го завршам нејзиниот портрет.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Питер Фонда и Денис Хопер штотуку го завршија Easy Rider (Голи во седло). okno.mk | Margina #17-18 [1995] 235
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
— Ми дојде ли мори, продадена душо? — го сретна Милан Јована и му ја покажа сувата врба крај Вардар, што требаше да го заплаши Ѓура дека таму, на врбата, ќе го заврши животот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Учебната година помина. Крсте го заврши и третото одделение со одлична оценка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ова му овозможи да биде примнат до есен во втори клас, но материјално не беше никако осигурен, та одвај го заврши овој клас и пак со аргатите пред Петровден се врати во родното село.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Поучете не пак вие, стари, сте здрели луѓе, да не а оцапаме ние сега, макар да не сме и ние толку зелени. Co ова Доста го заврши разговорот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Овие Балканки, кога ќе го завршат училиштето, ни остануваат верни, веруваат во нас, како во нивни родители, заштитници!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Најстариот брат, откако го заврши средното техничко училиште, хидроградба, веднаш се вработи, а потоа и другиот брат, кој заврши средно ветеринарско училиште, исто така се вработи во една ветеринарна амбуланта, во едно поголемо село во Западна Македонија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На крај, пред да го завршат разговорот, само рекоа: - Ќе се проучи...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Цветан Горски го заврши своето излагање.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Нешто е започнато еднаш и не е завршено така што се чувствуваме тоа, најпосле, на сон или на јаве да го одредиме и да го завршиме.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Само што втасав дома ми јавија дека те привеле – го заврши диктирањето Роман Гигов Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но тој не дочека да го завршам прашањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Изгледа ти и не си сакал да помислиш дека Денко Самоников најмалку живее овде и сега - паметам дека го завршив моето излагање- Тој изгледа одамна беше зачекорил во она друго време, во кое се наоѓа сега.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во тоа ја гледам разликата помеѓу тебе и Жолтко - му реков на Б.С. со некоја чудна сигурност иако не ги познавав ни него ни Жолтко подолго од една ноќ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не си спремен дури ни да наѕирнеш во тој зачудувачки свет на сладоста - го заврши запенет својот кус монолог Жолтко!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека видовте како лазејќи отрча под бирото на Мирко Бунде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Овој дел од настанот ќе го завршам овде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност токму со неа се обиде да го заврши тоа наше сеќавање од минатото.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Молчев. Бев и премногу свесен дека објаснувањата со кои располагам не се употребливи за оправддување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Некаде кон крајот на летото татко ми навести дека многу брзо ќе го заврши својото проект.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И волјата и намерите се подложни на ограничувања, се обидува да го заврши своето објаснување Лев Петрович некогашниот Белогардеец, воен другар на татко ми, и притоа се насмевнува или се обидува да се насмевне.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
По еден и пол час го заврши говорот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Режисерот на филмот се разболел и Хичкок, во соработка со продуцентот Сејмор Хикс (Seymour Hicks), го завршил филмот во студиото Излингтон.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
По плажата минува едно поголемо теле, Климче го гаѓа со камен.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Потребни се само неколку минути откако гостите, посетителите на градината, ќе го завршат својот оброк, па чиниите, со сиот прибор за јадење, остатоците од храната, трошките, да ги снема како да се избришани со волшебно стапче.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дени, како што реков, дваесетина години била жена на боем, па оваа оставена градина, подобро парче од градина, е некој вид омаж на тоа време; капејќи се во бањата или седејќи во еден од ’рѓосаните столови таа може да ги одмори погледот и умот од забревтаното темпо на негување на онаа другата, големата, официјална градина и од постојаното примање и гостење посетители.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Самоуверениот и згоден менаџер на проектот го заврши своето излагање, спомнувајќи ги глобалното село и неизбежниот процес на демократизација, следеше вообичаеното ракоплескање, потоа се појавија келнерите со послужавниците и слично.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Таму тој остана сѐ дотогаш додека учителката не го заврши раскажувањето на убавата приказна што ја имаше подготвено денес за децата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Веројатно некое училиште за чиновници во пошта.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ова се случуваше онаа година кога го завршија со геометарот Лев од Одеса премерувањето и обележувањео на трасата на пругата за Кочани.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го завршил истото училиште што го заврши и Аксја, или нешто сосема слично.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
По три години работа, Арилко го заврши иконостасот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сѐ што се случува во селото: добро или лошо, се случува на него: преку него врват и свадби и свадбари, и погреби и музики, и арамии и војски, по него во селото доаѓа една власт а си заминува друга, по него се испраќаат и пречекуваат луѓето за војници, печалбарите по светот; на него седнуваат старци и старици да се топлат на сонцето, на него везилките од селото се собираат да везат и пеат; на него се читаат наредбите на власта, по него се тркалаат бочви за да киснат во езерото; крај него се садат муренкови стебла за сенки; на него говедарот го собира добитокот за пасење; којшто ќе дојде од градот или околните места да купува и продава, на него купува и продава; тесните сокаци: одат кај ќе им текне; се кршат, се извиваат, се провираат меѓу куќите, кружат и пак одново се враќаат и излегуваат на широкиот пат крај езерото; по отпадоците што се фрлаат на нив, се знае која куќа што готви за јадење која што заклала; која бара заскитан добиток или деца, во која се веселат, а во која водат војна; по тие сокачиња, ако си невнимателен, можеш да се чукнеш во столче, во синија, во каца, во кош, во тезгере, да се слизнеш на лушпа од тиква, од лубеница, од лепешка; да цапнеш во бразда што одненадеж ти излегла, да се сретнеш со натоварено добиче со кое не ќе можеш да се разминеш; да ти лавне одненадеж од некоја порта куче, да те запраша некој кој си и кај одиш, да те викне некој што започнал сам во дворот да пие; низ нив и зиме и лете струјка ветер од езерото и шишти како низ тутурка, како низ оџак; галеб кога ќе се најде во нив, креска како да се загубил; боите на куќите: сината: луѓе вљубени во езерото, во мирнотијата, во спокојот; мудри, темелити, неизбрзливи во ништо, сигурни во она што го прават и говорат, верни на она што го преземаат или ќе го наумат; добри, предобри, душицата како на дланка да им се гледа; засакаат ли нешто - се врзуваат за него трајно и за век, како што се врзуваат земјата и историјата; зелената: скитници; непостојани во сѐ: во потфатите, во работата, во мислите, во духот, во зборот; она што го започнале денеска да го кажуваат, ќе го завршат вечер, утре, или никогаш; не држат многу за ред, за збор: зборуваат за работи што не им се доволно јасни, одговараат на прашања пред убаво да размислат, решаваат пред да бидат наполно сигурни; слобода и ширина имаат во сè; жените со рулче на раце или на босици седат на прагот; децата им мочаат кај им е ќеф, седат на прагот или скитаат по сокаци; очите им играат како во масло.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Не сум болен, Танаско. Ми се тресат од некоја внатрешна треска што ме тресе и што не ми дава мир, што не ми дава ни сон, ни спокојство, додека ова што го започнав, не го завршам...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога по неколку години Столпник го заврши училиштето, татко му се разболе и умре.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Заведен од духовитоста и афоризмите, читателот е поласкан да присуствува на едно вакво општо дрдорење.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека ова го пишувам, речиси го завршив продолжението на Голиот ручек.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Што е следното на ред - комодата? работната маса? купатилото? веќе го поминав купатилото со правосмукалка, и мислам дека ќе го завршам денеска...
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Постојано мислам на тоа,” продолжи таа одушевено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа го посочи и вашата соученичка која токму во насоката за одржување на хигиената го заврши започнатиот расказ - Одгриз на срцето.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Беа изморени, па и времето брзо си помина, Томе го заврши состанокот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Меѓутоа, пред да го завршам писмово, би сакала нешто да биде јасно меѓу нас.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Повеќе години, се документирам во пишувањето и на романот Тврдина од пепел, за кој ќе ви пишувам во друга пригода и очекувам да го завршам идната година.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не би можела да го завршам ова писмо без да ви посакам убав престој во Франција.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
ЈАКОВ: Тогаш одам кај министерот за шумарство, затоа што доаѓам од кај министерот за сообраќај. (Пауза.) Го заврши епот?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
ЈАКОВ: Зошто не твојот еп? Го заврши? НОВЕ: Работам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
НОВЕ: Каква драма? ЈАКОВ: Каков живот? Го заврши својот еп? НОВЕ: Работам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Според Емери, тоа била "добра идеја" и требало да се искористи.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во разговорот со Емери лицето Х истакнало дека "има рак и оти му остануваат уште шест месеци живот... и сака својот живот да го заврши славно, па ако ние му дадеме посмртно одликување и ако се грижиме за неговата жена, во случај да ја добиеме војната, тоа би се обидело да го убие Хитлер".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Ќе започнеше голем сон во една татковина, ќе го продолжеше во друга, ќе го завршеше во трета.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Сега на директорот на тиранскиот театар му беше многу полесно да го заврши говорот во стилот со кој и го започна.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
На крајот, го завршив мојот расказ со наслов Мртвите божества, па му го дадов на Татко на вообичаеното прво читање.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Не ја испушташе таа работа веќе шест години, откако го заврши Барнард (дипломирала реторика и странски култури), и работата совршено одговараше на нејзиниот темперамент.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Антрополозите- истражувачи коишто живеат на реката Дањак на Борнео или меѓу Курдите во Курдистан ѝ праќаа груби и граматички збркани извештаи за своите согледувања, а таа тогаш брзо ги прилагодуваше за популарна употреба.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Природно, валканите и егзотични болести, како и суровите обичаи и одвратните навики, играа главна улога во нејзините текстови.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И, добри мои читатели, да го завршиме разговорот со тоа што ќе повториме дека сите сме должни да се бориме за поубав свет, свет во кој сите ќе бидат еднакво среќни, во кои сите ќе се почитуваме и ќе си помагаме.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Да го завршиме разговорот за првата љубов со една песна од поетот Мирослав Антиќ: НАПИШАНО В СРЕДА Првпат в среда се сретнавме - дотогаш не се ни позиававме.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Или, поинаку речено: „Тоа што можеш да го сработиш, да го завршиш сега, не одлагај го за после“.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
НАШЕТО ЗНАМЕ Развевај црвено знаме и легенди борбени плети, веј се над нашите глави - слободата нека ни свети.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И, сакајќи да го завршам овој наш разговор за убавите и грди зборови, во моите мисли е еден расказ од советската писателка Осеева, со наслов “Волшебниот збор“.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Би сакал, добри мои, да го завршам овој разговор со мојата песна “Нашето знаме“
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Па, добри мои читатели, да го завршиме овој наш разговор за времето со народната поговорка: „Што можеш да свршиш сега, не одлагај го за после“.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И да го завршиме разговорот за давањето и помагањето со тоа што ќе се согласиме дека помагањето и давањето се убава човечка особина, што и му помага на човештвото да опстанува и да се развива, но барањето и очекувањето некој потоа да нѐ фали, да нѐ возвишува и да ни враќа, е грдо и нечовечно!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Да го завршиме нашиов разговор со тоа што ќе речеме: со парите треба да се постапува вмимателно.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Да го завршиме, добри мои, овој разговор со една моја песна во која се сеќавам на своите учители.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А, кој има повеќе права, има и поголема одговорност, - го заврши тој разговорот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Некому мораше да му се пофали дека ракописот го завршил.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Извини“, неочекувано му рече Марко кој успеа да го заврши или прекине разговорот со колегата од другата страна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За друго, прашај некој друг, јас ништо повеќе не знам“, го заврши своето кажување Никола Толевски. ***
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сепак, му успеа ракописот да го заврши некаде во првата третина од последната страница на зелениот блок.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ниеден одговор не ме оставаат да го завршам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Неговите, пак, му рекле дека не мора да работи ништо, за да биде слободен да го заврши факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Знаев дека го можам тоа и дека имам сила на еден здив да го завршам факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Но, ете сега ја добив можноста да го завршам мојот сон и тоа во мојот роден град. Навистина неверојатно.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Како и да е, значи, го завршив тој кошмар и на ред беше иселувањето од станот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тие сакаа прво да го завршам факултетот кој што го имав започнато и мислеа дека не треба сега да ја пропуштам таа ретка прилика која што ми беше дадена, за што сепак беа во право.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Чинот го завршив откако испив еден џин и го фатив патот за да легнам порано, зошто сонот ме лечеше секогаш кога бев осамена.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Основното училиште Орце го завршил во Велес, а гимназија учел во Солун.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ние своето одамна го завршивме. И замолкнаа. Секакво зборување беше излишно.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Дури, во една пригода, нејзиниот татко изјави за „Премиер”: „Нема да дозволам мојата ќерка да ја опкружуваат фоторепортери и новинари, а да биде далеку од својот дом.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Зошто? Па затоа што, откако го прочитав Гете, кој по малку и тормозеше со оној свој баксуз Вертер, решив малку да „мењам жанр”, што и рекол брат ми, и да прочитам нешто од писанијата на мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тогаш на пример, го пополнував оној со сликички за Сара Кеј и никако да го завршам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Често ѝ префрлав поради тоа, но да знаев што сè ќе ме снајде откако ќе се нафати да го заврши, можеби и ќе ја прекинев навреме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Првата, за да го заврши школувањето, а втората за да ги одбегне сите оние фрустрации што ги доживуваат познатите личности.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Колку и да купам, се исти ми се паѓаат, а ониешто ми недостигаат никако да ги погодам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Миру ја истка специјално за мене пред да го завршам мојот килим – рече Игбал. – Мислам дека и нејзе ќе ѝ успее еднаш да лета како што летаме ние двајцата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)