- Чиј војник е, велат, чиј? - Не знам, велам, Србите го забраа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ами, пат? - Не знам кој пат да го заберам, вели Мирче.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Разбирливо, не одеше, повеќе на работа; не излегуваше од срам ни в град ни на улица; се шуткаше дома до полите на мајка си како мрсулав кабаетлија, чекајќи да го заберат да одговара за својата неодговорност.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Си го забрала сонот, што се вели, и за мене спие. 20.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И некој силен пламен ми се накрена. Ми го забра, ми го забради лицето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)