го (зам.) - забележи (гл.)

Чанга кога го забележа од далеку татко ми со паларијата, не можеше да им поверува на очите. Силно се прегрнаа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога ќе го забележеа од далеку, другите козари со стадата доаѓаа да го поминат времето со Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Моментно не можам тоа да го забележам ни на некое ливче зашто се наоѓам во мрачната страна на животот, во визбите на животот за кои луѓето најчесто не се свесни.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Кога тоа го забележав на првата тезга, помислив дека е тоа некој аранжман на моите домашни.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Гоце го забележа тоа. За да ја скрие забуната, господски им со поклони и се поздрави.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце и Ѓорче го забележаа тоа намигнување, но се направија како да не забележале ништо.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Ти ли си? - пак праша затвореникот, како да не им веруваше на своите очи. - Да, јас сум.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Кој како си солел нека си срка, како си дробел, така нека си јаде.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гледајќи го, како господски се држи, еден од Турците го покани: - Бујрум, бујрум ефенди!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Султаниното бистро око го забележа тоа и го покани: - Ајде, Никола, да вечераме!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Трговецот одвај го забележа човекот, му пристапи и тивко му рече: - Брате Даме!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Јас мигновено го забележав тоа. Зар и вие, ќерки мои? Ами јас и Агна сме ти носеле лимонче, мори старо!
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Првото што го забележав беше дека ми снема едно цело пакување сол. Подоцна открив дека овие од Пустенец ја изеле со малку леб.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Десно до машината го забележав големиот плик што ми го донесе утрото поштарот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јадранка продолжи да го вози овој филм, иако никој во автобусот не можеше да го забележи тоа.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Соседите го забележаа огнот дури тогаш кога сè беше доцна.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Не е проблемот во сумата. м Го заслужуваш лебот што ти го плаќа државата?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како е кај тебе на факултет? Се чувствуваш како некој загубар што шинтерите од одделот за приватизација не го забележале? okno.mk | Margina #15-16 [1995] 77
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се чувствувам засрамена што сум Германка”.  Од нејзината соба се појавува поручникот.  „О, Вие сте Германка?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со своите тажни очи на кои тогаш првпат го забележав настојчивиот поглед, ја фиксираше мајка ми.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Насетувам што мисли му се ројат во главата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Јас уплашено ја гледав мајка ми, а кога таа го забележа тоа, дојде до мене, ми се насмевна и ме гушна, држејќи ме долго во прегратките.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Не гледајте кришум, слободно свртете се и погледнете го убаво; тој и онака нема да ве забележи, како што, онака стивнат и повлечен во себе, и него, кутриот, никој одамна не го забележува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Едно попладне, враќајќи се по молитвата од каалот5, го забележа сина си како забрзано излегува од чаршијата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Веднаш го забележа. Застана и го погледна со поглед во кој имаше жал, збунетост и неразбирање за случувањата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
По мајка Германка, по татко Еврејка.  Хана, значи, го забележува немиот ужас на лицето од ќерка ѝ, и како да го видела најголемиот ужас што една мајка може да го доживее, доаѓа до масата, замавнува со сета сила и шумно ја превртува.  Германските војници застануваат.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога повторно ќе тргнат угоре, само Мартин го забележува - јасно, во себе - нејзиното отсуство.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Штом го забележа, веднаш стана, замавна со бастунот што стоеше пред неа по човекот и почна толку силно да му вика и да му се заканува, што тој брзо се оддалечи, избега...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кај Неа Каликратија слеговме на морскиот брег, но само за миг, за да навлеземе пак подлабоко во копното, а потоа повторно да се спуштиме кај Неа Мунданија, на чиј пристап е истакнато едно огромно пано, кое го забележува секој посетител и патник.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Кочо го забележа него уште од воз - сѐ така пијан и готов да се кара.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Му се стори дека и стражарот го забележа него и дека на секој поврат со коњот, навидум намерно и како случајно, неговиот поглед пак се запира токму на него.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И еве го сега над оваа позиција од која му зависи дали ќе го забележи желаниот успех или ќе биде пак изоставен, сега пред самиот праг, како човек што долго чекал во редот пред театарската каса, а билетите се свршуваат токму кога тој му пристапува веќе на шалтерот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Човекот го забележа Коча и му се усмевна некако усрамен.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мајсторот, заинтересиран и психолошки да го следи партнерот, го забележа веднаш ова и во првиот момент, токму кога ја одби понудата, му се стори дека во таа нестрпливост на противникот се јавува извесен изглед за неговата победа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кога го забележа, Коча, наведе глава и полека наближа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Ај таксират“, си повторуваше тој во себе и, сиот исплашен, гледаше право да се пикне негде во задните редови, до самиот ѕид, само да не го забележат по нешто. Попосле како да се поослободи малку.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Гледачите (така можеме само условно да ги наречеме) не го забележуваат екранот, туку ги примаат информациите непосредно на нервните завршетоци, што им овозможува вистинско „доживување на програмата”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Можеби и плаче, но ние тоа не сме го забележале.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Штом го забележав меѓу двајца војници, ми стана јасно ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Учителот го забележа шушкањето и го прекина со шуштеж нис стиснати заби.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
На големиот одмор се распрашувавме за него, но никој ништо не знаеше да ни рече.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ех, колку е убаво да имаш тетка мажена во Белград, па да си одиш на гости и да видиш токму такви ескалатори... и многу други необични работи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тато го забележа моето несвесно движење кон клучот и спокојно рече: “Не, нема потреба да се грижиш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Никој не го забележа нашето влегување.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Одеднаш Дејко со глава нишна накај копчињата на тезгата за галантерија.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Затоа одвај дочекавме да заврши петтиот час и да одиме да го побараме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кој не го забележал црниот шешир на Маргарет Етвуд не знае дека тој, всушност, му држи сенка на некој нов ракпис.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Бело се насмевнува и бело отпоздравува лебетот во едно од езерцата во Кјото.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Но уште првиот ден кога Мефаил ги собра Полчивци на сретсело за да им ги покаже „лошите“ луѓе што не сакаат да платат, Толе го забележа Андона мегу другите есири и гледајќи го така млад, јак, буен, (а Андон беше и личен скоро како Толета) крвта зовре во него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се разнесе грмогласно „ураааа!“ од четиристотини грла и залпови од пушки.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Конзулот го забележа тоа и го утеши: — Не жалости се, Мито, и не губи го времето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стражарот го забележа огнот од цигарата и ја зеде пушката на готовс, но знаеше дека кој чури цигара не е лош човек, та го дочека на десетина метра пред него и силно викна: — Ќим с'и сен (Кој си ти?) — Бен'м коџабаши (Јас сум кметот) — одговори Илија и му се приближи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Биди ѓенеш, ќе се сврши, море, и оваа работа како што се свршиле толку пред неа!...
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Почнаа да се ѕверат низ честарот, погледнувајќи ги своите другари лево и десно, а селанецот го забележа Белчета во букашот, си ја поткаса долната муцка и подзина да викне, но во тој момент Толевци изрипаја од карпите со страшен натприроден вик и ги фрлија готовите бомби кон групите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— А бре каде, ефенди; (за рајата сите Турци беа ефендии) носа еден важен абер на муљазимот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе го забележа тоа и се разжали како ќе се раздели.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Адолфина, паулина, марие и роза - сал една би била вишок во драмата на чехов а сите се отпишани од тефтерот на брат им зигмунд фројд отла и кажува на адолфина дека ги довеле во логорот во терезин и дека е најдобро тука да останат што подолго отла и кажува на адолфина дека храната е еднолична, катаден супа од леќа а попатно и спомнува дека има брат по име франц кафка адолфина веќе почна во себе да го портретира кафка мачејќи се во шеширот да му ја смести ергенската несреќа - во бараката на трудниците несреќата има друго име во предвечерјето на смртта и без месечина јасно се гледа дека црното млеко не е поетска измислица под црно сонце во црна темница четирите сестри на зигмунд фројд спокојно го чекаат црниот воз кон невратот рано в зори и не го забележаа брат им зигмунд како нервозно се тртка лево-десно на перонот пред да си ја испрска совеста во ѓолчето од сестрински солзи.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Сепак кога дојде некој средовечен човек, го забележа.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
ТИТО вети дкеа ќе им даде на АПОСТОЛСКИ повторувам АПОСТОЛСКИ и на неговите другари содржајна директива во однос на овој предмет и јас сум заинтересиран да разберам дали подобрувањето кое ти веќе си го забележал се остварува“.301 Меѓутоа, веднаш по оваа информација Милер ќе го извести Force 399 дека Тито го известил “Апостолски дека ИСЛД е британска воена мисија и ќе останат во Македонија“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Картер: Враќајќи се од натпревар на шурушите го забележавме овој леш... Margina #26-28 [1995] | okno.mk 55
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Очигледно, човекот не влегува во кола мислејќи: „Одам да се ѕвекнам од некое дрво“, но желбата е тука, зарем не, а тоа и самиот сум го забележал, во повеќе наврати, посебно кај хирурзите, отмените луѓе.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Она што е важно е процесот, сакам луѓето да го забележат тој процес, поради што и ги чувам своите слики”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Педагошки зборувајќи, „музеификацијата“ може да биде најлесниот начин да се прикаже Бојсовото дело.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
По смртта на Бојс го забележав начинот на кој делата се “музеифицираат”; по начинот на својата поставеност, обично следејќи некој хронолошки или тематски ред.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Покрај доминантната црна, Џарман најмногу употребува црвена и златна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Исто така, во Бојсовата инсталација Zeige deine Wunde (Покажи ја својата рана) од 1976 г., раната е нанесена во детството. 100 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој не знаел што претставувале тие, но нивната таинственост му зборувала дека можат да бидат само нешто добро.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Големите инсталации, скулптурите и витрините се дела на голем скулптор со вистински осет за материјалите и идеите коишто го надминуваат духовното, антрополошкото, и алхемичното, приближувајќи се до архитектуралното. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 89
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Она што го привлекло детето била интиуцијата за неговата сопствена историја и време и за присуството на нешто што никој не го забележал”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Џарман сликите ги изработува брзо.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Овој се сврти на спротивната страна и остана така загледан во соседните куќи, како да не го забележа стариот мајстор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тоа требаше да биде надоместок за заоѓањето на сонцето што не го забележаа на прошетката, кое од високите дрвја покрај брегот, а кое од тоа што беа внесени во разговорот што го водеа.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сакав да проверам кај Живко дали и тој истото го забележал, но Живко беше зафатен со Предо: му објаснуваше дека ако лапнал дафинов лист, него сега желудникот му го дроби, како свилената бубачка што го грицка дудинковиот лист, и му треба (погледна во рачниот часовник) толку и толку време за да го сомеле целиот, а на Предо му останува само да седи и да пие кисела вода - се разбравме?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но Татко, од прозорецот на својата нова работна просторија, го забележа како се оддалечува од Архивот гледајќи час напред час назад, небаре ќе го здогледа својот пријател.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Веднаш го забележа мојот немир на лицето.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко тоа веднаш го забележа и продолжи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Се доближи уште повеќе до Татко, но тој не го забележа неговото присуство.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Верниците го забележаа тоа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мајка беше пред порти. Го забележа уште од чардакот, кога чекореше крај Дрвениот мост.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко, потоа, пак се врати дома. Мајка, зафатена со ручекот,речиси и не го забележа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сакаше да го одмине, брзајќи кон Судот, но го забележа Андреј Георгиев токму пред влезот на Институтот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко, првин, убаво го забележа на хартијата големиот печат, со крупно запишаните зборови ОВР (Отсек за внатрешни работи).
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Се смири кога го забележа Татковиот ведар лик.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Директорот го забележа, но, загледен во еден лист хартија, не го ни поздрави.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Секретарот тоа добро го забележа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Веднаш стана. Штом го забележа, од лицето ѝ исчезна загриженоста.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Брзо го забележа џипот, иако неговата темнозелена боја одвај можеше да се одвои од бојата на жолто-зелените, веќе подзасушени ливади.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Занесен во редењето на разнобојните камчиња, од кои, јасно беше, нема да излезе ништо зашто многу недостасуваа, доктор Коста и не го забележа Денко кој зазбивтан стоеше крај него. - Тато!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Го бараше и деда си, но не го забележа околу колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Девојчето само лесно се насмевна. Како сега да го забележа Бојана.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Крај стубелот Бојан го забележа едното стомне. Другото го немаше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Сепак, кога дојде некој средовечен човек, го забележа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Здраво, како што се вели по тукашно", им рече и откако се помисли, се подзашугали, го забележа единствениот пластичен стол со навалка во кој како ронка во него беше седнат Танче Подопашникот, смешно слабо, смалено ама и жилаво старче од преку деведесет години.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во прво време тој всушност и не знаеше што е тоа што го забележа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Неговото заминување го забележале само децата кои потоа, кога отсуството на Брчалото за луѓето почна да станува неподносливо, мораа до поединости да се сеќаваат кога и како заминал Иле Брчалото.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Никој од домашните овој мој потфат не го забележа зашто инаку тие сигурно ќе дотрчаа.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тоа Мурад го забележа и забележа дека Софроние не ги ни обиска кафето и шербетот, го обзеде силна лутина против него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сигурно Бог, колку и да не верував во него, ми ја дари потребната сила во мигот, кога го забележав истиот џип со медицинска ознака, од кој сигурно ми се контаминираше храната и се организираше дотекот на врела вода во хотелите.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Х.Х. го забележа моето изненадување. Веруваше дека целта ја постигнал.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој го забележува мојот израз на лицето, па со променет глас, како во знак на милосрдие кон мене продолжува: - Црквите со историско културно и уметничко значе­ње, се разбира, беа сочувани, но во дел од нив револти­раните атеисти ги ископаа очите на верниците во фрески­те...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Панде сето тоа го забележува и сериозен наставува).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Нивната лоша страна била дека за жал и тие создавале непотребни главоболки а и недоразбирања, особено кај оние поединци со нездрава шпекулативна умисла.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А замислете си, таа лесно препознатлива скапоценост од мојот спомен, наеднаш, во едно обично работно утро го забележав на вратот на Деса, секретарката на другарот Ѓурчин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Такви беа нејзините заскитувања што неочекувано наидуваа, и јас бев речиси сигурен дека таа само посакуваше да ми наговести нешто во врска со размислите и расположението што во тој момент ќе ја преплавеше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира уследи и она негово смеење, но притоа беше очигледно дека Боге од Бањи се трудеше Даскалов да не го забележи неговото присуство а уште помалку да ги слушне советите што ми ги дава.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој ѓердан неколкупати го имав држано и во рацете.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Потоа уследи и средбата со Боге од Бањи, со сите оние инфорамации за мерките што ќе бидат преземени.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи ѓерданот што го препознав беше причина да заклучам дека Басотова навистина е ограбена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За да го сведам на вистинска мера значењето на нејзиниот збор „часот“ и реков дека не треба толку да е сигурна во своите пресметки во врска со пристигањето на некаков си час.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едноставно речено стануваше збор за ѓердан што го забележав на вратот на Цвета Басотова додека се криев и прездравував во нивната плевна.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ова последно испитување се случуваше денес. Или ако сакате, во денот што измина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Боге од Бањи ме погледна, ја остави цигарата во чинијата со вода, за да го забележам и јас чрчорењето кое нему веројатно нешто му значеше, а дури потоа ми рече дека одамна дошол до заклучок оти добрите шеги се најсигурни чувари на народното здравје.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа ја спомна и сликата што најдоцна за ден-два ќе сум ја видел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаев дека го мрази сожалувањето, а тоа можев да го забележам и од фактот дека не реагираше кога јас дури и наметливо ќе ги употребев зборовите што таа последните денови почна да ги одбегнува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можеби жената спискала и тој ја слушнал. Или коларот го викнал!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А потоа наеднаш ќе зажубореше но одвај чујно нејзината расчувствувана сомилост: „Можеби доаѓаше, мило, само за да ја погалам, но јас не знаев или не умеев тоа да го забележам?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој, кога го забележав првпат, беше напред, прилично оддалечен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во меѓувреме Даниел се прашуваше дали брат му, во изразот на неговото лице, го забележува отсјајот на она што жареше во него.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Слушајќи ја птицата, не слушна како Даниел дојде со камионетот, ниту пак го забележа како дојде до неа, сè додека од некое посебно чувство не стана свесна за неговата блискост, и тогаш го крена погледот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Френк зеде еден бетонски блок од купот, што беше по работ на ендекот, и беше готов да се наведне повторно, но тогаш го забележа присуството на Даниел.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Разгледувајќи ги импликациите на оваа структура во смисла на нееднаквост, на едно друго место сугерирав дека, во нашата култура, се чини дека мажите сѐ почесто се „инструментите“ на нормализирачкото набљудување, додека жените почесто се субјектите на ова набљудување (White, 1989). okno.mk | Margina #4-5 [1994] 59
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Оваа исто така го забележале и други автори (пр. Hare-Mustin, 1990).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во сето тоа имаше нешто невредливо, нешто што ме доведуваше до чудна магија да пронајдам во себе и друго дете, не она што се ведне пред големината на Баждар, среќно кога овој го забележува дека тоа дише прав од овој свет, туку дете со скоро созреани мисли: ова е злото, ова што стана денес.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тргнавме рано, со автобуси; не го забележав Фискултурецот во автобусот, но Луција беше тука.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, секако е во право кога го забележува постојаниот одбранбен рефлекс што денес веднаш го поттикнува секоја забелешка дека „родово отклонетото“ или „родово атипичното“ однесување можеби е дел од машкиот геј-идентитет – трансфобичен рефлекс за кој пријателон од Анаполис претставува совршен пример.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Изгледаше дека никој не го забележа.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Наближи до кафеаната во која често можеше да го најде и, само што ја отвори вратата, го забележа како седи во аголот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Изгледа таа го забележа моето изненадување и рече: - Ние сме просфиги...9 – и почна да нѐ води по патиштата што од Турција до Ревани, сега Дипотамија, пропешачија нејзините родители со двете ќерки и четирите синови.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имам впечаток дека таа го забележа моето изненадување и побрза да објасни дека не изградиле куќа затоа што местото не е нивно и сама се прашува – како да градиш куѓа на не свое место?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Еве како новинарот на “Солунски Дневник“ го забележал тој момент: “Осудените го ислушаа објавувањето на пресудата со возбудување.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во Солун тој нарочно поминал покрај берберницата на Пингов (полицаецот што го водел не го познавал градот) да не би случајно да го забележат неговите другари.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
104 Хр. Коцев, 48-49. 105 Според некои податоци (Makedonika), заменикот на капетанот на паробродот го забележал Шатев кога во ходникот барал место за да го остави пакетчето со динамит.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Оттогаш претпочитам да се нарекувам себеси Евреин.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се сметав себеси интелектуално за Германец, сѐ додека не го забележав раснењето на антисемитските предрасуди во Германија и германска Австрија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ми стана малку непријатно од она што кај себе го забележав и не знам зошто за себе го запишав следново: „Душата како да ми се одделува и бега, над главата како да ми лета црна пеперуга.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се плашев кучката да не го забележи моето сомнение.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Убедена дека е рамнодушна, не ни сети како меѓу сите лица собрани навечер во купчиња под уличните светилки тогаш го забележа него.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сите што го забележаа чудниот настан и, вклучувајќи ја и неа, со Цитроенот залепена до фантомскиот Мерцедес, беа шокирани.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Идеше бавно, не ни погледнувајќи во него, пречекори уште десетина пати, без и да го забележи неговото застанување, а еднаш, кога се доближи толку многу што тоа му заприлега на некој вид самоубиствена решеност на сѐ, волкот се стаписа и тој миг отскокна назадечки, како попарен.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дури тогаш го забележа приквечерувањето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Го забележија двајцата и ситно се закикотија, в дланки.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А нему му е потребно сега да си влезе во магазинот без да го забележи тој тамо. И тоа е сега негова грижа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Изгледа таа го забележала неговото присуство. Тоа е јасно за него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Уште првиот ден од претресот Глигор го забележа тоа... ...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Криевте од мене, но јас, иако бев малечка, сфаќав дека нешто се случува: чудно ми беше сето она што го правевте; но како што растев, сѐ појасно ми стануваше тоа; не можеше да ми избледи и да ми исчезне она што ѝ го правеше на мајка ми: ја тераше да носи појас на мевот; ја тераше одвреме-навреме тој појас да го зголемува, да му приклава дипли со памук и крпи, да го заоблува мевот што поприродно да изгледа; ја предупредуваше да се пази од луѓето и од нас децата, но кутрата мајка не можеше да се допази, да се дочува: кога тоа го забележав една вечер, не ме фаќаше повеќе сон; се преправав дека спијам, а гледав како таа скришум го вадеше појасот и на месечевата светлина дошиваше уште дипли.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Висар, кога му беше здодевно често се загледуваше во цвеќињата и во главата му навираа чудни мисли: цветчињата навистина му личеа на детски главчиња како што велеше учителот: имаа очи, уста, нос; тоа можеше најдобро да го забележи при гледање од одредена далечина, од одредено растојание: поблизу или подалеку, тоа не можеше да се уочи.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога влегував во шумава го забележав најмалиот од вашата тајфа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сепак ја допрел со раце девојката, и го забележал стравот во детските очи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сетила - по неколку месеци ќе прсне искра од чобански оган и ќе се присокрие во сув мов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И никој не ќе го забележи новиот живот на едно умирање.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ќе разберат и без да им кажам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но Онисифор Проказник, и самиот обземен од тајните на судбинските настани, мислел на необичното среќавање со немата Ганка во ноќта кога царувала зелена месечина и се прашувал не сонувал ли младолико привидение со лелеаво светкање на злато во косите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во тоа свое бегање, волчицата не го забележа зајакот што ѝ го пресече патот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Никој не го забележува.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Другите, занесени со јадењето, не го забележаа црвенилото и грчот на лицето на новопечената невеста.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На излегување Јана го забележа испотениот мантил на докторот кој му беше залепен за грбот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Броењето на прсти кое го забележаа јасно укажуваше дека станува збор за повеќе партнери во исто време, а касарната во Куманово имаше поприличен број војници.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Светлана го забележа разнежнетото лице на Никодин и помисли дека ова е вистинскиот миг за акција.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сјајот што го забележа во нив му кажуваше дека состојбата на новиот пациент е стабилна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Саво го забележа тоа и се обиде да и ги оттргне темните мисли.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Матниот поглед во нејзините очи прв го забележа Виктор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада прва го забележа неговото возбудување и збунетост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Чудно. - мислеше. - Имам толку изострен поглед и ги забележувам малите нешта, но не сум го забележала ова.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Што е тоа што е толку сложено што таа не го забележува.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ааа! Итрице! Значи ти, сепак, си го забележала. Види ја ти нејзе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, црвот кој почна да ги грицка и двете, прва го забележа Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Фрлајќи го погледот кон аголот на писмото го забележа печатот на кој пишуваше Куманово.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Виктор кој одеше пред неа, не го забележа нејзиниот пад.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тој ист расцеп Рада го забележа уште пред дваесет и шест години на подиумот во соколаната.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но него веќе го забележаа, го пречекаа со повици и истиот миг сите тргнаа во претсобјето и одново му го разгледаа шинелот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Газдите ни приредија уште една гозба кога стигнавме до двесте метри, дури и весниците го забележаа настанот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Ти доаѓаш со мене“, му реков на слугата, „или ќе се откажам од патувањето, без разлика колку е важно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со ваква убава запрежна кола, тоа веднаш го забележав, никогаш досега се немам возено и така весело влегов во колата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Изминаа речиси две години, но дали навистина се наѕираше крајот на таа авантура?
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На телевизорот оди сцена во која прават лек одделувајќи го отровот од забите на една отровница поради несреќниот случај со едно момче во пустината.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Никогаш не сум го забележала порано“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
2.17 Вчудоневиден сум што успеав да го забележам сето тоа. Во моментот ми се наметнува мисла, основата на хероинот е од крајно нихилистичка природа каде триумфира апатијата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Како страшно добар звук постигнал Lee овде“, помислувам (можеби мрморам, можеби викам).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
37 Трчаше до планината на крајот од земјата, додека не го изеде небото, а тогаш низ тишината на заспаните птици слушна како од другата страна на планината се качува џин, прво над гребенот го забележа сјајот што го излачува неговата топлина во ноќта, потоа се појави бледата, ќелава, таткова глава.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Го подготвував првото ладно оружје кое го забележав - голема поткршена цигла.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Дури сега го забележав погрешното зборче коешто живо потсетуваше на ладно оружје, дури и порцеланско, доколку вазната беше набавена од некоја по елитна продавница.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Можеби сето тоа беше создадено во еден таков светол миг, ете, во тој миг морничаво на ѕидот го потврдиле своето постоење, својот човечки живот, се „овековечиле“, слично на патникот што тргнал на туѓина, тој по патот на илјада места, - на дрво, на камен, на тенеќен патоказ туку гледате го забележува своето име.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Најнапред ќе го забележиме нивото на вистинитоста што ни ја сугерира тој јазик а потем нивото на фантастиката, на легендата, на она што е суштински нестварно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тој се однесуваше како воопшто да не ме забележува, како воопшто да не го забележува ѕидот и сѐ она што нѐ опкружуваше во домот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Пеперутките штом ќе го забележат Богдана во градината, започнуваат да облетуваат околу него и му застануваат на главата, на рамењата, на рацете, на телото; а ги има секакви: златици, медарки, аполонки, синолички, кадифики, ѕвездарки, жарулки, сребренки и какви ли не; сребрениот прав им се рони во воздухот и се меша со сончевиот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ја поткрева главата и го забележува здробено на подот: клинчето ли попуштило или гледа дека веќе не му е потребно на Богдана?
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Брат му го забележа тоа; се заджа да не ја прати во неврат својата стрпливост. „Една стрнка моли за прием, другар началник“, понизно рече девојката со толку слаб глас што изгледаше дека говори од зад некој ѕид. „Нека причека“, рече брат му и ги собра актите во фиока.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Матош истото го забележува за хрватската ситуација, каде што „секој воспитен систем само го засилува недостатокот од каква било иницијатива.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Бешир остана да руча со нас. За секој случај. Забрзано јадев. Децата тоа го забележаа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред моите очи го забележав мајкиното писмо на кое вчера бев решил да одговорам денес.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Дел од телеграмите само патемно ги погледнувам, без да се сконцентрирам, како по обичај, во нивната содржина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се зачудив кога го видов! Тој не го забележал државниот удар, кога среде полицискиот час, со торбулето и копачот на рамо, со жолтата тркалезна сламена капа тргнал во својата градина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пред себе го имав ливчето на концептот што го забележав во резиденцијата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Петер Иваз го забележа мојот немир, ја зеде фасциклата со телеграми и веднаш замина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Камилски тоа го забележа и реши во Париз на Татко да му купи добра лупа, но за тоа не му кажа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски го забележа главниот книжар со побелена брада како ги послужува посетителите, слика што ја понесе во свеста уште во далечната 1936 година, кога често доаѓаше во оваа книжарница.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Татко стана дел на познатата книжна иконографија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога го забележа од чардакот како чекори со стариот ритам, а не тромаво и бавно како претходниот ден, Татко се расположи и му појде во пресрет, го пречека на самата надворешна капија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко го забележа неговиот немир, но не ги побара причините за тоа, туку остави да се искаже неговиот натажен пријател: Пријателе мил, си ставивме трн во здрава нога!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко го забележа од чардакот уште кога тој се доближуваше кон нашата куќа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во првичното значење во турскиот јазик поимот kudo го забележа како проводаџија, посредување при женидба, но и како никаквец, озборувач, додека во другите балкански јазици значењето се пренесуваше со различни нијанси на дејство на пренесување на лошотии од кодошот за друг човек, најчесто за материјална корист.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И Мајка, која ги послужи со локум и студена вода, како што тоа го чинеше секогаш пред да започнат со работа, го забележа променетото расположение на Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Никако да се излезе на крај со овие проклети источни заемки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Рецепционерот дремеше на пултот и не го забележа Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски убаво го забележа и искрено се израдува што ќе го сретне стариот книжар...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И така препуштајќи се на тишината на медитацијата од прозорецот на чардакот го забележа како забрзано чекореше по калдрмата Климент Камилски, држејќи го куферчето со кое последниот пат патуваше во Париз.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски го забележа Татко во далечината како брза да го види.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Камилски видливо му олесни кога го забележа својот пријател од Македонија, негов поранешен студент, цврсто го прегрна и потоа им го претстави на одговорните од Организацијата на доброволните француски шпански борци.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога го забележа Татко, се крена од книжната барикада, се извиши како господар на книгите, небаре наредувајќи им да му се поклонат на драгиот гостин.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко го забележа нескриеното задоволство на Климент Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неговото повлекување во тишината на куќарката или во црковниот двор придонесе девојките и жените да не го забележуваат кога понекогаш сепак ќе минеше по зачмаените селски сокаци.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На него веќе немаше ништо суво - бил човек, станал сенка, сега ни кучињата не го забележуваат.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ти тоа бездруго ќе го забележиш, ракописот видливо ми е изменет.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Оловото на старата огњарка ѝ ја проби плешката и излезе кај вратот. Во тоа свое бегање, волчицата и не го забележа зајакот што и го пресече патот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога го забележа влегувањето на Азра во ресторанот, Јурак со брзи чекори ѝ се доближи, ја фати за рака и ја повлече по себе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Најпрвин мислев дека ми станува љубоморна, а тоа го забележав откако се задевојчив, откако ми се подадоа цицките, откако ставив газе, откако ги исполнив бутовите.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Таа го забележа тоа, но чувствуваше потреба за прв пат сега гласно и отворено да го каже своето мислење без да се надева дека тоа ќе измени нешто во нејзините односи со Киријаз.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кога Андон, Лилица и Азра излегоа од ресторанот го забележаа Авни како со широки гестови на рацете под врбата му расправа нешто на Таки кој седеше на масата со весници речиси неподвижен, со поглед упатен кон другата страна на реката, оставајќи впечаток на незаинтересираност за она што му се кажуваше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Низ прозорецот можевме да го забележиме едниот од петте стражари чија силуета на сртот од благата височинка личеше на стрелка која се движи според строго одреден интервал, навестувајќи го скорешното паѓање на мракот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Одеднаш тој го забележа лицето на Џулија на неколку сантиметри од своето мртовечки бело, бело како креда лице.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но Сајм веднаш го забележа отсуството на ентузијазам кај својот соговорник.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Изгледаше како да не го забележува Винстоновиот син комбинезон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Емплфорт не го забележа Винстон и седна на една друга маса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не постоеше физички чин, не постоеше гласно изговорен збор, што тие не го забележале, не постоеше тек на мисли што тие не биле во можност да го погодат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш кога Симон ми зборуваше за стрелањето што го извршил Борко и дека тој го потопил Долнец, не заради некаква полза за земјоделието и за напредок на земјата, туку за да се спаси ако може себе си од тешкиот товар на злосторот, да го скрие и да оневозможи тој злостор да излезе на видело, во тие моменти на повреденост и изгубеност кога се вртев наоколу и по својата глава барав со кого би можела да зборувам, до телефонот го забележав името и бројот на Владе историчарот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Чекаше нешто, а отсутен беше, решен да не го забележи никој, стегнат в едно вентијаџе тесно, божем слаб, а двојно дебел.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Жена му излезе на чардакот, го забележа и му свика: - И куќава да се урне, тебе ти е сè едно...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Правеше напори Богуле пак да ја сретне, да ја разувери, но еден ден татко ѝ го забележа каде што се врти околу куќата и му свика: - Ако уште еднаш те видам да ѝ додеваш на ќерка ми, ќе те прекршам...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Воопшто не го забележуваат потрошувачот. Sillicon Valley на многу начини потсетува на дигиталниот Детроит. u Но, многумина мислат дека Sillicon Valley и подрачјето на високата технологија се едно и тука идеите би требало сѐ уште да имаат своја вредност: младите претприемачи добиваат “Venture kapital”, а големите претпријатија се на лов по нови идеи. 92 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Повеќето од болните тоа или не можеа да го забележат, или не ѝ обрнуваа внимание...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тој не ѝ покажа дека го забележа тоа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Мајка ѝ се правеше дека не го забележува тоа...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога лекарот тоа го забележа, стана уште повеќе сигурен дека Марија треба да ја задржи во постојан работен однос во болничката библиотека.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Колобан пред половина саат му шепна нешто на Златета, кој се изгуби низ малата врата без да го забележат Турците.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Доста го забележа тоа, но не го почувствува така како што го почувствува другата присутна — Неда.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Стојо го забележа тоа, ама таа го маслоса некако: дека и се јавила мајка и и и рекла „ногу ми е темно на вечер, Барем по некоа дедика да им светнуаш колку да си повечерам".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Колобан го забележа и едното и другото и зовре однатре, ама нели тој ги повика, не може да им рече да станат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Мајка и ова го забележа и си рече дека можеби се има загледано во некое ергенче кое ќе го замени поповиот Крсте.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Помина ден, поминаа два, Крчо се виде со Неда оддалеку, и се насмеа со претпазливост да не го забележат другите деца што беа со него; таа на ист начин му одговори и ги наведоа обајцата главите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Неопишана радост ги опфати забитот и Аџи Јанета кога го забележаа каналот како се вие низ лозјата, и ледината како зелена порачка.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тоа го забележаа поповите и Димитрија и издаде нова команда. – Како знаете извлекувајте се и бегајте дома – и сами се извлечкаа, оставајќи седум души од своите селани смртно или тешко ранети.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Вангел го забележува алето крај телот од фабриката и се упатува натаму.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Меѓу малкуте спасени Таткови книги, во чунот кој нѐ пренесуваше преку границата, Татко го забележа Мајкиниот каталог Ла Ринашенте. Мило ја погледна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Од прозорчето го забележа Татко.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, од неговиот израз, не можеше да го забележи спокојот и задоволството на пристанот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Невидливата рака на улицата се заменува со „невидливата рака” на институцијата, опирањето на единката пред институцијата е повеќе резултат на нејзината тесна нарцистичка заслепеност, институцијата не ѝ сака ништо лошо, така што единката во својата заслепеност тоа не го забележува.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Девојката што влегува не го забележува.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Кога игуменот излезе од црквата по вечерната молитвата, мракот беше одамна спуштен и го забележа Стивенс каде што сè уште стои загледан кон езерото осветлено од месечината.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
На игуменот му се крена косата, пламна од возбуда, од лутина, истрча на чардакот, но Наќо кога го забележа, стрча по скалите надолу да бега, се сопна, падна и се стркала по нив во дворот; игуменот го стаса.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ноќта игуменот чу тропкање по чардакот; наштути, стана од креветот и ѕирна низ прозорецот од одајата; на месечевата светлина го забележа Наќа кој помина држејќи дрво в рака и се упати кон одајата на полковниците.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Меѓу кожите полковниците го забележаа Сујак, кој облечен во кожув и со шубара на главата, а лицето скриено во долгата брада, им заличи на ѕвер или човек од прикаските.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А кога една вечер отец Иларион го забележа Бонети каде што се вртка пред вратата од нејзината соба, му рече: - Ова е божји дом, полковниче... И таа е божјо чедо...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Почека да го чуе чкрипежот на клучот, помислувајќи дека отец Иларион се вратил, и кога не го чу, го допре окото на клучалката и го забележа полковникот Бонети.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Збунет, се обѕрна в лево и в десно, го забележа моливот во раката на Мицета Кокалески до него, му го дрпна од рака, зачука со него по масата и повтори: „Тишина во салата!“ рече затропувајќи.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Му направи впечаток, иако одеше полека и наметливо дека тие воопшто не го забележаа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Едо од далеку го здогледа капетанот Мрвичиќ, кој тој ден беше дежурен офицер и кој меѓу војниците важеше за еден од најстрогите офицери, додека Марко, со празната порција под мишка и со рацете потпикнати во џебовите, кажувајќи му нешто на Еда, всушност се преправаше дека дежурниот офицер не го забележува, додека Едо го слушаше, во себе се прашуваше дали да го предупреди другарот, но меѓувремено дежурниот Мрвичиќ веќе наиде така што Едо, како што налагаа прописите, отсечно го поздрави дежурниот вкочанувајќи го горниот дел на телотот и со главата свртена кон него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Прво го забележа неговото одење нога за нога, некако на чекорум, со бечвите малку како паднати, со шајачното палто со ракавот наврен само на едната, левата рака, додека преку десната рака палтото му беше само префрлено преку рамо.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во моментот кога птицата ја здогледа, таа престана да го дупчи стеблото и ја накривна главата при што го забележа авторот на прозорецот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Неочекувано, во еден број го забележа насловот „Убиство на функционер во Битола“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Марко уште од колата го забележа крупното несмасно тело на чичка Васка, превиткано преку крилото од неговата „мазда“, со главата во моторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Едо, пикајќи ги парите во џебот, рече: „Ќе влезам малку во гаражата.“ „По куферчето и палтото?“, рече Ратко кој пред да затвори го забележа и се исчудуваше зошто се тука тоа куферче и тоа палто оставени во гаражата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дури сега Едо селанецот бавно, како да се напнал под претежок товар, почна да ја крева главата; се сврте кон авторот, го изгледа како одвај сега да го забележува и со прилична спокојност рече: „Јас немам што да мислам“, рече и пак ја ведна главата и го закопа погледот пред себеси.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тогаш, кога го забележав сјајот во нејзините очи. И подоцна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Секогаш, а тоа јас не сум го забележал.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сакаше, тој напор сите го забележаа, сакаше да изгледа мирен и не можеше да излаже.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кога го забележа како седнува меѓу последните, Јагулче, мигум си го промени расположението и доцнењето го протолкува како ситна провокација.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, кога го забележа меѓу присутните и биологот Цветана Горски, малку како да се сепна.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тетка Фора го забележа потсмевот и се замеша, им рече на внучињата: - Во маните на тетина ви да не се огледувате.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Горјан го забележа кавалчето во појасот на Трајчета и рече: - Ти имаш кавалче? - Да, имам.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Трајче седна во еден ќош и никој не го забележа.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
„Едни се јавуваат, другите тоа не го забележуваат“ ѝ врати. Погрешно ја сфати.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Извинете, ми се пристори дека нешто рековте ама јас бев отскитан! како да ми се извинуваше во негово име она малечко демонче што за прв пат го забележав во неговото подзамижано лево око.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ниту да даде знак дека го забележал!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овде? повтори нејзиниот прст, а само јас, се разбира и девојката од Ташкент, го забележавме потврдниот одговор на братучедот на татко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А, јас! Јас го немам загубено љубопитството, убедуваше Лев Петрович некого кој изгледа беше присутен во собата а јас не можев да го забележам.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Еден од селаните, кој го забележа моево чудно однесување не се стеснуваше да ме праша што имам во крпчето?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тоа го забележа речиси во истиот момент кога го тргна погледот од сенката што исчезна.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Човекот се среќава со сопственото стареење секое утро, во огледалото, но не го забележува, токму зашто е секојдневното (освен ако не бил буден или напиен претходната ноќ, па и тогаш знае дека подочниците ќе поминат со првиот добар сон).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Надица?... – по куса пауза басот од другата страна се оддалечи: Allo? Est-ce que c`est la maison de Nadica?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Се смееше а беше несреќен. Дури и Стариот писател го забележа тоа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Изречувањето на секоја нова и поинаква мисла од оние што дотогаш биле присутни веднаш ќе заземеше место во нејзината насмевка па и во однесувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Талогот на матежината се беше спуштил на дното.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Оф, веќе го забележав тоа! Туку така, од пакост, или по порачка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Убаво си го забележал ова, во врска со допирите, вели тој и клима со главата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со Борис Стојчев не се запознав туку само го забележав во ноќта на славеите.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Катерина слегуваше спокојно и мирно. Скалите беа осветлени со факелите поредени покрај двата ѕида на кои се гледаа знаци што потсетуваа на оние во Египетските пирамиди.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И без да имам некоја грда намера наеднаш доаѓам до заклучок дека со прашањата што одвреме навреме ми ги поставува доктор Пачев всушност бара потврда за своите совети.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ваквото храбро втрчување на Јана од една во друга ситуација го забележав уште онаа вечер кај нив дома и тоа повеќепати.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но таа старецов не го забележа, подзастана, а потоа се протна низ подотворената врата и застана на влезот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се окарав уште кога го забележав слегувањето на Катерина по белите мермерни скали што веројатно водеа во некој друг свет, или во времето кое неколку месеци подоцна Загорка Пеперутката со голема сигурност го нарече друго време или така некако.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Го забележав и Самоников но тој сега седеше во просторијата во која седев и јас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Турците го забележале од Липовец, та почнале да фрлаат со пушките.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Така рече еден од шоферите што го сретнавме вчера.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кире го забележа и тргна да го пресретне.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Ете, ние денеска се вративме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ние се повлековме во шумата и ноќе се вративме во поранешниот логор, оној до Горица.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој го забележа тоа и пак рече: - Стани и погледни дали тој сѐ уште стои...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ја прашав: - Мајко, кога си одевме, ти црно не носеше, нели?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кире го забележа тоа и праша: - Што ме гледаш така?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Трчаа мајките меѓу војниците и си ги бараа децата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На минување го забележа Мартина како на сон нешто се смешка толку мило чиниш сѐ во животот е убаво како песна.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Шестото навистина го испи малку побавно, но никој тоа не го забележа, на седмото виде само Трајанка и ѝ затупка срцето што ќе излезе победник, на осмото децата почнаа да му се смеат дека не може ни колку едно женско да биде јунак, на деветтото одвај го качуваше ридот а кога дојде до половината на десеттото, којзнае како стана, но се закашла и не го допи.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Но бабата ниту не го забележа, ниту пак нешто од сето тоа ѝ се стори смешно.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тато, правејќи се дека не го забележал, рече: - Ах, оваа супа денеска е многу жешка! - Не е, - рече Зоки.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Трчајќи се врати горе во станот и кога ги погледа татко си, мајка си и баба си, го забележа истото она што го откри и во очите на Лидија.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
За жал ти не можеш да го забележиш тоа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тие им припаѓаат на сојот на оние кои самите ќе си го забележат крајот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
За обичниот човек никој не измислува досетки, не се мачи да го омаловажи, него едноставно никој не го забележува, а на Голем Тодор многумина му беа настрвени.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но тоа, дека беше вљубен, не го забележав само јас, дури и самата Аксја ми го рече.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И готвачот во почетокот со стап седеше в рака: штом ќе го забележеше Џеки дека се врти крај кујната, уште од далеку му го фрлаше, па кога ќе го запнеше, Џеки долго квичеше колнејќи си го денот кога дошол овде.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Милчо се крена на мускули, ја опчекори оградата од терасата, тропкањето ја исплаши Венче, и таа скокна од столот, и кога го забележа него, ѝ мина штрекот и се успокои.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Тоа го забележаа татко ѝ и мајка ѝ и лицата им се разведруваа.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Дури тогаш го забележа човекот од соседната маса.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Многу луѓе го забележаа истото.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Храната се менува...  Б: Да, го забележувам тоа.  К: ... а тоа пристигнува и до луѓето на мои години.  Б: Да, го забележав тоа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Почувствував солзи и го забележав марамчето во рака.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Во огледалото одеднаш го забележав и братучед ми облечен во пижами, а зад него се наѕираше ситното телце на Кристина.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Го забележа, а тој се збуни и промрмори едно мирисливо „добро утро“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но, послужувањето, за жал, не се состоеше од некое слатко и кафе, како што се надевав, туку од цела една гигантска кокошка, која, како што ми се пофали другата тетка, специјално ја заклале во мое име тој ден.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се судрија во тесниот влез.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ане му беше свртена со грб и не можеше да го забележи.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Првпат видов тоалет со теписон, но не реков ништо околу тоа; тетка ми го забележа восхитот на моето лице и задоволно ми се насмевна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А, да, благодарам, оценка, ама тоа бидејќи има и екстра поени од домашни.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тој нејзин наклон кон жените и јас малку го забележав, ама уште не ми се верува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Признавам, не го забележав написот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
И додека на излезот од големиот цариградски аеродром го барав и го забележав своето име на малиот рлакат што го држеше еден од домаќините, си помислив, колку ќе бев среќен, како некогаш овде да го видам добродушното, ведро и светло лице на братот Осман Окијар, кое многу ме потсетуваше на татковото.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Си велам уште во себе дека овој збор можеби и никој не го забележал што би било многу добро.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Неговите зборови ги протолкував како еден вид нецелосно прифаќање на книгата, но тој тоа го забележа и веднаш продолжи: Ракописот до неговото објавување ќе биде под наша грижа!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога тој го забележа тоа, ме искара: - Не ме пули мене, туку во книгата пули!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дури тогаш отаде на ридот го забележавме булукот овци на Ничевци; Јошко ни свиреше.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Петре стана од местото, нè изгледа сите со ред, убаво го забележа бате Јолета ама ништо не рече.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тој отпрво, зафатен со работа, не го забележа, но кога го виде зачудено ги покрена окалките: – О-хо, нашиот водоносец! – извика командантот весело, бришејќи си го со чисто бело шамиче замаглените стакла на окалките. – Каква чест! Седни.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Баба ми се смееше и тоа го забележав по белите прекрасни заби што ѝ блескаа во темнината окружени со усни премачкани со црвен кармин. Ама, смеењето не ѝ го слушав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Вториот пат случајно, одејќи накај банките, од автомобилот го забележал чичко Славко, пријателот на татко ми, и застанал да го праша каде се упатил толку далеку од дома.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И откако го истресува гостинот од снегот како што се тресе нежно дрвце в бавча, се свртува Танаско и на слабата светлина го забележува вчудовиденото лице на Пелагија и како што ја открива неа и потаму крупната снага на Чана, така и гласот му папсува Скап гостин,Пено мори, скап гостин дур уд Вујвудина, уд Гакову...
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Перса го забележа восхитот кај малечката и ситна женичка па побрза да ја превтаса Пелагија јавувајќи се со глас во кој секој можеше да насети радост Ние трите бевме на утринска литургија во Света Богородица!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тој си имаше некои свои мисли, далечни и недостапни за мене, или само така ми се причини, но го забележа мојот поглед, се насмевна и со прст ја допре точката на моето чело.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да, можам точно да објаснам: се однесуваше како ние учениците на здодевен час, кога наставничката предава, надвор е пролет, убав сончев ден, се слушаат весели детски гласови во дворот, а нам не ни е умот на часот, туку некаде надвор, во игрите, па наставничката, откако ќе го забележи тоа, ќе рече: „Ама, не сте тука, а?“
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мене ме фати мала несвестица, Игбал го забележа тоа, па ми рече да седнам на килимот, да се соземам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Стрелав со погледот наоколу и прецизно забележав дека некој го забележа тоа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Го забележав неговиот израз на лицето, знаев дека е среќен што ме гледа. Постојано ме снимаше со апаратот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)